Beschuldiging van antisemitisme is cynisch onderdeel van rechtse campagne tegen Corbyn
Er was heel wat te doen over de beschuldiging van antisemitisme binnen de Britse partij Labour. Het gaat om een georkestreerd en cynisch onderdeel van de campagne van de rechtse pro-kapitalistische vleugel van Labour om Jeremy Corbyn zo snel mogelijk aan de kant te schuiven.
Artikel door Hannah Sell, Socialist Party
Het is niet mogelijk om te voorspellen hoe dit verder zal lopen, maar alles wijst in de richting van een trage coup tegen Corbyn. Iain Watson van de BBC verklaarde dat een parlementslid van Labour hem een week voor deze discussie losbarste zei: “Er zit veel achter deze kwestie van antisemitisme, veel meer. En diegenen die we er zullen uitpikken, staan dicht bij Corbyn.”
Jeremy Corbyn werd minder dan een jaar geleden overtuigend verkozen tot nieuwe partijvoorzitter. Honderdduizenden mensen waren enthousiast over zijn verzet tegen de besparingen. De aanhangers van Tony Blair kregen een opdoffer en vreesden dat Labour – een partij waarvan de leiding al decennialang loyaal de belangen van de grote bedrijven verdedigde – opnieuw zou opgeëist worden door de werkende klasse.
Met de steun van de grote bedrijven en de rechtse media besteden de rechtse Labour verantwoordelijken al hun tijd en energie aan het behoud van Labour als partij die de belangen van de 1% rijksten verdedigt.
Compromissen vormen geen oplossing
We waarschuwden er meermaals voor en nu blijkt dit ook correct te zijn: hoeveel compromissen met de rechterzijde ook voorgesteld worden, het zal nooit genoeg zijn voor de rechterzijde die de parlementaire fractie domineert.
Integendeel, elke toegeving van Corbyn en co versterkt de rechterzijde. Er staan ook geen grenzen op hun afkeer tegen Corbyn. Parlementslid Jess Phillips verklaarde dat ze zonder problemen een mes in de buik van Corbyn zou steken. Parlementslid John Mann probeert Corbyn te discrediteren met de meest van de pot gerukte leugen die al werd opgerakeld sinds Corbyn kandidaat-voorzitter was. Dergelijke figuren zijn bereid om alle mogelijke middelen in te zetten om hun doel te bereiken.
Er wordt nu geprobeerd om kritiek op de rechtse Israëlische regering gelijk te stellen met antisemitisme waarbij de volledige linkerzijde met dit verwijt wordt belast. Zo was er op Newsnight ook een schandalige uithaal naar Militant, nu de Socialist Party, door barones Neuburger. Sindsdien moest zij toegeven dat ze geen “schriftelijk bewijs” heeft voor haar beschuldiging dat Militant antisemitisch was. Ze verklaarde dat ze zich baseerde op de ervaringen van kennissen en vrienden. De Socialist Party (en voorheen Militant) heeft zich steeds verzet tegen anti-semitisme en alle vormen van racisme. We pleiten al lang voor het recht van twee staten – Israël en Palestina – om naast elkaar te bestaan, wat enkel mogelijk is op socialistische basis. We hebben een zusterorganisatie in Israël/Palestina die eenzelfde benadering heeft en moedig ingaat tegen de Israëlische regering.
Jammer genoeg is dit niet het standpunt van veel andere linkse activisten. Zo zijn we het niet eens met de wijze waarop voormalig Londens burgemeester Ken Levingstone het zionisme en nazisme met elkaar vergeleek, een uitlating die door rechts gretig werd opgenomen als een kans om de aanval op te voeren.
Jeremy Corbyn maakte een fout toen hij niet alleen afstand nam van de opmerkingen van Livingstone maar ook toegaf aan de rechtse eis om het partijlidmaatschap van Livingstone op te schorten.
Geen sanctie voor John Mann
Tegelijk werd niets ondernomen tegen het rechtse Labour-parlementslid John Mann die op brutale wijze een publieke provocatie van Livingstone op poten zetten. Hij kreeg slechts een vermanende opmerking van Rosie Winterton, de rechtse fractieleider van Labour. Zoals de Financial Times opmerkte, werd Mann niet gestraft maar kreeg hij vooral aanmoedigingen van zijn collega’s.
De krant voegde eraan toe: “Een bron in de partij zei dat het conflict een proxy was voor het conflict tussen links en rechts binnen Labour. ‘Op een partijconferentie gaan alle linkse aanwezigen naar het evenement van de Friends of Palestine, de rechtse aanwezigen zijn allemaal op de receptie van de Friends of Israel.’”
De krant concludeert: “Corbyn staat nu onder druk om een grote toespraak over antisemitisme te houden en om te beloven dat hij antisemitisme uit de partij zal verbannen. Voor de Labour-leider is het waarmaken van die belofte politiek het moeilijkste.” De rechterzijde zal de druk op Corbyn blijven opvoeren om in te gaan tegen alle linkse stemmen die kritiek geven op de rechtse Israëlische regering.
Oorlog in Syrië
Ondertussen kunnen de rechtse verkozenen van Labour probleemloos verdere steun geven aan de oorlog in Syrië. De leiding van Labour rond Corbyn vergist zich als ze de strijd hierover niet wil aangaan. Velen die Corbyn’s campagne steunden, doorzien de campagne tegen links en zijn bereid om de verdediging van Corbyn op te nemen.
Schandalig genoeg zijn de leiders van Momentum, dat net opgezet was om de nieuwe lagen die naar Labour kwamen door de campagne van Corbyn te organiseren, volledig meegegaan in de aanvallen van de rechterzijde. Jammer genoeg gaat het om een trend die al langer bezig is. Het begon met verzet tegen de voorstellen om rechtse parlementsleden weg te stemmen, vervolgens werden niet-leden van Labour, waaronder die van de Socialist Party, uitgesloten. Maar door nu de schorsing van Livingstone te steunen en te pleiten voor een permanente “exit” van Livingstone, heeft Jon Lansman aangetoond dat Momentum geen beweging kan organiseren om Corbyn te verdedigen tegen rechts.
We moeten hier lessen uit trekken. We hebben consistent gesteld dat rechts enkel kan verslagen worden door het verzet tegen de besparingen te mobiliseren in een massale en democratische beweging. We zullen daar niet geraken met diegenen die zich vandaag onderwerpen aan het ondemocratisch keurslijf van Labour waar ze niet verder komen dan steeds nieuwe compromissen en toegevingen aan de oorlogszuchtige voorstanders van besparingen die ook de parlementaire fractie domineren.
Er is integendeel nood aan een inclusieve beweging die federaal georganiseerd is en alle werkenden, jongeren en lokale activisten bijeenbrengt die geïnspireerd zijn door Corbyn en willen gaan voor een vastberaden anti-kapitalistische partij. De Socialist Party zal er alles aan doen om daar een rol in te spelen.
