DIT PIKKEN WE NIET LANGER
De rechtse regering Michel krijgt haar afbraakbeleid niet meer verkocht. De ene beroepsgroep na de andere beklimt de barricades. Het pamperen van de rijken terwijl werkenden, werklozen, gepensioneerden en invaliden kaal geplukt worden, ligt aan de basis ervan. Het ondermijnt de legitimiteit van Michel en bereidt het sociale klimaat voor om komaf te maken met deze regering.
Ten laatste op 24 juni zullen alle sectoren, publiek en privé, op initiatief van het ABVV en enkele ACV-centrales samen staken. Noteer ook 29 september. Dan willen we massaal betogen in Brussel in aanloop naar de algemene staking van 7 oktober in gemeenschappelijk vakbondsfront. Dat biedt sectoren die wat achterop blijven de kans om aansluiting te zoeken, maar het mag uiteraard niet dienen om spontane uitbreiding van onderuit strikt onder controle te houden.
Investeringen? 62 miljard naar Luxemburg !
De regering, het front van patroons, de grote persgroepen en internationale instellingen blijven er maar op hameren dat de besparingen nodig zijn om de competitiviteit van de bedrijven te herstellen. Intussen worden diezelfde bedrijven leeggeplunderd door vetbetaalde managers en inhalige aandeelhouders. Investeren? Na Luxleaks, Swissleaks en Panama-papers komt nu ook aan het licht dat de Belgische bedrijven in 2014 voor 62 miljard euro naar Luxemburg versleepten. Dat is bijna evenveel als het volledige budget van de sociale zekerheid.
Fils à papa De Croo wil met de NMBS herhalen wat met Belgacom en bpost gebeurde. De privatisering werd er een succes voor de aandeelhouders en de directie, maar niet voor het fors afgeslankte personeel, de arbeidscondities en de dienstverlening. Nam De Croo zich de moeite om het aantal burn outs en depressies op te tellen? Belt de postman sinds georoute nog aan bij ouderen om te zien of ze geen hulp nodig hebben? Wacht hij even om een aangetekend schrijven of een pakje af te leveren, of vind je gewoon een briefje in de bus? Valt je telefoon regelmatig weg zoals recent bij telenet? En is je factuur stilaan een omgekeerd lotto-biljet geworden?
Inschikkelijke vakbondsleiders worden voorbij gestoken
Scheepsloodsen, luchtverkeersleiders, bagageafhandelaars, penitentiaire agenten en spoormannen en vrouwen pikken dat niet langer. Worden ze bij de aanwerving geslecteerd op een genetische afwijking waardoor ze voortdurend in actie gaan of zou het kunnen dat daar gegronde redenen voor zijn? Blijkbaar stellen alleen de vakbonden zich die vraag nog. Geen wonder dat alle peilingen de hetze tegen de vakbonden tegenspreken. Terwijl de regering aan legitimiteit inboet, wint haar hoofdvijand, de vakbonden, er voortdurend bij.
De situatie is zo schrijnend dat vakbonden die zich te toegeeflijk tonen, steeds frequenter voorbij gestoken worden door de basis. Had jij ooit al gehoord van de ‘orde van luchtverkeersleiders’? De franstalige liberale bond bij de gevangenisbewaarders loopt letterlijk leeg sinds die het akkoord tekende met Geens. Nog een geluk dat de franstalige bonden niet kunnen recruteren in Vlaanderen want anders waren de Vlaamse takken wellicht ook leeggelopen. We raden sommige Vlaamse vakbondsleiders aan om zich niet blind de staren op het gegeven dat Vlaamse werknemers meer organisatie en structuur willen vooraleer in actie te gaan. Het ongenoegen zit er even diep als elders in het land en de actiebereidheid is vergelijkbaar.
Deze regering inbinden? Daarvoor moet ze vallen!
De regering sleept alles uit de kast. Stakers worden steevast door het slijk gehaald in de pers. Hun lonen worden te grabbel gegooid. Zelfs het leger wordt op humanitaire missie gestuurd naar de gevangenissen, alsof de regering niet wist dat de condities er al meer dan 20 jaar onmenselijk zijn. Er wordt gedreigd en met sancties gezwaaid, maar als intussen niets verandert aan de omstandigheden, koopt dat hooguit uitstel. De magistraten, de brandweer, buschauffeurs van de Waalse TEC, de Vlaamse zorgsectoren, de franstalige ambtenaren die de lonen van de leraars uitbetalen, de postmannen en de Metaalsector in Wallonië en Brussel zijn ofwel in actie of hebben al aangekondigd dat ze de komende dagen in actie zullen gaan. Benieuwd wat de dokwerkers zullen doen na het referndum over hun statuut.
De regering tracht dat uit te zitten, maar het is geen toeval dat het VBO waarschuwt dat de regering ten val brengen geen oplossing zal brengen. Het ziet de bui al hangen. Wie denkt dat deze regering op haar maatregelen terug zal komen, is naïef of van kwade wil. Deze regering kent een unieke samenstelling, daarvan geen gebruik maken om “het DNA in België te wijzigen” zoals Michel zei, is geen optie. Enkel door deze regering ten val te brengen, kunnen we haar maatregelen stoppen. Voor veel werknemers die nu al gebukt gaan onder een ondraaglijke druk is dat een absolute noodzaak.
Wat kan je zelf doen?
Op de rijken na, wordt iedereen geviseerd door de regering. Uiteraard worden de meesten zich daar pas bewust van als ze zelf getroffen worden. Stilaan sijpelt het besef echter door dat wat de spoormannen en vrouwen ondergaan, deel is van wat ons allen te wachten staat. Elk apart staan we zwak, maar allemaal samen zijn we een onweerstaanbare kracht.
Hang als wijkbewoner een affiche aan je raam en spreek als je buren aan. Bezoek als student de stakers of doe een solidariteitsactie. Organiseer personeelsvergaderingen op het werk of vraag het aan een delegee. Geef er toelichting, maar leg het actieplan ook voor zodat het gedragen wordt door een collectieve beslissing die niet zonder boe of ba door de vakbondsleiding kan stilgelegd worden. Denk na hoe je een piket zal organiseren en werk specifieke eisen uit voor een werking van het bedrijf en de sector in het belang van heel de gemeenschap, niet de winst.
Er is wel een alternatief
Eigenlijk zegt het VBO dat er geen alternatief is op haar programma van steeds meer competitiviteit. Dat is er wel: een samenleving gebaseerd op solidariteit, maar dat wordt te weinig bediscussieerd en uitgewerkt. Het zal zeker arbeidsduurverkorting zonder loonverlies, het volledige herstel van de index, de verdediging en het optrekken van de pensioenen, herstel van brugpensioenen en alle uitkeringen moeten bevatten. Politici en vakbondsleiders die beweren dat men nu de regering niet ten val moet brengen, doen dat omdat ze ondanks hun retoriek niet bereid zijn dat alternatief gestalte te geven.
Dat opleggen vereist immers een breuk van de Belgische vakbonden met hun traditionele ‘partners’ en een kordaat politiek initiatief dat open staat voor nieuwe sociale bewegingen, de PVDA en andere krachten van radicaal links, ook LSP. Wij zijn ervan overtuigd dat dergelijk initiatief een verpletterend enthousiasme kan opwekken en op enkele maanden tijd het politieke landschap in ons land kan hertekenen zoals de campagne van Sanders dat doet in de VS, de verkiezing van Corbyn als voorzitter van Labour in Groot-Brittanië of de samenwerking van Podemos en Verenigd Links in Spanje. Als de arbeidersbeweging echter geen alternatief biedt, dan zullen rechts populisten en extreem-rechts, zoals in Oostenrijk, het ongenoegen aanwenden om zich te versterken. Peilingen wijzen nu al op een terugkeer van het Vlaams Belang.
Wil je daarop niet wachten , maar helpen bouwen aan een solidaire, echt democratische en socialistische maatschappij, niet alleen in woorden of ergens in een verre toekomst, maar vanaf vandaag? Neem contact op met LSP.
Reacties zijn gesloten.