Kort & Krachtig

Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.

Het Turks-Belgische meisje Bilen is terug in ons land. De aandacht voor haar arrestatie in Turkije op basis van lidmaatschap van een linkse organisatie, dwong Turkije er wellicht toe om haar vrij te laten. Maandag gaf ze een druk bijgewoonde persconferentie in het Koerdisch Instituut in Brussel. Op Apache.be vroeg een voormalig raadslid van Comité P en Comité I zich af hoe Bilen zo snel werd opgemerkt en opgepakt. “Vanwaar kwam de informatie, wie gaf er tussen de duizenden andere opsluitingen prioriteit aan deze jongeren? (…) Het kan niet anders dan dat de Turkse politie gealarmeerd werd over de komst, de verblijfplaats, de identiteit en het lidmaatschap van de jongeren. Welke inlichtingendienst zorgde daarvoor? Was dat de Millî ?stihbarat Te?kilat? (MIT), de Turkse inlichtingendienst, of kwam de informatie van een Belgische dienst? Indien het van de Turkse dienst kwam, moeten daar ernstig vragen bij gesteld worden. Want dan houdt dat in dat die dienst in ons land Belgische jongeren volgt wegens hun lidmaatschap van een socialistische organisatie en de daaruit voortkomende informatie bijna online in Turkije gecoördineerd en aangewend wordt om de betrokkenen op te sluiten. Hoeveel agenten heeft die dienst dan in ons land, hoe sterk is die organisatie hier, en wat doen zij nog anders dan het opvolgen van studenten? En wat als de informatie afkomstig is van een Belgische dienst? Hoe verloopt dan de samenwerking met de Turkse diensten?” De auteur verwijst naar een geheim politie-samenwerkingsakkoord dat onder Milquet in 2013 nog werd hernieuwd. De opgeworpen vragen zijn bijzonder to the point. Wedden dat er geen antwoorden zullen volgen? Lees hier het volledig stuk van apache.be.

Donderdag opende De Tijd nogmaals de kolommen voor een uitgebreid interview met Karel Van Eetvelt, ze raken de klaagzangen van de Unizo-voorman blijkbaar nooit beu op de redactie van De Tijd. En ja, hij tapte weer uit hetzelfde vaatje: Karel Van Bleitvelt klaagt en klaagt. Een opmerkelijke passage in het interview: “Toen vorige week een Belgisch meisje in een Turkse gevangenis werd geslagen, stonden de kranten daar terecht vol van. Als ondernemers psychologisch worden getreiterd [door inspectiediensten], kraait er geen haan naar.”

Een regeringspartij liet deze week weten dat er bij de begrotingsopmaak ook heel wat uitgaven mogen gedaan worden en zelfs dat het “iets mag kosten.” Het ging niet om het opzetten van een industrieel plan rond de genationaliseerde machinefabriek van Caterpillar. Ook niet om het bestrijden van armoede. Neen, voor Gwendolyn Rutten (Open Vld) kunnen “de kleine en middelgrote ondernemingen een belastingvermindering gebruiken en dat mag geld kosten.”  Dat totnutoe vooral de grote bedrijven met de fiscale cadeaus gingen lopen, valt niet te ontkennen. Dat willen de liberalen ook niet afbouwen, ze willen het uitbreiden naar kleinere bedrijven. Tot op de euro moet de rekening niet kloppen voor Rutten, maar wie er zal moeten betalen is wel al duidelijk: de gewone werkenden.

Woensdag gelezen op deredactie.be: “Volgens een nieuw rapport van Unicef zijn over de hele wereld bijna 50 miljoen kinderen op de vlucht. De bescherming van deze kinderen schiet in veel landen te kort en moet dringend verbeterd worden. Ook België moet meer inspanningen leveren, zegt Unicefwoordvoerder Philippe Henon. Ongeveer 45 procent van de jonge vluchtelingen komt uit Syrië of Afghanistan. “28 miljoen kinderen werend uit hun huizen verdreven door binnenlands en grensoverschrijdend geweld en conflicten”, zegt Anthony Lake, algemeen directeur van Unicef. (…) Ongeveer 20 miljoen kinderen hebben hun huizen verlaten om verschillende redenen, waaronder extreme armoede of geweld van bendes. “Velen lopen risico op misbruik en detentie omdat ze geen papieren hebben, een onzekere juridische status en er geen systematisch toezicht is op hun welzijn. Ze vallen tussen wal en schip”, legt Lake uit. (…) Unicef België is bezorgd over de eerbiediging van de rechten van kinderen die in ons land een asielaanvraag indienen. In 2015 werden in ons land 12.100 asielaanvragen ingediend door kinderen, waarvan 3.100 door niet-begeleide minderjarigen. “Er zijn goede initiatieven in ons land om die kinderen op te vangen”, zegt Philippe Henon van Unicef België in “De ochtend”. Maar er zijn volgens hem ook nog veel aandachtspunten. Veel gezinnen met kinderen komen terecht in gesloten opvangcentra. “Dat is niet direct een omgeving die kinderen een goed gevoel geeft.”” Deredactie.be publiceerde ook een pdf van het volledige rapport van Unicef, hier kan je dat downloaden.

Niet persoonlijk…

De Filipijnse president Duterte haalde wel erg scherp uit naar Obama. Hij zei letterlijk: “Obama is een hoerenzoon.” Achteraf verontschuldigde hij zich: “We betreuren dat het leek dat het om een persoonlijke aanval ging.” Iemand een hoerenzoon noemen, lijkt inderdaad sterk op een persoonlijke aanval… Wat Duterte meer leek te betreuren, was dat Obama uiteindelijk niet naar de Filipijnen kwam en dat zijn uitspraken de goede relaties met de VS bedreigen en bijgevolg ook de belangen van de grote bedrijven kunnen ondermijnen.

De zoektocht naar een Vlaamse Duterte is niet moeilijk. Deze week schopte Annick De Ridder (N-VA, ex-open Vld) wild om zich heen. Journalist Joel De Ceulaer mocht het op twitter ontgelden. De politica vroeg hem: “Wanneer laat jij je opnemen voor behandeling. Ernstige vraag, geen grap.” Als De Ridder zich hiervoor moet verontschuldigen, kan ze misschien ook zeggen dat het niet persoonlijk bedoeld was?

Middelen voor een menswaardige opvang van vluchtelingen zijn er niet. Voor de bouw van een muur tegen vluchtelingen wel. Doet dit denken aan Donald Trump die een muur aan de grens met Mexico wil bouwen? Uiteraard wel. Maar het gaat niet om Trump, het gaat om een beslissing genomen door gevestigde politici uit Frankrijk en Groot-Brittannië. De Morgen schreef woensdag: “Frankrijk en Groot-Brittannië gaan een 4 meter hoge muur neerzetten langs de belangrijkste toegangsweg naar de ferry’s in de Franse havenstad Calais. Dat heeft de Britse minister van Migratie Robert Goodwill bekendgemaakt. De muur moet vluchtelingen tegenhouden die op vrachtwagens die langsrijden willen meerijden naar Groot-Brittannië. Vrachtwagenchauffeurs hielden maandag nog een protestactie tegen de overlast door migranten. De twee landen trekken 17 miljoen euro uit voor een pakket maatregelen met de muur als meest in het oog springende onderdeel. De muur komt aan beide zijden van de weg, de Rocade, en wordt een kilometer lang. De bouw begint nog deze maand.”

Toch wel een vreemd bericht in De Standaard afgelopen dinsdag. “Zo’n 1.300 personeels­leden van NMBS zijn niet te spreken over een recente maatregel bij het spoor. Wie met de trein naar het werk komt, en door vertraging te laat arriveert, mag die verloren tijd niet meer als werktijd aanrekenen. ‘De verloren minuten worden zelfs afgetrokken van onze vakantiedagen’, klinkt het. ‘Zo duwt de directie haar eigen werknemers de auto in.’ De maatregel is eigenlijk al in maart van dit jaar doorgevoerd, maar de impact wordt nu pas echt duidelijk. Zo’n 1.300 werknemers, die vooral treinen renoveren in de werkplaats in Mechelen, moeten sinds maart een vast uur opgeven voor elke dag dat ze aan het werk gaan. Maar aangezien één op de tien treinen in ons land met vertraging rijdt, is het moeilijk om een betrouwbaar uur op te geven.’Als we te laat aankomen door een treinvertraging, worden de verloren minuten niet meer als werktijd geteld. Wie dan te weinig uren presteert, riskeert vakantiedagen kwijt te spelen. Want de verloren tijd wordt afgetrokken van ons verlof.'” Werknemers merkten op dat de directie de werknemers de auto induwt. Van de directie van een spoorbedrijf is dat op zijn zachtst gezegd een vreemde houding.

Edward Snowden maakte bekend hoe de Amerikaanse overheid op industriële schaal de eigen bevolking bespioneert. Het maakte van Snowden vijand nummer 1 van de veiligheidsdiensten. Snowden moest meteen onderduiken toen hij publiek ging. Dit was in Hong Kong. Hij kon onderduiken bij vluchtelingen die in hem een lotgenoot herkenden. Een korte reportage laat deze vluchtelingen aan het woord. Eén van hen is Vanessa die actief is bij Socialist Action in Hong Kong. Een mooi voorbeeld van solidariteit onder gewone mensen.