Nieuw boek: “PVDA en LSP. Verschillen en mogelijke raakvlakken in de opbouw van een politiek alternatief”

boekpvdaWe publiceren een boek door Eric Byl over de verschillen en mogelijke raakvlakken tussen LSP en PVDA. Eind 2013 schreef Eric deze tekst om de discussie binnen LSP over de electorale groei van PVDA te voeren. De tekst bleef even liggen, maar is nu met een actueel voorwoord afgewerkt en gepubliceerd.

Vanwaar dit boek? Overal in Europa en in de VS zien we mogelijkheden en vooruitgang voor nieuwe linkse krachten. In Griekenland kwam Syriza zelfs aan de macht met de verkiezingsbelofte om te breken met het besparingsbeleid. De beloften werden niet ingelost wat tot ontgoocheling leidt. Maar tegelijk werden ook de mogelijkheden aangetoond. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat er in België geen ontwikkeling van een sterke linkse kracht mogelijk is. De PVDA is als grootste linkse partij het best geplaatst om daar een rol in te spelen. De eerste electorale stappen vooruit zijn gezet met 2 verkozenen in de Kamer, 6 regionale parlementsleden en 52 lokale verkozenen in de gemeenten en districten. Dit is een belangrijke ontwikkeling voor elke linkse militant, voor al wie een politiek alternatief op de besparingspartijen wil. Vandaar dat we het noodzakelijk vinden om dieper in te gaan op de ontwikkeling van PVDA.

Om te begrijpen waar de PVDA vandaan komt en hoe LSP zich ertoe verhoudt, is het nodig om een analyse te maken van onze verschillende achtergronden en ontwikkelingen die belangrijke meningsverschillen verklaren. Nagaan wat die meningsverschillen zijn en wat daarvan aan de basis ligt, is een vereiste om ernstige discussies erover te kunnen aangaan.

Het boek keert terug tot de scholierenstakingen van 1966, de beweging Leuven Vlaams en de bedrijfsbezettingen in het begin van de jaren 1970. Het ontleedt een heel aantal posities, niet alleen van de PVDA maar ook van de KPB, RAL en Vonk over diverse onderwerpen zoals de Golfoorlog, de NAVO-interventie in Joegoslavië, de strijd tegen racisme, de gebeurtenissen in de Jongsocialisten, …

We verwelkomen de vooruitgang van PVDA: ze zet linkse ideeën opnieuw op de agenda en bevordert discussie over alternatieven op het kapitalisme. Er zijn echter ook beperkingen in de politieke opstelling van PVDA die erg welwillend staat tegenover samenwerking en coalitievorming met de officiële linkerzijde van sociaaldemocratie en groenen – de linkerflank van de besparingspartijen – terwijl tegelijk een erg gesloten houding wordt ingenomen tegenover andere krachten links van die partijen.

LSP doet waar mogelijk constructieve voorstellen tot samenwerking met PVDA, voorlopig zonder veel resultaat. Met de verkiezingen van 2014 werd elke samenwerking afgewezen en ondertussen werd ook het bredere ‘Gauche d’Ouverture’ langs Franstalige kant opgedoekt. We begrijpen dat PVDA de eigen vooruitgang wil consolideren en geen eindeloze discussies onder links wil voeren. Maar binnen de arbeidersbeweging zijn er verschillende ideeën en stromingen die niet zomaar onder de mat kunnen geveegd worden. Doorheen de eerste ervaringen met nieuwe linkse krachten zoals Syriza blijkt ook het belang van een politiek programma gericht op een breuk met het kapitalisme. Het volstaat niet om voorstellen te doen voor verbeteringen en veranderingen die de meerderheid van de bevolking ten goede komen, we moeten ook nagaan hoe we die voorstellen kunnen realiseren. Dat vereist een breuk met het volledige systeem. Door een socialistisch alternatief los te koppelen van de dagelijkse strijd, wordt die strijd verzwakt en wordt het socialistisch alternatief ook abstracter. Dat is een belangrijke kritiek die wij hebben op de benadering van PVDA.

Onze kritieken op de PVDA zijn er niet om punten te scoren, maar net om te vermijden dat de PVDA dezelfde weg opgaat van andere linkse formaties en de aangeboden kansen verkwanselt in machtsdeelname. Zoals het boek concludeert: “We nodigen de PVDA uit om haar bondgenoten niet te zoeken op haar rechterflank. Daar is niet meer te halen dan een judaskus om de PVDA aan het beleid te verbranden. De bondgenoten bevinden zich op de linkerflank: bij diegenen die in strijdbewegingen aan dezelfde kant van de barricade staan. Ze zijn kleiner en ze zijn vranker, maar ze staan in tegenstelling tot de rechterflank aan de kant van de arbeiders en de onderdrukten en ijveren elk op hun manier voor echte, in ons geval socialistische, maatschappijverandering.”

 

Het boek “PVDA en LSP. Verschillen en mogelijke raakvlakken in de opbouw van een politiek alternatief” telt 146 pagina’s en kost 12 euro (verzendingskosten inbegrepen). Bestellen kan door over te schrijven op BE 48 0013 9075 9627 van Socialist Press met vermelding ‘boek PVDA’.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie