Nu ook officieel: oorlog om Irak gestart op basis van leugens

Massale anti-oorlogsbetoging in Brussel, februari 2003
Massale anti-oorlogsbetoging in Brussel, februari 2003

Miljoenen mensen protesteerden in 2003 tegen de oorlog in Irak. Ze wisten dat het argument van de vermeende ‘massavernietigingswapens’ slechts een excuus was om een oorlog om olie en prestige te starten. 13 jaar na het begin van de oorlog is duidelijk dat de betogers gelijk hadden. Er zijn geen massavernietigingswapens gevonden en bovendien heeft de jarenlange oorlog enkel geleid tot meer chaos en ellende. Het is op de puinhopen van deze oorlog dat een barbaarse groep als Islamitische Staat kon ontwikkelen.

Het Britse rapport-Chilcot bevestigt nu wat de miljoenen betogers in 2003 al wisten. Het dwingt Tony Blair, één van de centrale verdedigers van de oorlog, tot de erkenning dat hij fout was. Uiteraard komt dit te laat en is het kwaad ondertussen geschied. Volgens het rapport stemde Blair in met de oorlog omdat hij de Amerikaanse president Bush beloofde om sowieso aan zijn kant te staan, wat er ook zou gebeuren. Het rapport stelt dat de ‘bewijzen’ rond de massavernietigingswapens getrukeerd waren en dat de wettelijke basis voor de oorlog betwist kan worden.

Het duurde lange jaren om tot dit rapport te komen, maar nu is het bijzonder vernietigend voor Tony Blair. Deze slag komt op een cruciaal ogenblik: de politieke erfgenamen van Blair voeren een open oorlog binnen Labour tegen de door tienduizenden enthousiaste werkenden en jongeren verkozen voorzitter Jeremy Corbyn. In 2003 steunde Corbyn het massale protest tegen de oorlog in Irak. Dat element komt bovenop het enthousiasme voor zijn verzet tegen het besparingsbeleid.

Dat het niet nodig was om te wachten tot 2016 om het karakter van de invasie in Irak te doorzien, blijkt uit het materiaal dat LSP toen reeds publiceerde. We gebruikten in de anti-oorlogsbeweging een brochure door Peter Delsing (Hier kan je die brochure integraal lezen). Daarin stond onderstaande passage over de ‘massavernietigingswapens’ en het verzet tegen dictator Saddam Hoessein.


Ongetwijfeld is Saddam Hoessein een van de meest gewetenloze dictators van de naoorlogse periode. Martelingen, executies, gifaanvallen, oorlog,… Er lijken geen grenzen aan het sadisme van de Iraakse dictator. Maar volgens ons is dit geen reden voor een inval door die andere “schurkenstaat”, de VS, die enkel hun eigen dictator in de plaats willen stellen. In het beste geval opgesmukt met cosmetische “verkiezingen”, zoals in Pakistan vandaag. Volgens de LSP is het de taak van de Iraakse arbeiders en boeren, van de onderdrukte bevolking, om Saddam omver te werpen.

De officiële reden voor een “regimeverandering” in Irak is het vermeende bezit (of de aanmaak van) biologische, chemische of nucleaire kernwapens, gekoppeld aan steun voor het internationale terrorisme. Wat is hier van aan?

Opvallend is dat leidinggevende figuren van de wapeninspecties het gevaar dat uitgaat van Saddam ontkennen. Scott Ritter, tussen ’91 en ‘97 VN-inspecteur in Irak, stelt: “In december ’98 was 90 à 95% van Iraks capaciteit voor massavernietigingswapens door ons verwoest. We vernietigden alle fabrieken, alle productiemiddelen.” Ritter zegt dat men sommige wapens niet kon achterhalen, maar dat elke poging van Saddam om opnieuw wapens te gaan maken, of te testen, onmiddellijk door gespecialiseerde apparatuur zou worden opgemerkt. Senator Bob Graham, voorzitter van de Intelligence Committee van de Senaat in de VS stelde in USA Today (14 mei 2002): “Gebaseerd op de briefings van de veiligheidsdiensten staat de Iraakse president Saddam Hoessein niet op het punt om massavernietigingswapens te produceren.”

De verklaringen van specialisten op het terrein spreken de stemmingmakerij van Bush en Blair tegen. In verband met een recente speech van Bush, stelde het International Atomic Energy Agency: “Er bestaat geen rapport van ons instituut dat stelt dat Irak 6 maanden verwijderd is van de productie van nucleaire wapens.” Bush had daar foutief naar verwezen. In oktober ’98 stelde het IAEA integendeel: “Er zijn geen aanwijzingen dat in Irak het fysieke materieel overblijft voor de productie van gebruiksklare nucleaire wapens van enige praktische betekenis.” (Washington Times, 30 sept., 2002) Ook deze instelling zegt dat na de wapeninspecties de sleutelgebouwen en het essentiële materiaal vernietigd waren.

Bovendien zijn er aanwijzingen dat de Bush-administratie de CIA en het FBI onder druk zet om “bewijzen” uit te vinden. “Fundamenteel gefabriceerde informatie komt naar boven in de verklaringen van hooggeplaatste VS-vertegenwoordigers en daar bestaat veel onvrede over binnen de veiligheidsdiensten, in het bijzonder bij analisten van de CIA,” aldus Vincent Cannistraro, een gewezen topman van de CIA. (The Guardian, 9 okt., 2002) Ook de link tussen Al-Qaeda en Irak wordt door de veiligheidsdiensten van de VS, in anonieme verklaringen in de Britse krant The Guardian, afgedaan als nonsens.

Eigenlijk willen Bush en Blair deze oorlog enkel starten op basis van een vermoedelijke dreiging in de toekomst – waar volgens de specialisten op het terrein geen overtuigende bewijzen voor bestaan. Ook binnen delen van de burgerij zelf is er twijfel over de agressieve koers waar Bush aan vasthoudt. “Je kan je de vraag stellen of tegen een man zeggen – waarvan je denkt dat hij biologische wapens bezit – dat je hem zal doden, de beste manier is om zijn stimulansstructuur te veranderen. (…) Gaat dhr. Bush Iran, Syrië en Noord-Korea aanvallen nadat hij Irak heeft opgedoekt?”, stelt een opiniestuk van Robert Wright in The Financial Times. En op dezelfde angstwekkend luchtige toon: “Oorlog tot een gebruikelijke vorm van gegevensverzameling verheffen, heeft evidente nadelen.”

Ook 3 gewezen 4-sterren generaals van de VS laten openlijk hun twijfels over de politiek van Bush horen. John Shalikashvili (ex-voorzitter Joint Chiefs of Staff), Wesley Clark (ex-Navo militair commandant) en Joseph Hoar (ex-voorzitter VS Central Command) stellen: “Waar zit hier de dringendheid? (…) Er is niets dat erop wijst dat in de eerstkomende uren, dagen,… een nucleair wapen zal worden gelanceerd tegen onze eigen krachten of die van onze bondgenoten in de regio.” (International Herald Tribune, 28 sept., 2002)

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie