Staking niet beperkt tot Franstaligen, ook piket in Antwerpen

“Don’t mourn, organise” – Blijf niet bij de pakken zitten, organiseer je!

berchem

Dinsdagavond, station Antwerpen Berchem om 22u. Traditiegetrouw verzamelen militanten op dit ogenblik aan dit Antwerpse station bij spoorstakingen. Ook nu staan er enkele tientallen mensen, ondanks het ordewoord van de verantwoordelijken van zowel ACOD als ACV Transcom om geen piket te zetten. Eerder op de avond waren er zowel bij ACOD-Spoor als ACV Transcom vergaderingen van militanten waar het ongenoegen tegen de besparingsplannen door de basis werd bevestigd. De druk van onderuit om eengemaakt tot actie over te gaan, was eveneens erg groot op deze bijeenkomsten.

Verslag door Geert, foto’s door Liesbeth

Het piket was niet zoals bij andere spoorstakingen. Er werd een algemene vergadering gehouden met een erg levendige discussie. De plannen van de regering werden kort overlopen, maar de nadruk van de discussie lag op de vraag wat militanten kunnen doen om het verzet uit te bouwen.

Het gebrek aan betrokkenheid van de basis bij het nemen van de beslissing om de staking niet te ondersteunen, werd algemeen aangeklaagd. Een van de militanten die de vergadering animeerde, verwees naar de oude slogan: ‘Don’t mourn, organise’. In het Nederlands: ‘klaag niet, maar organiseer je’ of vrijer vertaald: ‘blijf niet bij de pakken zitten’. Er zijn natuurlijk frustraties over de opstelling van de vakbondsleidingen, maar ons beperken tot elk in ons hoekje klagen zal niets veranderen. We moeten ons organiseren om de solidariteit te versterken en van onderuit duidelijk te maken dat het ongenoegen onder het personeel geen communautaire verdeeldheid kent en de vakbondskleuren overstijgt. Dit gebeurde op het piket in Berchem waar militanten van ACOD-Spoor, ACV Transcom en OVS samen aan dezelfde kar trokken. Er werden plannen gemaakt om deel te nemen aan piketten van de collega’s in Brussel, zodat ook daar geweten is dat hun Antwerpse collega’s staken.

Dit soort vergaderingen is een uitstekend middel om onder collega’s de discussie te voeren en ervoor te zorgen dat de basis zelf over de acties beslist. Eigenlijk zouden alle acties moeten voorbereid worden met personeelsvergaderingen. Het zou het moeilijker maken om van bovenaf acties af te blazen of uit te roepen zonder betrokkenheid van de basis. Het zou bovendien toelaten om een eisenplatform uit te werken zodat de vakbonden niet met een ‘wit blad’ aan onderhandelingen starten, maar met een enthousiasmerend eisenplatform voor degelijk openbaar vervoer.

In onderhandelingen met deze regering werd geen enkel vertrouwen gesteld door de aanwezigen. Dat het voorstel van bemiddeling uitdrukkelijk stelde dat het binnen het kader van de plannen van minister Galant zou blijven, geeft aan dat er niet echt bemiddeld zou worden. De uitkomst staat immers op voorhand vast. Deze rechtse regering is niet bereid tot toegevingen, dat werd ook na het actieplan eind 2014 duidelijk. Om de aanvallen te stoppen, zullen we de regering moeten stoppen. Met het actieplan in 2014 brachten we de regering aan het wankelen. Een nieuw opbouwend actieplan dat verenigend werkt en duidelijke ordewoorden voor de val van de regering koppelt aan alternatieven op het besparingsbeleid, is nodig.

De inzet van de strijd bij het spoor is groot: met een miljardenbesparing en een sociaal bloedbad wil de regering het openbaar vervoer kortwieken en voorbereiden op een privatisering. Als dit lukt bij het spoorpersoneel dan volgen andere sectoren. Degelijk openbaar vervoer is niet alleen belangrijk voor het personeel, maar ook voor de reizigers. Het is goed voor het milieu en het vormt een antwoord op het fileleed. Er zijn mogelijkheden om een breder publiek te bereiken en te betrekken, maar dan moeten we zelf eisen en alternatieven op de besparingen naar voor schuiven die enthousiasmerend en mobiliserend werken.

Spoorstaking Antwerpen Berchem / Foto's door Liesbeth

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie