Antwerpse actie: sociaal werk is niet te koop!

niettekoopklein

Voor de tweede keer op een maand tijd werd in Antwerpen geprotesteerd tegen de vermarkting van een deel van het sociaal werk. Onder meer inloophuis ‘De Vaart’ dat in opvang van daklozen voorziet, wordt hiermee bedreigd. Het duurt jaren om een degelijke band met gebruikers op te bouwen, maar de stad Antwerpen wil alle ervaring overboord gooien om de private sector binnen te halen in het sociaal werk. Tot wat dit kan leiden, zagen we al met het forensisch psychiatrisch centrum in Gent dat privé uitgebaat wordt en niet aan de normen voldoet.

Enkele tientallen personeelsleden en gebruikers kwamen gisteravond samen op het Mechelseplein in Antwerpen, voor de kantoren van het OCMW waar later op de avond een OCMW-raad plaatsvond. Ze herhaalden de boodschap van de actie eind mei: sociaal werk is niet te koop. Deze actie kreeg de steun van beide vakbonden die elk een spreker hadden. Er werd ook gesproken door activisten van het Sociaal Werk Actie Netwerk (SWAN). In maandblad ‘De Linkse Socialist’ hadden we vorige maand (juni) een interview over deze kwestie, je kan dit interview hier lezen.

Onder de foto’s vind je het pamflet dat LSP op de actie verspreidde met nadruk op het belang van de uitbouw van de strijd op de werkvloer, het actieplan van de vakbonden biedt daar een uitstekende kans toe.

Enkele foto’s vanop de actie:


Pamflet van LSP

De plannen van Fons Duchateau, schepen van sociale zaken, om in Antwerpen in 2017 een deel van het sociaal werk op de markt te gooien, zijn ronduit onaanvaardbaar! De voorbeelden in binnen- en buitenland toonden al aan dat enkel de winstcijfers van de private investeerders hier beter van worden.

Duchateau loopt niet hoog op met de sociaal werkers, dat werd duidelijk in het interview in de Gazet van Antwerpen. Om ons in een slecht daglicht te stellen, schrok hij er niet voor terug om een loopje met de werkelijkheid te nemen. Het is absurd om de schuld voor de aanwezigheid van 200  langdurige daklozen in Antwerpen bij de sociaal werkers te leggen. Het is toch niet onze verantwoordelijkheid dat er een torenhoog tekort is op de private en sociale huurwoningenmarkt met de daaraan verbonden hoge prijzen?!

Voor 2017 wordt er al een klein aantal projecten getenderd. Maar voor Duchateau is dit slechts een begin. In de komende jaren zullen verschillende projecten binnen de beleidsdomeinen wonen, (kinder-)armoede en drugs volgen.  Het is niet uitgesloten dat andere steden en gemeenten alsook de Vlaamse overheid zijn plannen overnemen.

De eerste twee acties zijn een stap in de goede richting. Het maakt het stadsbestuur duidelijk dat we hun plannen niet zomaar aanvaarden. Maar het zal niet genoeg zijn. We moeten ervoor zorgen dat het protest zo breed mogelijk gedragen wordt. Dat betekent in de eerste plaats dat we alle betrokken werkingen moeten meekrijgen (CAW, Samenlevingsopbouw, Free-Clinic,…). Dat kan enkel door hen voldoende te informeren. Het actieplan van de vakbonden biedt daar een uitstekende gelegenheid voor. SWAN greep de staking van 24 juni  al aan om langs verschillende werkingen van het CAW en Samenlevingsopbouw langs te gaan om met hulpverleners en cliënten te discussiëren. Dit kan men doorzetten doorheen de zomer in opbouw naar een grote algemene personeelsvergadering over de organisaties heen in september.  Het zal belangrijk zijn om concrete solidariteit op te bouwen met de collega’s uit andere organisaties en sectoren zoals de gehandicaptenzorg. Zij worden uiteindelijk met hetzelfde vermarktingsbeleid geconfronteerd. De cliënten hebben een belangrijke plaats in de beweging. De petitie van een aantal van hen om hun inloopcentrum De Vaart open te houden, maakt het moeilijk voor Duchateau om te doen alsof de maatregel er in het belang van de cliënten is. Ook het manifest  ondertekend door 88 professoren, docenten en onderzoekers versterkt de beweging.

Dit stadsbestuur heeft een fundamenteel andere visie op sociaal werk. Ze wilt de problemen niet oplossen, maar via een repressief beleid uit het straatbeeld krijgen. We kunnen niet wachten tot de verkiezingen in 2018 om tot een ander beleid te komen . In 2 jaar tijd zou het huidig bestuur immers nog heel wat  schade kunnen aanrichten.

Van de aanval op de langdurige zieken, de Turteltaks, tot de afschaffing van de medische waarborg. Op alle niveaus voert deze coalitie (N-VA, CD&V en Open-VLD) zware besparingen door. Ze zal niet stoppen tenzij we haar ten val brengen. Het actieplan van de vakbonden biedt daar een kans toe. Ons protest daaraan koppelen kan het alleen versterken. Op 29 september is er een nationale vakbondsbetoging in Brussel. Laat ons mobiliseren voor een grote delegatie van sociaal werkers en cliënten op die betoging om duidelijk te maken dat ook wij dit beleid niet aanvaarden. Sociaal werk is immers niet te koop!

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie