In deze tijd van het jaar is de Belgische kust doorgaans bijzonder gemoedelijk. Toch raken de gemoederen er momenteel verhit. Er wordt gevreesd dat de vluchtelingenkampen in Noord-Frankrijk enkele kilometers zullen opschuiven richting België. Het ‘welkomstcomité’ staat al klaar met naast de Koksijdse burgemeester Vanden Bussche (Open Vld) ook gouverneur Decaluwé (CD&V) en de Oostendse partijvoorzitter John Crombez (SP.a). Vanuit Brussel kijkt Theo Francken instemmend toe.
De gevolgen van de anti-asielzoekersretoriek in West-Vlaanderen zijn meteen voelbaar. Vorige week hield de internationale organisatie waartoe LSP behoort een bijeenkomst in Nieuwpoort. Vrijdagavond kwamen vier LSP-militanten van Tamil afkomst op bezoek om te discussiëren met hun kameraden uit Sri Lanka, India, Maleisië, … Ze waren wat vroeger ter plaatse en gingen even wandelen. Op straat werd hen toegesnauwd om terug naar huis te gaan of gewoon weg te gaan. “Erg vriendelijk zijn ze hier niet”, zei één van onze leden achteraf.
De afgelopen weken was er een opbod aan asociale voorstellen. Voormalig LDD’er Vanden Bussche beet de spits af door na een onduidelijk incident in het gemeentelijk zwembad meteen een voorstel tot apartheid op tafel te gooien: een zwembadverbod voor asielzoekers. Het voorstel was blijkbaar vooral voor de media bedoeld, niet als praktische maatregel. Er kwam tegenwind, ook van gouverneur Decaluwé (CD&V) die verklaarde: “We moeten over dit thema vooral redelijk blijven. Sinds Keulen hangt er een jaren dertig-sfeertje en dat zint mij niet.”
Amper een week later deed Decaluwé zelf uitspraken die niet bepaald redelijk zijn. Hij deed een oproep om illegale vluchtelingen geen voedsel te geven. Na het verbod op het voederen van meeuwen, volgt nu dus een oproep om ook vluchtelingen niet te voederen. Nochtans moet ook Decaluwé opmerken: “Het is enorm moeilijk, want het gaat uiteindelijk wel om mensen.” Uiteindelijk wel, ja. Maar toch heeft hij een probleem met voedselbedelingen omdat dit het optreden tegen mensen zonder papieren zou verstoren en asielzoekers zou aantrekken. In januari werden 890 mensen zonder papieren opgepakt in West-Vlaanderen, het grootste deel in Zeebrugge.
De discussie over vluchtelingen aan zee zorgt voor eensgezindheid onder de gevestigde partijen. Van de sheriff van Koksijde over de gouverneur van West-Vlaanderen tot SP.a-voorzitter én Oostendenaar Crombez wordt gepleit voor een hardere opstelling. Het idee van push-backs, het terugsturen van vluchtelingen naar landen als Turkije – en als het van Francken afhangt, gewoon terug op zee – wordt opgepikt. In West-Vlaanderen lijken de lokale politici vooral bezorgd om het toeristisch seizoen. Gouverneur Decaluwé: “We moeten de situatie beheersbaar houden tegen dat het toeristisch seizoen aanbreekt.” Vanden Bussche: “Tegen de zomer zouden die asielzoekers beter weg zijn.”
Crombez werd teruggefloten door zijn partij, maar een antwoord op de vluchtelingencrisis biedt SP.a niet. Jarenlange afbraak van sociale diensten en hulpverlening in alle Europese landen, ook waar de sociaaldemocratie aan de macht is of was, maakt dat een toename van het aantal vluchtelingen meteen tot enorme problemen leidt. Gebrek aan opvangplaatsen leidt tot het ontstaan van mensonwaardige kampen zoals in Noord-Frankrijk met alle gevolgen van dien op vlak van gezondheid en sociale spanningen. Het leidt tot voorstellen zoals het terugsturen van vluchtelingen naar Turkije dat een burgeroorlog voert tegen de eigen Koerdische bevolking. Of het voorstel van Francken om kampen te bouwen in Griekenland om honderdduizenden asielzoekers op te sluiten.
Zonder antwoorden op de oorlog en chaos in het Midden-Oosten, mee veroorzaakt en aangewakkerd door de oorlogspolitiek bij ons, kan er geen oplossing komen voor het vluchtelingenprobleem. De verantwoordelijkheid voor de crisis ligt niet bij de vluchtelingen, het recht op asiel en menswaardige opvang moeten dan ook het minste zijn waarin voorzien wordt.
Asociale voorstellen waarbij asielzoekers als beesten behandeld worden, zullen onvermijdelijk leiden tot nieuwe spanningen. De gevestigde politici misbruiken die spanningen om de verantwoordelijkheid voor hun asociaal beleid in eigen land naar asielzoekers door te schuiven. Als onze lonen, uitkeringen, sociale zekerheid en levensstandaard onder druk staan, komt dit nochtans niet door de asielzoekers. Het zijn de grote aandeelhouders van multinationals die steeds opnieuw miljoenen cadeau krijgen die ons daarvoor laten betalen in de vorm van aanvallen op onze levensstandaard.
Het is hoog tijd dat er een push-backbeleid komt tegen de asociale voorstellen van de gevestigde politici. Dit kan door offensief op te komen voor het recht op asiel, voor menswaardige opvang en dus voor investeringen in sociale voorzieningen en tegen het besparingsbeleid dat alle zwakste lagen in de samenleving eerst treft. Er is nood aan meer sociale zekerheid, sociale huisvesting en werkgelegenheid met degelijke lonen. Dat kunnen we enkel bekomen door in te gaan tegen de dictatuur van de superrijken die om hun concentratie van rijkdom bij een steeds kleinere elite te versterken de levensstandaard van de overgrote meerderheid van de bevolking naar beneden duwen.
We moeten ook ingaan tegen de oorlogspolitiek die de afgelopen decennia niet tot een veilige wereld zonder terrorisme heeft geleid, maar integendeel tot een verdere uitbreiding van geweld en chaos.
Er zijn middelen voor een ander beleid, er zijn miljarden voor gevechtsvliegtuigen of voor steeds nieuwe cadeaus voor multinationals. Wij zeggen: haal het geld waar het zit zodat een beleid kan gevoerd worden dat vertrekt van de belangen van de meerderheid van de bevolking. Dit zou meteen ook de basis leggen voor een samenleving waarin niemand nog moet vluchten.
