Deurne kent een eigen politiek landschap dat gekenmerkt wordt door grote verschuivingen in kiesresultaten maar ook in partijkaarten van verkozenen. Het aantal verkozenen dat nadien als onafhankelijke zetelt, is er traditioneel groot. Het opstappen van een N-VA-verkozene deed het lokale bestuur de meerderheid verliezen. Na een lange politieke crisis in het district zijn gesprekken gestart tussen N-VA en Groen om een meerderheid te vormen.
In Deurne is N-VA de grootste partij met 41% van de stemmen, daarmee komt de partij in de buurt van de 43% die het Vlaams Belang er in 2006 haalde. In 2012 hield het VB daar nog 14% over. SP.a en Groen trokken zowel in 2006 als 2012 in kartel naar de kiezer en gingen achteruit van 31% naar 24%, goed voor 3 zetels voor SP.a en 4 voor Groen. De PVDA stak in 2012 de gevestigde partijen CD&V en Open Vld voorbij, die haalden elk nog ongeveer 5% en zagen hun stemmenaantal in het district nogmaals gehalveerd. Zowel CD&V als Open Vld hebben nog een enkele verkozene.
Een belangrijk politiek punt van discussie in Deurne is mobiliteit en meer bepaald de Oosterweelverbinding. Het aanleggen van een grootschalig verkeersknooppunt in de buurt van het Sportpaleis dreigt de overlast van de Ring in Deurne-Noord nog groter te maken. Bij acties tegen de Oosterweelverbinding waren er vanuit Deurne steeds heel wat betogers aanwezig. In deze discussie staan N-VA en Groen diametraal tegenover elkaar. N-VA is de grootste voorstander van het voorstel van de BAM, Groen stond vooraan in het verzet ertegen. Uiteraard stond Groen niet alleen in dat verzet, maar de politieke benadering van de kwestie ging ter linkerzijde nooit verder dan wat Groen en de actiegroepen naar voor brengen. De PVDA mobiliseert en is een belangrijk deel van het protest, maar eisen als pakweg gratis en degelijk openbaar vervoer zijn niet te vinden in het materiaal van de linkse partij rond de Antwerpse mobiliteit. Dat is wellicht een van de redenen waarom Groen van Wouter Van Besien zich sterker kon profileren als een voortrekker van de linkse oppositie op het schoon verdiep en in de peilingen sterk vooruit gaat.
In de politieke crisis in Deurne waren er pogingen om een ‘progressief front’ te vormen van SP.a (3 zetels), Groen (4 zetels) en PVDA (3 zetels). Ongetwijfeld met het idee dat dit op termijn tot een meerderheid zoals in Borgerhout kan leiden, wie weet onder een stadsbestuur dat eveneens uit een ‘progressief front’ bestaat. Tegenover het rechtse front van N-VA en wat overblijft van CD&V en Open Vld zou het ‘progressief front’ een alternatief vormen. Dit project krijgt nu een zware slag te verwerken. Om uit de impasse in Deurne te geraken, is N-VA gesprekken met Groen begonnen. Districtsburgemeester Wouters kondigde aan dat hij bereid is om een stap opzij te zetten. “Groen is voor ons de meest logische keuze als gesprekspartner na vruchteloze gesprekken met de ‘verenigde oppositie’”, verklaarde hij. Meer nog, er wordt gefluisterd dat De Wever na 2018 een coalitie in het stadhuis wil waarbij Groen aan boord komt in plaats van CD&V. In het stadsdistrict Antwerpen is er zo’n coalitie van N-VA, Open Vld en Groen.
Groen bevestigt de gesprekken. “De politieke impasse in Deurne moet doorbroken worden”, verklaarde lokaal voorzitter Bob Reijnders. De samenwerking met andere linkse krachten, de zogenaamde ‘verenigde linkse oppositie’, van de afgelopen maanden zat volgens Groen op een doodlopend spoor. “De voorbije maanden hebben we kunnen vaststellen dat die strategie niet werkt.” En dus ligt de weg open voor gesprekken met N-VA. “Wij nemen nu dan ook onze verantwoordelijkheid op en gaan in op de uitnodiging van N-VA om samen rond de tafel te gaan zitten.” Niet dat er al een akkoord is. Reijnders: “Groen is ervan overtuigd dat er in Deurne nog veel meer ambitie aan de dag gelegd mag worden, onder meer op het vlak van verkeersveiligheid en groene ruimte. We zijn er ook van overtuigd dat het district Deurne eigen sociale beleidsaccenten moet leggen. We voelen bij N-VA de openheid om deze gesprekken eerlijk te voeren.” Van Besien stelt dat het districtsniveau niets met overkoepelende discussies zoals rond Oosterweel te maken heeft…
De voorwaarden die Groen lijkt te stellen in de onderhandelingen met N-VA komen zwak over. Door in een groot district een coalitie met N-VA te vormen, zou Groen zich profileren als de partij die midden in het bed ligt en met alle partijen een coalitie kan vormen. Een beetje zoals de CVP in vroegere tijden. Voor diegenen die grote verwachtingen hadden in een ‘progressief front’ om De Wever te onttronen, zal dit als een koude douche aankomen.
Het rechtse beleid stoppen, zullen we niet doen op basis van politieke rekenkunde en spelletjes gericht op profilering en imago-opbouw. Grote en offensieve campagnes van onderuit kunnen de politieke agenda veranderen. Dit werd rond mobiliteit al aangetoond met het succes van de acties tegen de Oosterweelverbinding waardoor mobiliteit een centraal politiek thema in de stad werd. Een offensieve linkerzijde die dit koppelt aan een programma dat verder gaat en opkomt voor een massaal programma van publieke investeringen in onder meer mobiliteit zodat gratis en degelijk openbaar vervoer mogelijk wordt, naast investeringen in leefbaarheid rond de Antwerpse ring (en ja, waarom ook niet bovenop het aan te leggen dak over die ring) zou een verademing zijn.
