In de Kenyaanse hoofdstad Nairobi is er een door de VN gesteunde bijeenkomst over klimaatsveranderingen. Het weekend voor de start van deze onderhandelingen waren er duizenden betogers in onder meer Londen. Die eisten maatregelen tegen de globale opwarming.
Dave Nellist, socialistisch gemeenteraadslid in Coventry
Enkele cijfers
- In 2003 stelde een rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie dat minstens 150.000 mensen jaarlijks omkomen door de gevolgen van de globale opwarming van de aarde, onder meer door de toename van malaria en andere ziektes.
- De geschatte kost bij natuurrampen is toegenomen van zo’n 40 miljard dollar in 1980 tot 114,5 miljard dollar in 2004. Steeds meer wordt duidelijk dat dit verbonden is met klimaatsveranderingen.
- Terwijl er hongersnood is, wordt jaarlijks 17 miljoen ton voedsel weggegooid, waaronder 4 miljoen ton voedsel dat nog niet over datum is.
Een week voor de conferentie verwelkomden Tony Blair en Gordon Brown een nieuw rapport over klimaatsverandering door Nicholas Stern, een voormalige hoofdeconoom van de Wereldbank. Het Stern-rapport is de meest recente bundeling van wetenschappelijk bewijs over de groeiende concentratie van vervuiling in de atmosfeer, in het bijzonder van carbon-dioxide, wat enorme gevolgen kan hebben voor de mensheid.
Het rapport gaat in op de dreiging van de smeltende ijskappen wat kan leiden tot overstromingen en tot 200 miljoen mensen die moeten vluchten, de vermindering van landbouwgrond, de toename van de intensiteit en de frequentie van extreem weer, het feit dat tot 40% van de diersoorten met uitsterven bedreigd wordt,… Dat wordt allemaal genoemd als directe en kortetermijngevolgen van de toename van de temperatuur. Heel wat van de conclusies kwamen er op basis van langdurig wetenschappelijk onderzoek.
Als er gewoon verder gegaan wordt zoals we bezig zijn, kan de globale opwarming leiden tot een afname van de economische productie met 20%. In een zeldzaam moment van helderheid stelt Stern: “Klimaatsverandering… is het grootste en meest verregaande falen van de markt dat we ooit gezien hebben.”
Dat moment van helderheid duurde echter niet lang bij Stern. Het rapport beperkt zich tot oplossingen die in de belangen zijn van de grote bedrijven: extra belastingverlagingen voor de grote bedrijven en extra taksen voor de rest van ons. Alle traditionele partijen hebben het nu over “groene belastingen”. Die zouden de vervuiler doen betalen, maar in de praktijk merken we dat zowat al deze belastingen gericht zijn tegen de arbeiders en hun gezinnen terwijl de rijksten met rust worden gelaten.
Neem het voorbeeld van de toename van het luchtverkeer, dat door sommigen als eerste doelwit voor groene belastingen wordt naar voor gebracht. Een toename van de belastingen op luchtverkeer zal de rijken niet tegenhouden om de wereld rond te reizen. Het zou wel hard aankomen voor de gewone werkende bevolking of de jongeren.
Er zijn natuurlijk alternatieven mogelijk. Een massale uitbreiding van hogesnelheidstreinen bijvoorbeeld waarbij dit geïntegreerd wordt met andere vormen van publiek transport. Maar dan moeten deze treinen wel betaalbaar zijn, wat enkel kan op basis van het publiek bezit en de democratische controle op het transportsysteem. Dat mogen we niet overlaten aan miljardairs zoals Richard Branson.
Geen enkele traditionele partij komt voor een dergelijk programma op. Wij brengen ecologische thema’s naar voor gekoppeld aan een programma voor de socialistische omvorming van de samenleving. De klimaatsveranderingen zijn een gevolg van het falen van het marktsysteem. We mogen niet toelaten dat de markt nu probeert om de gevolgen van de crisis op ons af te wentelen!
