Stop TTIP. Stop de dictatuur  van de multinationals!

Foto: PPICS
Foto: PPICS

De inhoud van het Transatlantisch vrijhandelsverdrag TTIP is nog niet volledig bekend, maar de grote lijnen zijn duidelijk: alle macht aan de aandeelhouders! De Europese en Amerikaanse autoriteiten stellen dat het verdrag nodig is om de “economie te ondersteunen” en om “jobs te creëren.” Ze willen dit doen door dezelfde ingrediënten die tot de economische crisis en structurele werkloosheid leidden nog te versterken. TTIP zal de vele problemen enkel nog erger maken.

Artikel door Julien (Brussel) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

Alles moet wijken voor vrijhandel

Het doel van TTIP is om de grootste vrijhandelszone ter wereld te creëren, met name tussen de EU en de VS. Het gaat om een gebied dat goed is voor 45,5% van het wereldwijde BBP. In 2006 werd in het Europees Parlement gezegd dat het verdrag de “regelgeving moest harmoniseren”, met als doel om de nationale wetten aan te passen aan de behoeften van de bedrijven. Regels inzake milieu, gezondheid of arbeidswetten worden gezien als mogelijke remmen op de vrijhandel.

Er wordt zelfs voorzien dat multinationals rechtszaken tegen landen kunnen beginnen voor speciale rechtbanken. Als een land een wet wil opleggen die de winsten van een multinational bedreigt, kan de rechtbank dit verhinderen en zware sancties opleggen. Zo krijgen de grote aandeelhouders de mogelijkheid om zich direct te moeien met de wetten en openbare diensten van een land. Alles moet wijken voor de winst.

Er zijn al verschillende voorbeelden van landen die veroordeeld werden door gelijkaardige speciale rechtbanken. Dit gebeurde toen Egypte het minimumloon wilde verhogen of nog toen Peru giftige uitstoot wilde beperken. Uruguay en Australië werden veroordeeld voor hun anti-tabaksbeleid. Canada werd veroordeeld voor de hervorming van de farmaceutische patenten waarmee het bepaalde geneesmiddelen goedkoper wilde maken. Duitsland werd op de vingers getikt wegens de belofte van een kernuitstap.

Op basis van TTIP zal een multinational als Monsanto overal Genetisch Gemodificeerde Organismen (GGO’s) kunnen inzetten. Hierdoor zullen we niet langer weten wat we eten. De groep Yum, eigenaar van onder meer fastfoodketen KFC, wil het einde van het Europese verbod op het desinfecteren van kippen met chloor. Er zijn nog tal van gelijkaardige voorbeelden die aangeven dat TTIP de democratie aan banden wil leggen.

Maar waarom stemmen ‘onze’ vertegenwoordigers hier voor?

Hoe komt het dat de meeste politici en regeringen dit verdrag dat hun beslissingsmacht beperkt toch steunen? Sommigen zijn natuurlijk zelf bijna openlijk lobbyisten van de grote bedrijven, anderen wachten tot na hun politieke loopbaan om leidinggevende functies in multinationals op te nemen. Denk maar aan voormalig premier Dehaene die nadien bestuurder bij AB InBev werd. Maar dat verklaart niet alles.

Het fundament van de samenleving is hoe de economie georganiseerd is. Vandaag is dit op basis van concurrentie en winstbejag, niet op basis van samenwerking en solidariteit. Zolang dit de basis vormt, is het niet mogelijk om af te stappen van het idee dat “onze” bedrijven beter moeten doen dan de andere. De aanvallen op onze levens- en arbeidsvoorwaarden moeten we er dan maar bijnemen. Sommige politici onderwerpen zich met alle plezier aan deze logica, anderen doen bij gebrek aan alternatief uiteindelijk hetzelfde.

Het maakt dat de politieke en economische elite vandaag doet denken aan middeleeuwse dokters die op alle kwalen reageerden met bloedzuigers op de rug van de patiënt.

Naar een economische remedie die aangepast is aan de huidige mogelijkheden

Sindsdien heeft de geneeskunde grote stappen vooruit gezet. Vandaag zijn er op alle vlakken heel wat technologische en wetenschappelijke mogelijkheden. Maar die botsen stelselmatig op de winstlogica. Multinationals willen enkel winst maken en alles moet daarvoor wijken: onze levensstandaard, het milieu, sociale bescherming, gezondheid, … Wij staan voor een totaal andere logica die onverenigbaar is met het kapitalisme.

Nooit voorheen was er zoveel rijkdom op de planeet. Maar de middelen waren ook nooit zo ongelijk verdeeld. De bestaande middelen volstaan om iedereen een degelijk leven aan te bieden. De sleutelsectoren van de economie, zoals het financiewezen, wetenschappelijk onderzoek, de grote distributiebedrijven, farmaceutica, … kunnen op basis van het delen van kennis in harmonie functioneren onder beheer en controle van de werkenden, gebruikers, … We kunnen niet controleren wat we zelf niet bezitten. De commandoposten van de samenleving moeten uit handen van de multinationals en grote aandeelhouders gehaald worden om een democratisch beheer en rationele planning mogelijk te maken.

De verdedigers van het kapitalisme wijzen socialisme af met het voorbeeld van de stalinistische karikatuur van de Sovjet-Unie. Daar was er een genationaliseerde en geplande economie, maar onder leiding van een monsterlijke bureaucratische dictatuur. Zoals Leon Trotski opmerkte, heeft een geplande economie nood aan democratie zoals een menselijk lichaam nood heeft aan zuurstof. Wij staan voor een democratisch socialistische samenleving.

Internationale strijd van de 99%

Het Transatlantisch verdrag is een zoveelste uitdrukking van de nachtmerrie die dit systeem voor ons en de toekomstige generaties is. We moeten onze woede organiseren om tot een andere samenleving te komen. Het establishment wil de werkenden en armen van verschillende landen tegen elkaar uitspelen. Onze strijd moet internationaal zijn. Vandaar dat LSP deel uitmaakt van het Committee for a Workers’ International met onder meer een Amerikaanse afdeling, Socialist Alternative, die eveneens actief ingaat tegen vrijhandelsverdragen.

Het TTIP is een belangrijk strijdpunt en kadert in een algemeen asociaal offensief. Denk maar aan de aanvallen op de arbeidsregels met de wet-Peeters bij ons waardoor de 45-urenweek mogelijk wordt of de wet-El Khomri in Frankrijk. Op 20 september is er een nationale betoging in Brussel tegen het TTIP. Op 29 september is er de grote vakbondsbetoging en op 7 oktober de stakingsdag. Al die acties zijn met elkaar verbonden: het is een strijd tegen een neoliberale logica die de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking opoffert voor de winsten van een handvol rijken.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie