Britse werkenden geven zes keer meer uit aan geprivatiseerde treintarieven dan hun Europese collega’s die nog publieke spoorwegen kennen. Dit blijkt uit een nieuwe studie van de actiegroep ‘Action for Rail’.
Artikel door Dan Smart uit weekblad ‘The Socialist’ (aangepast met Belgisch voorbeeld en titel)
Het onderzoek geeft aan dat Britse pendelaars maar liefst 13% van hun loon aan treinverkeer uitgeven. In Italië is dat 2%, in Spanje 3%, in Duitsland 4% en in Frankrijk 10%. Van Chelmsford naar Londen betaal je per maand 500 euro, terwijl dit in Italië voor eenzelfde afstand van 45 kilometer 50 euro is. In België bedraagt de prijs voor een abonnement van een maand tussen Antwerpen en Brussel, een gelijkaardige afstand van een kleine 50 kilometer, 136 euro.
De afgelopen tien jaar zijn de tarieven in Groot-Brittannië steeds sterker gestegen dan de inflatie. Op de laatste jaarlijkse aanpassing van de tarieven was er een verhoging met nogmaals 1,1%. Mick Cash, algemeen secretaris van de transportvakbond RMT, stelde dat de Britse werkenden “nogmaals een slag in het gezicht kregen door de inhalige private spoorbedrijven.”
Het is dan ook niet verwonderlijk dat maar liefst 62% van de bevolking denkt dat de tarieven schandalig hoog zijn en steun geeft aan het idee van hernationalisatie van het spoor.
Action for Rail schat dat het overnemen van de spoorbedrijven in publieke handen de komende vijf jaar een besparing met 2 miljard euro zou opbrengen voor de gemeenschap. Het geprivatiseerde spoor kost de gemeenschap meer, terwijl de dienstverlening onder meer door de dure tarieven slechter is. De vrijgekomen middelen bij een nationalisatie zouden kunnen gebruikt worden om de dienstverlening te verbeteren en de verouderende infrastructuur te moderniseren.
Labour-leider Jeremy Corbyn is voorstander van spoorwegen in publieke handen, maar stelt voor om dit pas te doen naarmate de private contracten teneinde komen. Dit zou jaren duren, de ellende zou dus nog lang aanslepen en het zou mogelijk slechts tot halfslachtige maatregelen leiden. Corbyn zou beter de eis van de Socialist Party overnemen: onmiddellijke hernationalisatie van alle openbare vervoer met enkel compensaties op basis van bewezen behoeften.
Wat de Werkbond vergat te vermelden…
De Werkbond, een antistakingsinitiatief opgezet door Jong Vld’ers, publiceerde onderstaande afbeelding waarin tot de privatisering van het spoor wordt opgeroepen:
Wat de Werkbond niet vermeldt, zijn de tarieven. We gingen even bij de Britse spoorwegmaatschappijen enkele prijzen bekijken voor een enkele rit in de spits voor gelijkaardige afstanden:
- 25 kilometer afstand. Londen-Dagenham: 8 euro. Brussel-Aalst: 5,3 euro
- 45 kilometer afstand. Chelmsford-Londen: 20 euro. Antwerpen-Brussel: 7,3 euro.
- 160 kilometer afstand. Doncaster-Liverpool: 45 euro. Gent-Luik: 21,1 euro. Met een railpass kan dit voor 7,6 euro per rit.
We kozen willekeurige afstanden en bestemmingen, maar de prijsverschillen zijn duidelijk. Er wordt minstens anderhalf keer zoveel betaald, soms zelfs tot drie keer zoveel per rit. Durft de Werkbond zijn afbeelding aanpassen met de tarieven naast de bestemmingen?
