In deze rubriek brengen we nieuws vanuit LSP zelf. We willen plaats bieden voor korte verslagen van acties, campagnemomenten,… Er worden aankondigingen gedaan of verslagen gegeven van bijeenkomsten. Nieuwe leden kunnen uitleggen waarom ze lid geworden zijn (en waarom jij dat ook moet doen).
Socialisme 2016: Paul Murphy komt
Op 9 april houdt LSP een dag van discussie en vorming: Socialisme 2016. Er zullen verschillende discussies en meetings plaatsvinden. Traditioneel zijn er ook enkele internationale sprekers. Een eerste spreker die we kunnen aankondigen, is alvast geen onbekende in linkse kringen. Paul Murphy zat enkele jaren in het Europees Parlement als vervanger van Joe Higgins. Hij raakte op basis van de woede tegen de waterbelasting in Ierland verkozen in het Ierse parlement en wordt vandaag gezien als een van de opkomende linkse leiders in Ierland en Europa. Paul is al jarenlang actief in de Socialist Party. Hij zal op Socialisme 2016 een werkgroep inleiden over links in Europa, onder meer na het initiatief van Varoufakis en co. Verder zal hij op de centrale meeting spreken.
-> Lees dit artikel door Paul Murphy over links in Europa
Wereldcongres CWI
Om de vier jaar houdt het CWI een internationaal congres met afgevaardigden van alle nationale afdelingen. Morgen begint dit congres dat een week zal duren. Vanuit België hebben we drie afgevaardigden op dit congres naast onze verkozen vertegenwoordigers in het Internationaal Uitvoerend Comité, de internationale leiding die jaarlijks samenkomt.
We zullen na het wereldcongres uiteraard berichten over de discussies en we zullen interviews met aanwezigen brengen.
De deelname van de Belgische afvaardiging heeft wel gevolgen voor onze dagelijkse werking, het secretariaat zal niet iedere dag geopend zijn en het ritme van publicatie op socialisme.be zal wat lager zijn. Maar geen nood, we hebben stevig materiaal klaar staan voor de online lezer die een dagelijkse portie socialistische lectuur wil!
Tekst LSP-congres online en in boekvorm
Vanaf vandaag beginnen we met de online publicatie van de tekst die gestemd werd op het LSP-congres eind november. Deze tekst is tevens in boekvorm beschikbaar, volgende week komt het boek van de drukker. Bestel nu al je exemplaar door 10 euro over te schrijven op BE48 0013 9075 9627 van ‘Socialist Press’ met mededeling ‘Congresboek’. Dan sturen we vanaf maandag 1 februari het boek naar je op. Hieronder de inleiding op de tekst.
We publiceren hier de politieke resolutie zoals die geamendeerd en goedgekeurd werd op het congres van LSP in november 2015. Dat greep plaats drie jaar na het vorige, een jaar langer dan voorzien in de statuten. Dat komt doordat het NC vorig jaar besliste het congres met een jaar uit te stellen om alle kracht op het actieplan van de vakbonden te kunnen richten. Deze beslissing werd op het congres bekrachtigd.
De voorbije drie jaar waren niet van de minste. Het proces waarbij elementen van revolutie en contrarevolutie afwisselend de bovenhand halen, bleef aanhouden. In het Midden-Oosten betalen de massa’s het falen van de revoluties met wanhoop, contra-revolutie, burgeroorlog en barbarij, maar zien we ook een aantal elementen van herstel van de klasse. In Europa kwam voor het eerst in decennia een Griekse regering aan de macht waarvan veel arbeiders dachten dat ze de hunne was, tot ook zij het volgende memorandum goedkeurde. In Engeland werd een linkse rebel tot voorzitter van Labour verkozen. In de VS is een soortgelijke rebel de belangrijkste uitdager van Hillary Clinton. Alles samen biedt dat enorme kansen voor onze stroming. Vooral in de VS, Zuid-Afrika en Brazilië konden we die in de voorbije periode benutten, maar we denken dat het aantal kansen in de komende periode zal toenemen.
Ook in België is met het aantreden van de rechtse regering een keerpunt bereikt. Het actieplan van de vakbonden in het najaar van 2014 was uniek in haar soort. We hebben deze kans maximaal benut om onze jongerenwerking een impuls te geven, een aantal verloren gegane tradities van de klasse te beginnen herstellen en onze eigen posities fors te versterken. Velen waren, zoals marxisten dat uitdrukken, dronken van revolutie en verloren de talloze complicaties uit het oog. Ze werden daar in het voorjaar brutaal aan herinnerd. De actiebereidheid bleef – zoals we op 7 oktober konden vaststellen – overeind, maar veel van de illusies maakten plaats voor teleurstelling en woede. In de komende maanden zullen we meermaals de kans krijgen om die om te buigen naar vastberadenheid. We hopen dat dit zich in het voorjaar van 2016 vertaalt via de verkiezing van talloze strijdsyndicalisten.
De congresteksten werden geschreven lang voor de afschuwelijke aanslagengolf door IS op en rond 13 november in Parijs, Beiroet, Bagdad en Tunis en de angstpsychose die erop volgde. Uiteraard werd daar op het congres uitgebreid op ingegaan. De grondslag van die discussie werd nadien neergeschreven in een reeks artikels op socialisme.be en vooral in De Linkse Socialist van december 2015. Voor LSP moet veiligheid niet onderdoen voor de sociale kwestie, maar is het er juist deel van. We hebben begrip voor diegenen die in shock zijn; het zou er nog aan ontbreken. We begrijpen dat velen maatregelen om meer politie en delen van het leger op straat te brengen ondersteunen. We denken echter dat noch het buitenland- noch het binnenlandbeleid van Michel I de terreurdreiging zal verminderen, integendeel. We betwijfelen eveneens of het haar wel echt om onze veiligheid te doen is. Chique hotels hebben soldaten en politie voor de deur, maar scholen in achtergestelde wijken moeten het stellen met een patrouille. Metrostations werden gesloten, maar niet het centraal station of de noord-zuid as van de NMBS. Die inconsistentie vloeit voort uit de echte betrachting van deze regering: haar imago in het buitenland oppoetsen en misschien ook wel van de gelegenheid gebruik maken om te testen hoe ver ze kon gaan.
Een congres van LSP beperkt zich niet tot een tweedaagse bijeenkomst, zelfs niet tot de niet minder belangrijke 6 weken discussie over de congresteksten. Onze analyses en de taken die we uit die analyses afleiden worden dag in dag uit aangescherpt op basis van onze concrete ervaringen. De congresperiode is eerder een moment waarop onze analyses in herinnering gebracht worden, nagegaan wordt in welk stadium we ons bevinden, wat de meest waaschijnlijke verwachtingen zijn, hoe we daarop inspelen qua programma, strategie, taktiek en oriëntatie en welke prioritaire taken we daaruit distilleren.
Niet elk lid is op ieder moment mee met elk onderdeel van onze analyse. Om daaraan te remediëren, hen de kans te bieden opnieuw aan te haken en het meteen op te slaan voor de toekomstige generaties, opteren we ervoor de belangrijkste gebeurtenissen en onze interpretaties ervan op te slaan in een tekst over perspectieven. Het is de bedoeling dat leden dat, telkens wanneer nodig, snel terug kunnen opdiepen. Het zorgt er wel voor dat de congresperiode voor sommigen, zelfs voor ervaren leden, wat kort kan uitvallen om alles te verwerken. Anderen zullen in eerste instantie slechts enkele begrippen mee hebben, terwijl een groot deel van de perspectieven hen nog boven het hoofd stijgt. Ze hoeven zich daarover geen zorgen te maken: we nemen met zoveel mogelijk leden de nodige tijd om alle informatie te verwerken. Met sommigen zal dit nog lukken voor het congres, bij anderen kan het wat meer tijd in beslag nemen, maar de globale doelstelling blijft bewuste en politiek geschoolde leden die met kennis van zaken onze analyses, programma, strategie en taktiek mee helpen ontwikkelen. Dat is hoe wij echte democratie zien.
Het congres wordt samengesteld uit afgevaardigden, maar ook wie geen afgevaardigde is, is welkom op het congres en heeft spreekrecht. Enkel afgevaardigden hebben effectief stemrecht, de anderen zal om een raadgevende stem gevraagd worden. Als de beschikbare tijd te beperkt is om iedereen aan het woord te laten, krijgen afgevaardigden voorrang. In een eerdere tekst schreven we: “Om echte discussie op het congres mogelijk te maken, verkiezen de afdelingen a rato van de leden die in orde zijn met hun ledenbijdragen, een aantal afgevaardigden, mensen waarvan ze de de sterktes en de zwaktes kennen en die de afdeling beschouwt als de beste woordvoerders van elke in de afdeling aanwezige trend. Ze nemen deel aan het congres zonder vooroordeel. Met de bedoeling zich te verrijken aan de bundeling van de inzichten van alle afdelingen en zonder een bindend mandaat, want het congres is souverein. Op basis van deze discussies, inzichten en uiteindelijke beslissingen verkiezen ze een nationale leiding, liefst een ploeg, die behalve haar deelname zoals ieder lid aan de dagelijkse uitvoering in het kader van zijn/haar afdeling, ook nog, de taak op zich neemt om het congres na haar ontbinding te blijven vertegenwoordigen tot een volgend congres haar van die taak ontlast.”
Voor het Uitvoerend Bureau
Eric Byl
