Naar aanleiding van de herdenking van het bloedbad op het Tienanmenplein in China in 1989 produceerde onze afdeling in China en Hong Kong onderstaande video. Op 4 juni 1989 werd de beweging van studenten en werkenden, een heldhaftige massabeweging die 7 weken standhield en de dictatuur in China deed wankelen, bloedig neergeslagen.
Herdenkingen van het bloedbad op Tienanmen zijn verboden in China. Maar in Hong Kong kan het wel, officieel is Hong Kong deels autonoom. Daar is er elk jaar rond 4 juni een grootschalige actie. In de rest van China is er een strikte censuur en repressie om te vermijden dat de beweging van 1989 herdacht wordt. Dit jaar waren er op de actie in Hong Kong 125.000 aanwezigen. Dat bevestigt hoe nog steeds naar deze gebeurtenis wordt uitgekeken.
De opkomst was iets beperkter dan vorig jaar, toen waren er 135.000 aanwezigen. Maar het feit dat er ondanks de gecompliceerde sfeer in Hong Kong toch nog 125.000 mensen waren, ondanks een gevoel van hulpeloosheid en zelfs een zekere demoralisatie, is opmerkelijk. De massale acties voor democratie in 2014, de zogenaamde paraplubeweging, zijn in een nederlaag uitgemond. Er is ook een groeiende druk van de sterker wordende rechtse lokalistische beweging (die opkomt voor een erg verwarde vorm van zelfbeschikking/onafhankelijkheid van Hong Kong) om de herdenking van 1989 te boycotten. Het argument dat hiervoor wordt gebruikt, is dat de strijd tegen de dictatuur in China “niet relevant” is voor Hong Kong.
De boycotcampagne werd geleid door de belangrijkste studentenorganisaties die nu onder leiding van de lokalisten staan. Ze zijn er niet in geslaagd om de opkomst op 4 juni substantieel naar beneden te halen. Op eigen rivaliserende activiteiten was er heel weinig volk. Dit wordt gezien als een nederlaag voor deze groepen. Jammer genoeg is de jaarlijkse herdenking op 4 juni doorheen de jaren wat gedepolitiseerd door de pan-democratische leiders die het evenement domineren. Maar ondanks die beperkingen, toont de hoge opkomst dat de woede tegen de Chinese dictatuur nog steeds groot is en dat er een sterke wil is om de erfenis van de belangrijke beweging van 1989 hoog te houden.
Met het CWI in China en Hong Kong komen we op voor een massale beweging voor democratie waarbij we ook lessen trekken uit hoe en waarom de beweging van 1989 tot een nederlaag leidde ondanks de miljoenen mensen die de acties steunden.
Meer achtergrond vind je in dit dossier uit onze archieven.
