Op Socialisme 2016 zijn er een reeks discussies in kleinere groepen. Een van de thema’s is de dramatische situatie in het Midden-Oosten.
Exact vijf jaar geleden maakte een revolutionaire golf een einde aan de dictaturen van Ben Ali in Tunesië en Moebarak in Egypte. Het leidde tot een golf van bewegingen die tal van regimes in de regio deden wankelen. 2011 was ook het jaar van de beweging van indignado’s in Spanje en Occupy Wall Street in de VS. Er waren wereldwijd massale protestbewegingen. De verschillende mobilisaties verwezen naar elkaar. Zo werd op de pleinbezettingen in Spanje verwezen naar het protest in Tunesië en Egypte.
De bewegingen kwamen vast te zitten, het was duidelijk waartegen geprotesteerd werd maar het alternatief en de wijze om dat tot stand te brengen was dat niet. Hierdoor kon de horror van het terrorisme en religieus fundamentalisme opnieuw op de voorgrond treden. Bij afwezigheid van een programma, strategie en tactieken om het volledige systeem van uitbuiting omver te werpen en niet enkel de hoogste vertegenwoordigers ervan, lag de weg open voor imperialistische interventies die een einde wilden maken aan het vuur van het sociaal verzet. We zagen dit eerst in Libië. In Syrië ontaardde de massale opstand tegen Assad in een bloedige burgeroorlog. In Tunesië en Egypte zochten aanhangers van de oude regimes naar manieren om de klok terug te draaien door de democratische rechten als gevolg van de sociale explosies in 2011 terug af te bouwen en de eigen machtsposities opnieuw te vestigen.
Dit betekent niet dat alles verloren is. Nieuwe massale sociale strijd is onvermijdelijk in de komende periode. De verdere achteruitgang van de sociale en economische situatie van de meerderheid van de bevolking zorgde begin dit jaar al voor een nieuwe beweging onder jongeren in Tunesië. Een vaak voorkomende slogan daarbij was: “Werk of een tweede revolutie”. De ervaring van recente en oudere sociale bewegingen moet toelaten om niet gewoon vroegere ervaringen te herhalen, maar om er lessen uit te trekken in de opbouw van revolutionaire organisaties waarmee een socialistische omvorming van de samenleving mogelijk wordt.
We zullen het hierover hebben met Cédric Gérôme van het CWI. Cédric is nauwgezet betrokken bij de opbouw van onze krachten in de regio.
