Significant racisme om aandacht af te leiden van het falende beleid

Betoging tegen racisme in Leuven in maart van dit jaar. Foto door PPICS
Betoging tegen racisme in Leuven in maart van dit jaar. Foto door PPICS

Een kat in het nauw maakt rare sprongen. De vele kritieken op het falen van het veiligheidsbeleid van de Belgische regering zorgden ervoor dat vanuit de grootste regeringspartij, de N-VA, de aandacht elders werd gelegd. Minister Jambon verklaarde meermaals dat een significant aantal moslims in Brussel danste na de aanslagen van 22 maart. Die stelling hardmaken kon hij niet, ze intrekken deed hij evenmin.

Artikel door Geert Cool uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

Als mensen met een migratieachtergrond uit de boot vallen, is dit volgens de N-VA’ers louter en alleen aan henzelf te wijten. “Ze hebben hier alle kansen gekregen,” stelde voorzitter De Wever. Zijn adjudant Liesbeth Homans blijft racisme relativeren. Dat zelfs de OESO stelt dat België achteroploopt in de integratie van migranten in zowel het onderwijs als de arbeidsmarkt, wordt gemakshalve genegeerd.

Dat de vernietiging van de Brusselse industrie vanaf eind jaren 1970 heeft geleid tot een erg hoge werkloosheidsgraad onder lager opgeleiden in de hoofdstad (nog steeds meer dan 30%!), wordt niet in rekenschap genomen. Dat er wel degelijk sprake is van racisme en discriminatie evenmin. Neen, migranten grijpen volgens de N-VA de aangeboden kansen niet. En daarom groeien 37,2% van de kinderen met ouders die buiten België geboren zijn in armoede op tegenover een eveneens rampzalig gemiddeld  van 18,8% voor alle kinderen.

Niet alleen worden de kansen niet gegrepen (over welke jobs en andere kansen spreekt De Wever eigenlijk – toon ons eens die aangeboden kansen, meneer de burgemeester!), die migranten willen volgens N-VA niet integreren en dit wordt toegeschreven aan culturele en/of religieuze fenomenen. Om het falen op sociaal vlak toe te dekken en niet te moeten erkennen dat een steeds grotere groep in de samenleving uit de boot valt, wordt een aanval ingezet op de slachtoffers van het asociale beleid. Het is makkelijker om te schoppen naar de armen dan om de armoede aan te pakken. Die armen worden plots zelf verantwoordelijk gesteld voor de armoede. Met het besparingsbeleid om onder meer de koffers in Panama en andere belastingparadijzen te vullen, heeft het dan niets te maken.

De uitspraken van Jambon getuigen van racisme tegen een significant deel van de migrantenbevolking in ons land. Mogelijk hoopt de N-VA op deze manier het verlies aan kiezers aan het Vlaams Belang te stoppen, maar door racisme te pamperen zal dit niet gebeuren. De wakes en acties na de aanslagen waren erg divers en maakten duidelijk dat er onder alle lagen van de bevolking, los van afkomst of religie, een afkeer is van terreur. De regering slaagde er niet in om zich op te werpen als de voortrekker van ‘nationale eenheid’.

Het enige wat dan nog overblijft, is het aloude verdeel-en-heers. Vertaald naar N-VA-argumenten betekent dit dat werklozen verantwoordelijk zijn voor de werkloosheid omdat ze niet willen werken en daardoor de sociale zekerheid ondermijnen. Of nog dat migranten verantwoordelijk zijn voor de rampzalige sociale omstandigheden in de wijken waar ze wonen. We mogen dit niet aanvaarden en moeten bouwen aan onderlinge solidariteit in de strijd voor een andere samenleving.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie