Kort & Krachtig

Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.



Dankbaar

Eric Van Rompuy heeft het gehad. Hij klaagt over het protest van ACV ondanks de zogenaamde ‘sociale rol’ van CD&V in de regering. De man schreef op zijn blog: “Dat CD&V er alles aan doet om het beleid sociaal te corrigeren wordt duidelijk niet gewaardeerd door het ACV. Integendeel. Is dat ‘stank voor dank’ die CD&V krijgt in de verdediging van de belangen van de christelijke arbeidersbeweging in de Arco-affaire en voor haar sociale rol in de regering? (…) Laat het ACV en Mark Leemans zich na de sociale verkiezingen verder meeslepen door de socialisten die een louter politiek motief hebben? De groene sjaaltjes en vestjes waren deze week in Brussel tegen de wet Peeters gericht en VLD en N-VA bleven buiten schot op de betoging. Die dubbelzinnigheid van Beweging.net begint binnen CD&V zwaar te wegen.” Dat het asociale beleid ook in ACV-kringen tot steeds meer protest leidt, snapt de CD&V’er duidelijk niet. De annualisering van de arbeidstijd om nog meer flexibiliteit op te leggen, wordt nu al de wet-Peeters genoemd. Is dat hoe CD&V een ‘sociaal gezicht’ wil vormen? Voor Kamerlid Hendrik Bogaert gaat het allemaal nog niet ver genoeg. Hij klaagt over het ACV: We hebben hen aan een overwinning geholpen door op het masochistische af alles te ondergaan.” Bogaert meent dat CD&V moet stoppen met het ACV “achterna te lopen”. Waar en wanneer heeft CD&V dat dan wel gedaan, vragen steeds meer ACV’ers zich af.



Ongelijkheid

Donderdag gelezen in De Standaard: “De één procent meest vermogende Belgen bezit ruim de helft van de beursgenoteerde aandelen en bijna een derde van de obligaties. Kijken we naar de tien procent welvarendste Belgen, dan bezit die tot 85 en 86 procent van de aandelen en obligaties. Die top tien procent bezit ook de bulk van het vastgoed naast de eigen woning (65,5 procent). Alle huishoudens die meer dan 702.000 euro netto vermogen hebben – dus na aftrek van schulden – behoren tot die tien procent rijkste Belgen. Omgekeerd bezit de minst vermogende helft van de Belgen nauwelijks obligaties (0,7 procent), aandelen (1 procent) of een tweede woning (5 procent). Dat zijn huishoudens met minder dan 206.000 euro netto vermogen. Het gevolg is dat de inkomsten uit aandelen, obligaties en verhuur van vastgoed vooral terechtkomen bij de tien procent meest vermogende Belgen. Belastingen op die inkomsten, zoals de roerende voorheffing of de veelbesproken speculatietaks, worden nu al vooral door die groep betaald. Andere vormen van vermogen, zoals de eigen woning, pensioensparen of spaartegoeden, zijn veel sterker gedemocratiseerd.” Wellicht is dit de reden waarom de speculatietaks voor Van Overtveldt zo snel mogelijk mag verdwijnen?



Ongelijkheid: moet kunnen

Steeds meer ongelijkheid en een nooit geziene kloof tussen arm en rijk. Voor Gwendolyn Rutten van Open Vld is het alvast geen probleem. In Humo stelde ze deze week: “Er is op zich niks mis met ongelijkheid, en het is dus niet mijn ambitie om alle mensen van de wereld gelijk te maken. Als je dat doortrekt, eindig je in Noord-Korea.” Volgens de liberale politica is het goed gesteld met de ongelijkheid. En dat komt door de vrijheid: “Je hebt alle keuzes tussen je geboorte en – de moeilijkste keuze van allemaal – sterven zelf in de hand. Gecombineerd met een sterke sociale zekerheid maakt dat van België een goed land.” Dat alle studies aangeven dat onderwijs in ons land bijzonder sociaal bevestigend is of nog dat mensen met een migratie-achtergrond amper uit de armoede geraken, het zijn allemaal gegevens waar Rutten gemakshalve aan voorbijgaat. Waarom de realiteit onder ogen zien als er nog wat neoliberale dromen kunnen verspreid worden?



Westerse waarden en normen overtreden, geen rekening gehouden met communautaire bevoegdheden

De nieuwkomersverklaring van staatssecretaris voor Asiel Theo Francken doorstond het onderzoek van de Raad van State niet. Blijkt dat de verklaring op zich niet voldoet aan de regels van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, een internationale verklaring die de zogenaamde normen en waarden vastlegt waar tot nader order ook asielzoekers onder vallen. Het laten aanvaarden van de verklaring gaat immers in tegen de gewetensvrijheid. De Vlaams-nationalistische politicus had blijkbaar ook over het hoofd gezien dat integratie een bevoegdheid van de gemeenschappen is en niet van de federale Belgische overheid. Francken probeerde met zijn nieuwkomersverklaring dus een bevoegdheid aan Vlaanderen te onttrekken om het terug naar het Belgische niveau te brengen. Ook pakweg de vereiste van taalkennis werd afgewezen wegens strijdig met het vrije verkeer binnen België, iets waar de liberale N-VA doorgaans geen probleem mee heeft. De kritieken van de Raad van State zijn bijzonder vernietigend, maar toch lijkt Francken er zich niet veel van aan te trekken. Hij kondigde aan te zullen vechten voor zijn nieuwkomersverklaring. Misschien moet hij eerst zelf eens tekenen dat hij internationale normen en waarden zal nakomen, vooraleer hij het van anderen verwacht?



