Het antwoord van de gevestigde partijen op het geweld en de terreurdreiging bestaat eens te meer uit stoere praat over meer repressie en oorlogsgeweld. In maart publiceerde maandblad ‘De Linkse Socialist’ naar aanleiding van de aanslagen bij Charlie Hebdo een reactie hierop.
De terreurdreiging in ons land blijft voorlopig op niveau 3 waardoor onder meer in Antwerpen, Brussel en Luik het leger op straat wordt ingezet. De regering kwam met 12 antiterrorismemaatregelen. Zelfs de Orde van Vlaamse Balies, niet bekend als voortrekker van het verzet tegen het establishment, waarschuwde dat deze maatregelen een bedreiging vormen voor onze privacy. De rechtse regering stelt zich stoer op, maar ondertussen biedt ze geen antwoorden op de reële terreurdreiging.
Artikel door Geert Cool uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Onderzoekster Marion Van San haalde de media en het parlement met haar stelling dat radicalisering niets met sociale positie te maken heeft. Ze stelde dat Syriëstrijders niet noodzakelijk uitgesloten jongeren zonder toekomstperspectief zijn. Ze suggereerde meteen dat strijd tegen sociale uitsluiting geen antwoord vormt op ‘radicalisering’. Dat verschillende sociale lagen op dezelfde fenomenen anders reageren en elkaar tegelijk beïnvloeden, komt bij Van San niet op. Terrorisme komt traditioneel vooral voor bij iets beter gestelde lagen, zeker wanneer die het gevoel hebben achtergesteld te worden als gevolg van etnische, religieuze of nationale onderdrukking en hun hoop op sociale promotie door de crisis afgesneden wordt. Door de rechterzijde werden de stellingen van Van San echter meteen opgepikt om de handen in onschuld te wassen en iedere verantwoordelijkheid door te schuiven naar de jongeren zelf die zich door de wanhoop van terreur laten verleiden.
De rechtse regering denkt terreur te kunnen bestrijden door uitbreiding van de afluistertechnieken of de mogelijkheid om de nationaliteit af te nemen, ook van wie hier geboren en getogen is. Dat is onderdeel van de individualisering van de verantwoordelijkheid.
De regering wil ‘radicalisering’ verder aanpakken in de gevangenissen en in de scholen. Toen het personeel van de scholen in het najaar aan de syndicale acties deelnam om meer middelen te eisen zodat onder meer individuele begeleiding van jongeren kan versterkt worden, gaf de regering niet thuis. Meer nog, er werd door de rechtse partijen moord en brand geschreeuwd over het feit dat er syndicale acties waren. Hetzelfde met het personeel in de gevangenissen die meer middelen eisen voor hun veiligheid en een menselijke opvang van de gevangenen. De regering weigert te investeren in collectieve oplossingen, ze wil er integendeel op besparen.
Ten slotte wordt het leger ingezet in grote steden. De soldaten stonden amper in de Antwerpse diamantwijk of op dezelfde dag werd een Carrefour Express enkele honderden meter verder in de Plantin en Moretuslei overvallen. Als het leger al geen met messen bewapende overvallers kan stoppen, zal het dan wel een antwoord bieden op bewapende terroristen?
Met de inzet van het leger en de wel erg gedetailleerde verklaringen over de persoonlijke bescherming van politici zoals De Wever die met tien bodyguards ging skiën wil rechts vooral de indruk wekken dat sterk wordt opgetreden.
Er wordt in ons land niet zo ver gegaan als in de VS na de aanslagen van 11 september 2001. Maar de antiterreurmaatregelen doen er wel aan denken. De afgelopen veertien jaar werden de VS niet veiliger. Terreuraanslagen komen er nog steeds voor. Anderzijds is er wel een grootschalig spionagenetwerk opgezet dat vooral de eigen burgers constant bespioneert. Alsof Big Brother terrorisme kan stoppen.
Gevaar neemt toe
De aanslagen in Kopenhagen midden februari bevestigen dat het gevaar van terrorisme toeneemt. Dat is niet verwonderlijk. Door het besparingsbeleid valt een groeiend deel van de bevolking uit de boot. Zeker onder migranten en hun gezinnen is dat het geval, ook in België.
Een nieuw OESO-rapport over België bevestigde dat de werkloosheidsgraad van niet-EU migranten de afgelopen vijf jaar is verslechterd. In Europa doen enkel Spanje, Griekenland en Turkije het slechter. Wie wel werk heeft, komt vaak in tijdelijke jobs terecht. Het leidt tot een groter armoederisico, onder migranten op arbeidsleeftijd is dat meer dan 40%. Het onderwijs slaagt er niet in om de kloof te dichten. (1) De aanbeveling van de OESO om dit aan te pakken, belandde niet op de prioriteitenlijst van de rechtse regering.
Daarnaast werden we in avonturen meegetrokken in Afghanistan, Irak, Libië en Syrië. Maar in plaats van vrede en welvaart brengen die slechts meer oorlog en chaos. Elke interventie moet opgevolgd worden door een nieuwe. Het imperialisme wil wel nog landen plat bombarderen, maar ze heropbouwen kan er door de wereldwijd crsisis niet meer van af. Oorlog en chaos worden daardoor enkel groter en sijpelen onder de vorm van terreurdreiging door tot bij ons.
Maatschappijverandering nodig!
Om de groeiende dreiging van terreur en het toenemende geweld te stoppen, is fundamentele verandering nodig. Een systeem waarin de allerrijksten meedogenloos en ten koste van alles en iedereen zichzelf blijven verrijken, terwijl de overgrote meerderheid van de bevolking groeiende ellende kent, leidt onvermijdelijk tot meer geweld. Dit is geen individueel probleem, het is onderdeel van hoe dit systeem functioneert.
Een breuk met het besparingsbeleid door massaal te investeren in degelijk onderwijs, huisvesting, openbare diensten en infrastructuur zou tevens heel wat werk creëren. Een arbeidsduurvermindering om het beschikbare werk te herverdelen, zou iedereen degelijke toekomstperspectieven moeten bieden. Om dit te realiseren moeten we de macht uit handen van de allerrijksten halen. Door de commandoposten van de economie, onder meer de banken en grote sectoren, onder publiek bezit en democratische controle te plaatsen, kunnen we ons eigen lot in handen nemen.
De dictatuur van de 1% rijksten biedt ons ellende en onveiligheid. Wij weigeren dat te aanvaarden en strijden voor een socialistisch alternatief waarin de noden van de meerderheid van de bevolking centraal staan en waarin de nu bestaande elementen van barbarij met de wortel uitgeroeid worden.
(1) OECD Economic Surveys Belgium. Februari 2015. http://www.oecd.org/eco/surveys/Overview_Belgium_2015_Eng.pdf
