Kort & Krachtig

Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.

Electrabel vindt geen verzekeringsbedrijf dat bereid is om de kernreactoren te verzekeren. Het risico is immers te groot, zo bevestigen de kapitalistische verzekeringsbedrijven. Daarmee bevestigen ze het standpunt van milieu-activisten. De Morgen schreef dinsdag: “De verantwoordelijkheid van de uitbaters van nucleaire sites is verhoogd volgens internationale afspraken, die de aansprakelijkheid bij milieuschade uitbreiden. De periode waarin materiële schade kan worden aangegeven, wordt bovendien opgetrokken van tien tot dertig jaar. Vooral de lange periode schrikt privéverzekeraars af. De exploitanten moeten vanaf 31 maart extra verzekerd zijn. Bij Electrabel is er nog een marktbevraging bezig. “Maar we hebben uit voorzichtigheid al een staatsgarantie aangevraagd. Die zal nodig zijn als de markt onvoldoende dekking biedt”, aldus een woordvoerster. Assuralia, de koepel van de verzekeringssector, bevestigt dat er zowel voor het verzekeren als voor het herverzekeren van dat type risico te weinig capaciteit is. Maar het schadeplafond blijft op 1,2 miljard euro. Als de schade bij een ongeluk groter is, draait de overheid sowieso op voor de kosten.”

De Antwerpse gemeenteraad liet een aftelklok installeren om te lange tussenkomsten in de tijd te beperken. Het systeem was nog niet getest waardoor naar verluidt niet geweten was dat er op het einde van de spreektijd gewoon beledigingen volgen. De burgemeester vond het alvast hilarisch dat zijn collega’s werden aangesproken met teksten als “uw moeder was een hamster”, “rot op jij imbeciel” of nog “jij bent een visboer.” Gelukkig voor De Wever waren er geen verwijten als “smurf”. Dat is immers strafbaar, toch als het tegen een agent wordt gezegd. De visboeren en hamsters die vandaag het bestuur in Antwerpen uitmaken, geven met de beledigingen aan hoe ze tegen democratische ‘waarden en normen’ aankijken.

De Wever haalde de mosterd voor zijn beledigingspolitiek wellicht bij zijn Britse vrienden. De Tories slagen er ook in om het politieke debat te verleggen naar nietszeggende beledigingen. Donderdag lazen we in De Morgen: “Het wekelijkse vragenuurtje in het Britse Lagerhuis werd gisteren behoorlijk bitsig toen premier David Cameron oppositieleider Jeremy Corbyn persoonlijk aanviel op zijn kledingstijl. Cameron raadde zijn concurrent aan “eens een deftig pak aan te trekken, je das te knopen en het nationale volkslied te zingen”. (…) Het bitsige debat gisteren kwam er nadat er maandag al ophef was ontstaan in het parlement, toen er gediscussieerd werd over de deal tussen het Verenigd Koninkrijk en de rest van de Europese Unie. Corbyn probeerde te vertellen dat hij naar een Europese bijeenkomst van voorzitters van sociaal-democratische partijen was geweest. Maar hij kwam niet verder dan “Een van hen vroeg aan mij…”, toen een Conservatief parlementslid hem toeriep “Who are you?”. Die grap en referentie naar een populair Brits voetbalgezang om de tegenstander te denigreren zorgde voor buldergelach op de meerderheidsbanken, maar tandengeknars bij de oppositie. “Is het dan een wonder dat zoveel Britten zich afkeren van politiek?”, vroeg The Independent zich in een scherp stuk af.”

De conservatieve scheldpolitiek maakt ook in de VS opmars. Vrijdag schreef De Morgen: “Republikeins debat verzandt in geschreeuw en gescheld.” “Rubio had een heel aantal onliners klaarliggen om Trump mee aan te vallen. Over de manier waarop Trump illegale immigranten uit Mexico wil tegenhouden: “Als hij een muur gaat bouwen, laat hij het door illegalen doen.” Waarop Trump schamperde: “Ik ben de enige op dit podium die ooit iemand in dienst heeft genomen.” Maar ook daarop had Rubio een antwoord klaar: “Ik heb nog nooit een bedrijf failliet laten gaan”, verwijzend naar Trump-bedrijven. Tussen Trump en Cruz waren de verwijten persoonlijker. De senator uit Texas verweet de zakenman dat hij in een landelijke verkiezing nooit van de Democraat Hillary Clinton zou kunnen winnen. “Als ik haar al niet kan verslaan, dan word jij helemaal afgemaakt”, beet Trump hem toe. Later zei Trump dat hij het wel een leuke avond vond. “Relax”, reageerde Cruz minachtend.”

