Donderdag was er in Frankrijk een nieuwe en massale actiedag tegen de hervorming van de Arbeidswet. Een groep leden van LSP en Actief Linkse Studenten trok naar Valenciennes waar er een duizendtal betogers waren en Rijsel waar er 15.000 aanwezigen waren. Ze betuigden solidariteit met de Franse beweging en ondersteunden onze Franse zusterorganisatie Gauche Révolutionnaire. Die kwam tussen met haar krant en een extra bijlage (zie pdf)
Op een ogenblik dat de regering-Michel via minister Peeters ook bij ons een ‘modernisering’ van de arbeidsregels voorstelt waarbij de 8-urendag en de 38-urenweek bedreigd zijn, is het belangrijk om de ervaring van de strijd in Frankrijk mee te hebben zodat we kunnen bouwen aan een gezamenlijke beweging tegen de besparingslogica en tegen het kapitalisme. Op de actiedag van 28 april weerklonk de roep naar een algemene staking, een cruciaal wapen van de arbeidersbeweging.
Aanleiding voor het aanhoudende protest is de wet El Khomri, een voorstel tot hervorming van de arbeidswet. De ‘hervorming’ komt neer op sociale afbraak en achteruitgang voor de werkenden. De afgelopen jaren was er al een scherpe toename van meer onzekerheid, deze wet zou dit nog verder opvoeren. De betogers en stakers richten zich tegen het wetsvoorstel maar ook tegen het volledige besparingsbeleid. Dit was slechts de druppel die de emmer deed overlopen.
Opmerkelijk in deze beweging is de eenheid van werkenden en jongeren. Op 31 maart betoogden ongeveer een miljoen Fransen waarbij verschillende bedrijven in staking gingen. Veel jongeren die beseffen dat de hervormingen hun toekomst bedreigen sloten zich bij de beweging aan en zorgen voor een verfrissende dynamiek.
Op 28 april zagen we de woede opnieuw op straat. De volgende stap moet die van een algemene staking zijn, de vakbondsleiders moeten dringend een datum hiervoor bekend maken. De beweging moet immers verder vooruitgaan en gebruik maken van ons sterkste wapen, de mogelijkheid om de volledige economie plat te leggen waarbij we aantonen dat de grote werkgevers en hun politici niet nodig zijn.
De rechterzijde, van het FN tot de regering, keren zich resoluut tegen het verzet van de werkenden en de jongerne. De acties van Nuit Debout botsen op repressie door de politie, verschillende PS-leiders spraken zich scherp tegen Nuit Debout uit. Extreemrechts eist dat Nuit Debout wordt opgedoekt. Het establishment vreest dat deze beweging zich omvormt tot een volledige opstand.
Waar het nu op aankomt, is op de opbouw van een algemene staking van iedereen samen: jongeren en werkenden uit alle sectoren, … Een massabeweging kan tot overwinningen leiden, niet alleen om de betwiste hervorming van de arbeidswet van tafel te krijgen maar heel het besparingsbeleid.
