Bij het invoeren van de asociale Turteltaks werd het voorgesteld alsof we met z’n allen moesten opdraaien voor de kost van de zonnepanelen van onze buren. Toen al was duidelijk dat het gros van de zonnepanelen in grote industriële concentraties stond, waardoor grote bedrijven subsidies konden opstrijken. Nu het Duitse German Pellets failliet lijkt te gaan, blijkt dat het bedrijf voor een biomassacentrale 2 miljard subsidies zou krijgen en dat dit bedrag via de Turteltaks zou opgehaald worden. Het gebrek aan investeringen in milieuvriendelijke energie door de grote bedrijven die jarenlang grote winsten maakten maar dit doorsluisden naar hun aandeelhouders, zorgt er blijkbaar voor dat de regering ons met een asociale taks wil laten betalen voor investeringen.
Het Duitse German Pellets moest met een biomassacentrale in Langerlo voor een groot deel van de doelstellingen inzake groene stroom zorgen. De 2 miljard subsidies aan het bedrijf zouden betaald worden door de Turteltaks op elektriciteit. Deze taks moet volgens berekeningen ongeveer 2,9 miljard euro opbrengen tussen 2016 en 2021. Kortom, twee derden van de Turteltaks zou gebruikt worden om een nieuwe biomassacentrale te bouwen. Met de zonnepanelen van onze buren heeft deze taks dus niet veel te maken.
Het failliet van German Pellets zou niet leiden tot een daling van de Turteltaks, de gevestigde partijen stellen dat de middelen zullen nodig zijn om de Europese doelstellingen op vlak van groene stroom te halen. Waar klimaatdoelstellingen nooit aangehaald worden als er op pakweg openbaar vervoer wordt bespaard (het plan-Galant alleen is goed voor 3 miljard besparingen op de NMBS!), is het wel altijd een handig excuus om een asociale belasting door te drukken.
Waarom moeten gewone burgers opdraaien voor investeringen in groene energie? Wellicht staan veel mensen uit oprechte bezorgdheid om het klimaat open voor een bijdrage hieraan. Maar de belangrijkste reden waarom een asociale belasting wordt opgelegd, is het feit dat de private energiebedrijven de afgelopen jaren grote winsten boekten maar dit niet gebruikten voor nieuwe investeringen. De winsten verdwenen in de dividenden van de aandeelhouders. Zij werden nog rijker op onze kap.
Electrabel dient als melkkoe voor moederbedrijf Engie (het vroegere GDF Suez). De winsten worden niet in productie geïnvesteerd. In de eerste tien jaar van deze eeuw heeft Electrabel minstens 20 miljard euro winst gemaakt, waarop overigens amper belastingen betaald werden. De afgelopen jaren zijn de cijfers opgesmukt waardoor een groot deel van de winst rechtstreeks naar Engie doorvloeit en de officiële winstcijfers lager liggen. Omdat Electrabel de miljardenwinsten niet heeft geïnvesteerd in alternatieven op kernenergie, zitten we nu vast: de kerncentrales zijn verouderd en worden een steeds groter gevaar voor onze veiligheid, investeringen in groene stroom worden gesubsidieerd maar hiervoor worden de middelen niet bij de energiewinsten gezocht. Dat is de basis voor de asociale Turteltaks waarbij arm en rijk evenveel betaalt per aansluiting.
Open Vld voerde begin dit jaar campagne met het idee dat werkenden er netto op vooruitgaan door belastingverlagingen. Met hun Turteltaks, suikertaks, … hebben ze meteen een bestemming gevonden voor wat er netto eventueel bijkomt. De indexsprong en de diverse nieuwe belastingen zorgen ervoor dat het netto beschikbaar inkomen van gezinnen er vorig jaar op achteruitging. Dat bevestigt ook de Europese Commissie. Door het asociale karakter van de nieuwe taksen, zoals die van Turtelboom, worden de laagste inkomens het hardste getroffen.
Zolang we energie overlaten aan bedrijven die enkel uit zijn op winsten, onder meer door subsidies die door ons betaald worden, zullen we niet in staat zijn om van betaalbare groene energie de norm te maken. De miljardenwinsten die al in de zakken van de aandeelhouders verdwenen zijn, zadelen ons met een gebrek aan investeringen in groene energie op. Het enige alternatief van de rechtse regering is om ons een tweede keer te laten betalen: eerst voor de superwinsten en dan nog eens voor de subsidiëring van de toekomstige winsten.
We moeten de liberalisering terugdraaien en energie in publieke handen nemen, zowel de productie als de distributie. Het zou toelaten om op planmatige wijze een overgang naar groene energie te realiseren en de nodige middelen vrij te maken voor investeringen in groene energie. Het zou ook toelaten om de facturen naar beneden te halen omdat energie niet langer ten dienste van de grote aandeelhouders zou staan, maar ten dienste van de volledige bevolking. Halfslachtige maatregelen volstaan niet, energie moet volledig in publieke handen komen! Haal de stekker uit de geprivatiseerde energiemarkt!