Te weinig investeringen in veiligheid

Dinsdag schreven alle media nog dat er verschillende mogelijkheden voor het treinongeval in Saint-Georges-sur-Meuse waren, zo werd meermaals opgemerkt dat ook de stakingsacties aan de basis ervan konden liggen. Dat was een schandalige poging tot lijkenpikkerij. Moest er afgelopen weekend gestaakt zijn, dan had de trein in kwestie niet gereden en was er geen ongeval geweest. Woensdag moesten de kranten erkennen dat er een probleem was met het veiligheidssysteem. Zo stelde De Standaard: “Dit mag nooit meer gebeuren, klonk het na het treinongeval in Buizingen in 2009. Daarom werd het hele spoornet uitgerust met het veiligheidssysteem TBL1+. Dat systeem zorgt ervoor dat een trein automatisch remt als de bestuurder een rood sein negeert. Maar het sein op de plaats van het ongeval zondagavond in Saint-Georges-sur-Meuse was niet uitgerust met het bewuste veiligheidssysteem. Dat blijkt uit documentatie van de spoorwegen en werd bevestigd bij het onderzoek ter plaatse. De gevolgen zijn zwaar. ‘Het is heel duidelijk. Als het sein wel uitgerust was, dan was het ongeval niet gebeurd’, zegt een goed geplaatste bron. De passagierstrein is immers 800 meter na het sein gebotst op de goederentrein. Volgens spoorspecialisten is dat ruim voldoende om een trein van het betrokken type tot stilstand te brengen.” De krant liet ook een vakbondsman aan het woord: “Waarom Infrabel op de bewuste plaats het sein niet voorzag van een veiligheidssysteem, wordt een van de hamvragen van het onderzoek. ‘Ik kan het niet begrijpen’, zegt Thierry Moers, regionaal secretaris van ACOD Spoor in Luik, ‘Zeker niet omdat op dezelfde plaats in 2008 al een ongeval gebeurd is.’” Is het spoorpersoneel onredelijk als het meer middelen eist om degelijke dienstverlening aan te bieden in plaats van besparingen?



Veel voordelen

Volgens de spoordirectie moet het personeel inleveren op de vele voordelen die het zou genieten. Wellicht dacht topman Cornu daarbij dat iedereen de voordelen geniet die hij krijgt? De Morgen meldde woensdag: ” Jo Cornu, de topman van de NMBS, heeft vorig jaar 230.000 euro bruto verdiend en daarnaast nog een bonus van 60.000 euro ontvangen voor prestaties in 2014. Dat blijkt uit het jaarverslag van de spoorwegmaatschappij. Cornu kreeg dus 290.000 euro bruto, wat het door de regering vastgelegde loonplafond is voor de NMBS-baas. Om het bedrag van het variabele deel van de verloning te bepalen, worden volgens NMBS-woordvoerder Bart Crols onder meer de operationele resultaten, de klantentevredenheid en de stiptheid bekeken. Cornu krijgt geen voordelen in natura en geen groepsverzekering of hospitalisatieverzekering.”



Staken loont

Het wordt moeilijk om deze staking communautair in te kleden in de neoliberale propaganda van de gevestigde media. Wellicht daarom dat er dan maar minder aandacht aan gegeven werd? Donderdag moest De Tijd melden: “De Lijn heeft het ontslag van een chauffeur ingetrokken en omgezet in ‘maatregelen die een herhaling van de feiten moeten voorkomen’. Zo komt de directie tegemoet aan de eis van een groep werknemers die gisterochtend het werk had neergelegd. Alle stelplaatsen van De Lijn Limburg bleven dicht uit solidariteit met de chauffeur uit de stelplaats Lanaken. Die had zich verbaal laten gelden tegenover baldadige passagiers. De collega’s pikten het ontslag niet.” Kortom, strijd loont.



RIP Mohamed Ali

mohamedali



Jobbik en de EU

Linkse stemmen die in Groot-Brittannië pleiten tegen een Brexit en de neoliberale EU omarmen, gebruiken vaak het argument dat de tegenstanders van de EU in de media overroepen worden door figuren als de conservatieve Boris Johnson en andere gelijkaardige figuren die zich opwerpen als de spreekbuizen van het verzet tegen de EU. Dat is natuurlijk een vals argument. Het is waar de EU voor staat dat het probleem vormt. Als zelfs de neonazi’s van Jobbik positieve kanten zien aan het huidige beleid van de EU, dan weet je overigens wel hoe laat het is. De Standaard schreef hierover op 3 juni: “Jobbik is berucht omdat de partij over knokploegen beschikt en inspeelt op de anti-Joodse en anti-Romagevoelens bij veel Hongaren. Bij de verkiezingen in 2014 haalde de partij 21 procent. Met het oog op de verkiezingen in 2018 probeert Vona zijn partij te ontdoen van haar extremistische imago. Hij hoopt zo de grootste te worden, ten koste van de Fidesz-partij van premier Viktor Orban. De migratiecrisis biedt volgens Vona de kans om de EU te veranderen: ‘Voor het eerst sinds lang zie ik een kans voor de EU om in een positieve richting te evolueren. Als dat gebeurt, is het onze opdracht om deel te nemen aan de debatten.’”

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie

Verwante artikels:

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig