“Nuit Debout” is een initiatief dat in Frankrijk ontstond in de mobilisaties (die nog steeds doorgaan, zo was er zaterdag een grote actiedag) tegen de wet-El Khomri waarmee de regering de sociale bescherming op de werkvloer wil afbreken.
Door Laure (Brussel)
Na de grote betoging van 31 maart kwamen duizenden mensen op de Place de la République in Parijs samen. Ze stelden dat ze daar zouden blijven tot de wet zou ingetrokken worden. Deze nieuwe adem voor het sociaal verzet wordt elke dag sterker met vastberaden jongeren en werkenden die in grotere aantallen tot verzet overgaan.
Een bezetting van een publieke plaats laat niet alleen toe om eisen te stellen maar ook om met elkaar in discussie te gaan, zich te organiseren, over politiek te discussiëren, ervaringen uit te wisselen, … Het kan op deze manier bijdragen aan de opbouw van de krachtsverhouding die nodig is om de wet weg te krijgen en om heel het besparingsbeleid te bestrijden.
Dergelijke bezettingen zijn niet nieuw, we zagen het al bij grote bewegingen zoals de Spaanse indignado’s of Occupy Wall Street in de VS maar ook bij de bezetting van het Gezipark enkele jaren terug in Turkije.
Bij al deze bezettingen valt het op dat ze beginnen rond een beweging met specifieke eisen (zoals de beweging van 15 maart in Spanje, het behoud van het Gezipark, verzet tegen de dictatuur van de aandeelhouders, …) alvorens het een bredere beweging wordt met verschillende eisen op politiek, democratisch, sociaal en economisch vlak.
Het dreigt hieraan te ontbreken op de Belgische “Nuit Debout” in Brussel (en binnenkort ook in Luik). Er is daar snel een collectieve en democratische discussie rond nodig.
We zitten natuurlijk niet in dezelfde context als tijdens het actieplan van eind 2014 tegen het besparingsbeleid en de rechtse regering. Er is vandaag jammer genoeg geen grote beweging tegen het besparingsbeleid en de groeiende repressie tegen sociale beweging. Er is nog geen dergelijke beweging, maar die komt er onvermijdelijk.
Dit draagt ongetwijfeld bij tot het gevoel dat we elkaar moeten zien om collectief de discussie aan te gaan. Dit gevoel was sterk aanwezig op de eerste Brusselse “Nuit Debout”. Ook de roep naar iets anders was er sterk aanwezig, de roep naar een meer rechtvaardige, meer gelijke en menselijkere samenleving. Dat is een uitstekend vertrekpunt.
We moeten vermijden dat we van hieruit overgaan tot eindeloze discussies die niet concreet worden met duidelijke ordewoorden en doelstellingen. We hebben nood aan constructieve discussies over hoe we vooruit kunnen gaan en hoe we dit zullen berieken. Hoe kunnen we de nodige krachtsverhouding uitbouwen om tot verandering te komen? We zullen ons daartoe moeten organiseren.
De wil om tot actie en discussie over te gaan, is een eerste stap. Het is belangrijk dat we kunnen discussiëren over hoe we vooruit willen gaan. Maar discussies zoals over waar we samenkomen, zijn van ondergeschikt belang als we nog niet weten waarom we samenkomen en welke doelstellingen we met onze acties stellen.
De roep om allemaal samen te leven is leuk. Maar onder het kapitalisme met een ultraliberale regering die een bulldozer van sociale afbraak over ons heen stuurt, zullen we dat niet bereiken. We moeten dus ook discussiëren hoe we het asociale beleid kunnen stoppen.
De pleinbezetting kan tot rijke discussies leiden. We moeten dringend erkennen dat het om politieke discussies gaat. Sommigen zijn daar niet enthousiast voor. We begrijpen de afkeer tegen de gevestigde politiek van de partijen die de 1% rijksten verdedigen. Maar onze strijd is politiek en de roep om de samenleving te veranderen is eveneens politiek.
De aanslagen en het antwoord dat daarop kwam, de veiligheidsmaatregelen, de afdankingen, de besparingen op de openbare diensten, de jacht op de werklozen, de besparingen op cultuur, … zijn ook allemaal politieke elementen die directe gevolgen hebben op ons leven en de wijze waarop we samenleven, consumeren en met elkaar omgaan. Zodra we die realiteit aanvaarden, kunnen we een stap verder gaan in de discussie.
Dan kan een pleinbezetting een soort van forum van discussie, uitwisseling en reflectie worden. Een organisatiecentrum voor de strijd. We zullen de strijd niet alleen voeren door samen te gaan zitten op een publieke plaats, maar ook door ons te organiseren op de werkplekken, in de scholen en in de wijken.
De volgende discussies op de “Nuit Debout” zullen ook daarover moeten gaan. Tal van jongeren nemen aan deze “Nuits Debout” deel op zoek naar een betere toekomst en een menselijke samenleving. Dit kan leiden tot een mogelijke beweging.
De wil tot verandering is, aan ons om het te concretiseren.
Foto’s van de eerste ‘Nuit Debout’ (PPICS)
Foto’s van de derde ‘Nuit Debout’ (PPICS)
