Sociale verkiezingen: kandidaat aan het woord
Luc is kandidaat voor ACOD bij De Lijn in Antwerpen. Hij staat op de tiende plaats voor de ondernemingsraad. In Antwerpen werken er ongeveer 2.500 mensen op een totaal van 8.000 bij De Lijn.
“Sinds 2009-2010 volgen de besparingsrondes elkaar op. Dit heeft gevolgen voor zowel de dienstverlening als het personeel. De werkdruk is enorm gestegen, op veel plaatsen is er een personeelstekort, investeringen worden uitgesteld of geschrapt, … Dit zorgt ook voor problemen op vlak van veiligheid, onlangs verloor een bus een wiel op de E313 naar Antwerpen. En het heeft gevolgen voor de gezondheid. Steeds meer collega’s worden letterlijk ziek van hun werk.
“Waar het vroeger normaal was dat regels en afspraken werden nagekomen, staat dit vandaag door de besparingen onder druk. We moeten sommige zaken constant opvolgen en een gevecht voeren om ervoor te zorgen dat afspraken nagekomen worden.
“De afbouw van de dienstverlening wordt het eerst gevoeld buiten de stedelijke gebieden. Zo worden belbussen vervangen door taxi’s of vrijwilligers. Er zal de komende jaren nog veel veranderen. De plannen van de Vlaamse regering met een zogenaamde conceptnota sturen ons in de richting van het Nederlands model. De structuur van het stads- en streekvervoer zou volledig hervormd worden met 13 lokale vervoersregio’s. De plannen zijn nog erg vaag, maar dit zou wel eens een voorbereiding kunnen zijn op een verdere liberalisering en privatisering.
“Dit is een straatje zonder einde voor personeel en reizigers. We zullen het gevecht tegen de liberalisering moeten aangaan en opkomen voor De Lijn als openbare dienst waar goede dienstverlening en degelijke jobs met bijhorende arbeidsvoorwaarden centraal staan.
“De sociale verkiezingen gaan deels om de vraag welk syndicalisme we willen. Gaan we ervan uit dat er niets te doen valt tegen de besparingen en we de pil enkel maar kunnen verzachten? Of aanvaarden we de besparingslogica niet en vechten we voor onze job, onze rechten en voor degelijke opbanre diensten? Wij gaan voor de tweede optie en zullen de sociale verkiezingen gebruiken om de collega’s hierop voor te bereiden.
“De sociale verkiezingen zijn een goed ogenblik om niet alleen een evaluatie van de voorbije jaren te maken, maar ook perspectieven voor de komende periode te schetsen. In mijn regio, de stad Antwerpen, werken we onder meer met een campagnekrant om de discussie te stimuleren. Daarnaast wordt er een verkiezingsmeeting gehouden met een voorstelling van de ploeg en enkele sprekers gevolgd door discussie.
“Op mijn stelplaats zijn er veel jonge collega’s die voor de eerste keer deelnemen aan de sociale verkiezingen. Voor veel van hen was de vakbond relatief onbekend toen ze bij De Lijn begonnen te werken. Het actieplan eind 2014 heeft hen duidelijk gemaakt dat de vakbond een instrument is om de strijd voor onze rechten te voeren. Dit zorgde op dat moment voor een enorm enthousiasme. Er volgde ontgoocheling toen bleek dat er geen echt vervolg op het actieplan kwam. Maar de acties van eind 2014 blijven een goed voorbeeld om onze potentiële kracht te tonen. Een hoge opkomst en goed resultaat voor strijdbare kandidaten bij de sociale verkiezingen, kan een stap vooruit zijn om deze weg terug op te gaan.”