De beledigingsmachine van De Wever heeft blijkbaar verschillende nadelen: ze is besmettelijk voor andere conservatieven en De Wever kan de machine niet meer uitzetten. De gemeenteraad was immers al lang gedaan toen hij donderdagavond op televisie verklaarde dat de Griekse premier Tsipras een “extreemlinkse demagoog” is. We leerden uit het interview ook dat niet de oorlog in Syrië aan de basis van de vluchtelingencrisis ligt of het falen van de interventies in Afghanistan. Neen, “Griekenland is al van in het begin een onderdeel van het probleem.” De Antwerpse burgemeester is scherp voor Tsipras: “Hij zal plooien. Hoe stoerder zijn verklaringen, hoe groter zijn toegevingen achteraf. Die man leeft momenteel van de bedelstaf van Europa.” Zo bracht De Wever nogmaals een les democratische waarden en normen in Europa.

Meer schulden dan jaarinkomen

De Tijd schreef donderdag: “De schulden van de Belgische gezinnen zijn voor het eerst groter dan hun gezamenlijk jaarinkomen na belastingen. Onder impuls van de groeiende berg hypotheekleningen klom de schuldgraad eind september 2015 naar 100,6 procent van het jaarinkomen. België drijft daarmee verder weg van de eurozone, waar de gezinsschulden al een tijdje dalen en onder het Belgische niveau liggen. Stijgende woningprijzen en dalende rentetarieven – waardoor gezinnen meer kunnen lenen – deden het volume hypothecaire kredieten toenemen naar 194,6 miljard euro. Dat is goed voor ruim 80 procent van de gezinsschulden. De schuldgroei doet knipperlichten afgaan. ‘Het niveau is niet alarmerend, maar de evolutie is wel verontrustend. De cijfers beginnen tegen te spreken dat we grote spaarders zijn’, zegt Geert Noels, econoom van Econopolis. De overdreven kredietgroei kan op termijn ook een zeepbel in de woningmarkt voeden, waarschuwen experts. Vastgoed krijgt vandaag nog een extra boost omdat het een steeds populairder beleggingsalternatief wordt in een wereld waarin de rente nul bedraagt. Leningen voor investeringsvastgoed zitten dan ook in de lift.”

De Tijd schreef donderdag: “Bezitters van bedrijfswagens rijden 5.787 kilometer per jaar meer dan als ze er geen zouden hebben, berekende het Planbureau. De instelling komt tot de conclusie dat de maatschappelijke kostprijs van bedrijfswagens 905 miljoen euro bedraagt. Dat komt boven op de kostprijs van het systeem, zegt het Planbureau. Het fiscaal voordeel per bedrijfswagen bedraagt 2.763 euro per jaar, het hoogste voordeel in Europa. De extra files kosten de maatschappij 628 miljoen euro, maar ook de keuze voor een grotere wagen en de extra kilometers die gereden worden, hebben een maatschappelijke kostprijs.”

Woensdag schreef De Standaard: “Bij Unia, het voormalige Interfederaal Gelijkekansencentrum, kwamen vorig jaar 84 klachten binnen over haatmisdrijven. Dat is een verdubbeling tegenover 2010. Een groot deel gaat over vijandigheden tegenover moslims, gaande van vrouwen wier hoofddoek afgetrokken wordt, tot doodsbedreigingen. Ook het aantal dossiers over het ‘aanzetten tot haat’ steeg in dezelfde periode van 338 naar 404. Volgens directeur Els Keytsman ‘vallen de morele grenzen weg: wat vroeger onder de radar bleef, gebeurt nu openlijk’. In 2015 kwamen in totaal 4.554 klachten binnen, waarvan 1.335 specifiek betrekking hadden op discriminatie. Ten opzichte van 2010 betekent dat een lichte daling van een tweehonderdtal dossiers. Op het eerste gezicht dus een positieve tendens. Maar de feiten zijn wel zwaarder. Terwijl het zes jaar terug 48 dossiers over ‘haatmisdrijven’ ging, verdubbelde dat aantal bijna tot 84 in 2015. Ook de klachten over het ‘aanzetten tot haat’ nam in diezelfde periode toe van 338 naar 404. De vijandschap concentreert zich wel degelijk rond de islam als ‘cultuur en godsdienst’, luidt het bij Keytsman. ‘Het klassieke racisme van vroeger was gericht op huidskleur of nationaliteit, maar tegenwoordig treft het vooral personen die islamitische geloofsovertuigingen aanhangen, aangezien die 93 procent vertegenwoordigen van het totale aantal dossiers dat werd geopend op grond van het religieuze criterium’.”