Persbericht van NavBel, de Koerdische gemeenschap in België
“Na de mislukte militaire couppoging van 15 juli, is Turks president Erdogan begonnen met zijn eigen coup om versneld zijn beoogde presidentieel regime in te stellen. Dat gaat gepaard met grote zuiveringen uit het staatsapparaat en een sterkere greep op de media. Om de kritiek tegen deze zuiveringen te temperen, voert Erdogan ook een tegen-offensief om zich van zijn “beste” kant te laten.
“Om de diepe verdeeldheid in de Turkse politiek te herstellen, nodigde hij op 25 juli de leiders van alle in het parlement aanwezige partijen uit voor een persoonlijke ontmoeting. Erdogan nodigde de voorzitters van de AKP, MHP en CHP uit om een nationale consensus te bereiken (zie foto in bijlage). Maar hij nodigde de pro-Koerdische en progressieve HDP niet uit. Dat is vreemd omdat ook de HDP, samen met alle andere partijen in het parlement, daags na de couppoging in een gemeenschappelijke verklaring zich scherp uitliet tegen de coup en een pleidooi hield voor de gekozen regering. Deze dubbele houding van Erdogan voorspelt niet veel goeds voor de HDP en de Koerden.
“In zijn tegenoffensief tegen de kritiek heeft Erdogan op 29 juli ook laten weten dat hij alle rechtszaken die hij aanspande tegen burgers en politici ging terugtrekken. De westerse media besteedde hier aandacht aan, evenals de Belgische en Vlaamse media. Maar ook hier laat Erdogan zien dat hij dubbele standaarden hanteert als het op de Koerden aankomt. Erdogan’s advocaat Hüseyin Aydin liet weten dat de rechtzaken tegen de CHP en MHP politici teruggetrokken worden en die tegen de HDP verdergezet zullen worden. Verder liet hij weten dat de aanklacht tegen de Duitse komiek Böhmermann hoogstwaarschijnlijk ook teruggetrokken zal worden.
“De dubbele standaard die Erdogan hanteert, is een duidelijk bewijs dat hij zijn anti-democratische en oorlogszuchtige plannen tegen de Koerden, onverminderd zal verderzetten. Na de zuivering van de Gulenisten, zal Turkije ongetwijfeld terugkeren naar de eigenlijke orde van de dag, en dat is de oorlog tegen de Koerden en de repressie tegen de echte, maatschappelijke oppositie.”
