Nog voor het actieplan van de vakbonden aangekondigd was, beslisten enkele jongerenorganisaties en syndicalisten om het protest tegen de wet-Peeters op te voeren. In het kader van de Franse oproep voor een actiedag in het kader van Nuit Debout op 15 mei werd in Brussel betoogd tegen de afschaffing van de 38-urenweek. Hierdoor wordt een grotere flexibiliteit opgelegd met arbeidsweken tot 45 uur op ogenblikken dat de werkgever dit wenst. In plaats van extra werkkrachten aan te werven voor piekmomenten, zal het bestaande personeel flexibeler ingezet worden. Op een ogenblik dat er zoveel werklozen zijn en zoveel werkenden met stress en burn-outs kampen, is het onverantwoord om de werkenden langer te laten werken voor hetzelfde loon. Een arbeidsduurvermindering zou veel logischer zijn, ook al omwille van de toegenomen productiviteit die maakt dat we gemiddeld veel meer produceren op kortere tijd.
De betoging tegen de 45-urenweek werd georganiseerd door het collectief ‘Blokkeer de 45 uren’ met vooral jonge activisten maar ook enkele syndicalisten. Er was een eerste actie op 1 mei met een betoging, dit was de tweede betoging. Ook nu waren er enkele honderden aanwezigen met onder meer syndicale vlaggen en affiches van ACOD LRB (Lokale en Regionale Besturen) en CNE (de Franstalige tegenhanger van LBC, de christelijke bediendencentrale). Verder ook syndicale jongerengroepen zoals JOC en USE, naast militanten van politieke organisaties (waaronder LSP) en activisten van onder meer de mensen-zonder-papieren of Nuit Debout. De betoging trok van het Centraal Station naar St Gillis, we passeerden onder meer de kantoren van werkgeversorganisatie VBO en die van de Franstalige liberale partij MR. Er werd geëindigd met een algemene vergadering in St Gillis. Tegelijk begon aan de Kunstberg een bijeenkomst van Nuit Debout.
Het protest is bij ons nog niet zo groot als in Frankrijk waar de gehate hervorming van de arbeidswet leidt tot massale acties. Maar de aanvallen gaan in dezelfde richting: de gewone werkenden verder als citroenen uitpersen terwijl ze al lang uitgeperst zijn om zo de winsten van de grote bedrijven veilig te stellen zodat de grote aandeelhouders nog wat meer in Panama en andere belastingparadijzen kunnen ‘investeren’. Het protest tegen de 45-urenweek en de bijeenkomsten van Nuit Debout zijn een goede eerste stap in de opbouw naar het syndicale actieplan dat op 24 mei van start gaat met een grote betoging in Brussel. Gevolgd door een staking op 24 juni en nieuwe acties na de zomer, kan het protest tegen onder meer de wet-Peeters bij ons snel aansluiting vinden bij de Franse beweging. Als het in Parijs regent, druppelt het in Brussel. Dat zagen we met de acties van zondag. Maar met het actieplan van de komende maanden kunnen we voor storm in België zorgen, een storm waarmee we de regering en het besparingsbeleid wegstaken. Dat is noodzakelijk voor zowel onze levensstandaard als onze levenskwaliteit.
Foto’s door Liesbeth:
Foto’s door PPICS:
