Verzet tegen deze sociale ramp door te strijden voor de nationalisatie onder arbeiderscontrole
In tegenstelling tot wat de directie van Caterpillar beloofde, heeft de zware herstructurering van de site in Gosselies in 2013 de toekomst ervan niet veilig gesteld. De arbeiders stemden toen onder meer in met meer flexibiliteit en een slechtere verloning. Ondertussen verloren 1.331 mensen hun job in 2014. Toch wordt nu de volledige sluiting van de site aangekondigd. Dit bedreigt 2.200 jobs op rechtstreekse wijze en met de indirecte jobs erbij gaat het om 8.000 werkenden en hun gezinnen. En dit in Charleroi, een stad en regio die al hard getroffen werd door bedrijfssluitingen en economische rampspoed.
Caterpillar betaalde de afgelopen tien jaar amper 3% belastingen in België, een pak minder dan het officiële tarief van 34%. Het bedrijf gebruikte zijn filialen, onder meer in Zwitserland, om de boekhouding op te smukken en vervolgens steun te vragen aan de Belgische overheid. Caterpillar kreeg miljoenen euro’s aan fiscale cadeaus en publieke subsidies. In 2015 maakte Caterpillar meer dan 2 miljard winst. De aandeelhouders kregen 1,6 miljard aan dividenden. Wat is het resultaat hiervan?
De afgelopen jaren rechtvaardigden alle gevestigde partijen het fiscaal cadeaubeleid voor de grote bedrijven met het argument dat het jobs zou opleveren. We zien eens te meer wat daarvan aan is. Het enige wat voor de multinationals telt is: ‘pakken wat we kunnen en trek je plan.’
Bij het uitbreken van de economische crisis werden verschillende banken gered en door de overheden overgenomen (de schulden werden overgedragen aan de gemeenschap) omdat er anders een ‘systeemcrisis’ dreigde. Voor de bevolking van Charleroi betekent de sluiting van Caterpillar ook een systeemcrisis. De hele gemeenschap wordt verzwakt door deze beslissing.
We kunnen ons inbeelden dat de arbeiders onder de huidige voorwaarden fatalistisch zijn en vooral willen gaan voor een goed sociaal plan met een zo hoog mogelijke vertrekpremie. We mogen echter niet vergeten dat de RVA sinds 2013 vertrekpremies beschouwt als een inkomen waardoor er geen werkloosheidsuitkering uitbetaald wordt. De regering mag dan wel weigeren om de 700 miljoen euro aan onbetaalde belastingen te innen van multinationals die de door de Europese Commissie onwettig bevonden Excess Profit Rulings gebruikten, maar als het aankomt op het belasten van vertrekpremies zal de regering niet aarzelen. Door de zesde staatshervorming worden vertrekpremies overigens zwaarder belast. Vanaf 1 januari van dit jaar kan er bij de bepaling van het tarief geen rekening meer gehouden worden met regionale belastingverminderingen.
Een krachtsverhouding opbouwen
Het volstaat om in de regio van Charleroi rond te kijken om te zien hoeveel tekorten er zijn en welk potentieel er is met alle achtergelaten productiemiddelen die niet winstgevend genoeg zijn voor de werkgevers. Laat ons die productiemiddelen nationaliseren en duizenden jobs garanderen waarbij de know-how van het personeel in Gosselies kan gebruikt worden om machines, motoren en andere mechanische samenstellingen te bouwen.
De arbeiders kunnen de site van Caterpillar bezetten om er het zenuwcentrum van hun strijd voor het behoud van alle jobs van te maken waarbij dit gekoppeld wordt aan de eis van nationalisatie van het bedrijf onder controle van het personeel. Regelmatige personeelsvergaderingen bieden een uitstekende kans om collectief te discussiëren over een ernstig en offensief actieplan, gekoppeld aan de algemene strijd tegen het besparingsbeleid en de patronale agressie.
In 2013 gaf een peiling van LaLibre/RTBF aan dat 43% van de Belgische bevolking voorstander was van de “nationalisering/regionalisering om bedreigde activiteiten verder te zetten” (36% in Vlaanderen, 52% in Brussel en 53% in Wallonië). Die cijfers tonen het potentieel voor een massale nationale campagne voor de nationalisatie van bedrijven die tot collectieve afdankingen overgaan. Sindsdien is de woede tegen patronale agressie en de politiek om de werkenden en jongeren voor de crisis te laten opdraaien enkel toegenomen. Ongetwijfeld zorgt deze nieuwe aankondiging van een sluiting voor een golf van verontwaardiging in Charleroi en elders.
De komende dagen moet er een betoging van de arbeiders van Caterpillar in Charleroi komen zodat de arbeiders uit de hele regio kunnen deelnemen en hun solidariteit betuigen terwijl de autoriteiten voor hun verantwoordelijkheid geplaatst worden. In aansluiting op deze betoging kunnen de arbeiders van Caterpillar naar andere bedrijven trekken om mee te mobiliseren naar de grote vakbondsbetoging van 29 september. Zoals de delegees van ACOD LRB (Lokale en Regionale Besturen) in Brussel vragen in hun solidariteitsmotie, moeten de arbeiders van Caterpillar op 29 september de betoging openen zodat de solidariteit van alle werkenden in het land getoond wordt.
