Aanslagen tonen het falen van ‘de oorlog tegen terreur’. Mobilisaties van onderuit als antwoord nodig!
We betuigen onze solidariteit met alle slachtoffers van de vreselijke aanslagen in Parijs en met al wie omkwam bij gelijkaardige aanslagen in Beiroet en Bagdad de voorbije dagen. Het establishment voert oorlog, de slachtoffers bevinden zich onder de gewone bevolking.
LSP staat voor eenheid van alle werkenden en onderdrukten tegen rechtse ideeën, groepen en instellingen die op verschillende manieren pleiten voor verdeeldheid, haat en geweld. We staan voor solidariteit en gemeenschappelijke strijd tegen terreur, tegen pogingen om vluchtelingen hiervoor verantwoordelijk te stellen, tegen islamofobie en tegen imperialistische oorlogen die leiden tot ellende en vernielingen waarop terreur, sectair geweld en barbarij een vruchtbare voedingsbodem vinden.
Veertien jaar geleden werd de wereld opgeschrikt door 9/11 met onder meer de aanslagen op de WTC-torens in New York. Afghanistan en Irak werden binnengevallen in wat de Amerikaanse president Bush een ‘oorlog tegen terreur’ noemde. Veertien jaar later weten we dat er toen nog geen massavernietigingswapens in Irak waren, maar dat het falen om iets van perspectief aan de platgebombardeerde bevolking te bieden heeft geleid tot sectair geweld en de ontwikkeling van terrorisme. Het falen van de ‘oorlog tegen terreur’ heeft in de eerste plaats de bevolking in het Midden-Oosten getroffen met oorlog en nog meer terreur. Maar dit falen blijft niet beperkt tot landen als Syrië, Irak of Afghanistan, het kende uitbreiding in de rest van de regio van Pakistan in het oosten tot Nigeria of Tunesië in het westen en het heeft dodelijke gevolgen tot bij ons.
Zoals steeds bij aanslagen als die in Parijs zijn het gewone werkenden die het eerste slachtoffer zijn. De aanslagen in Parijs troffen niet diegenen die beslissen om te bombarderen in Syrië, het treft gewone mensen. Overigens waren die gewone mensen destijds in grote getale gemobiliseerd tegen de oorlog in Irak met in 2003 massale anti-oorlogsbetogingen.
De aanslagen en doden onder de gewone bevolking worden nu door het establishment en door rechts aangegrepen om vooroordelen tegenover alle migranten te versterken, in het bijzonder de nieuwe vluchtelingen. Dat die net op de vlucht trokken omwille van de barbaarse methoden van groepen als Islamitische Staat, wordt daarbij over het hoofd gezien. De terreur die Syrische vluchtelingen proberen te ontlopen, achtervolgt hen nu tot in Europa. Massale betogingen zijn nodig als antwoord op verdeeldheid en polarisering. Dat is ook nodig om te vermijden dat het initiatief overgelaten wordt aan diegenen die mee de voedingsbodem creëren waarop oorlog en terreur in het Midden-Oosten woeden maar ook voor het besparingsbeleid dat mee leidt tot vervreemding onder jongeren die geen enkele band meer voelen met de samenleving waardoor sommigen openstaan voor reactionaire terreur.
De terroristen beweren wellicht op te komen voor de islam, maar ze maken de repressie en het geweld tegen moslims in Frankrijk en de rest van Europa erger. Dat groepen als Al Qaeda en ISIS zeker niet de bedoeling hebben om tegen onderdrukking in te gaan, tonen ze in Syrië, Irak en Afghanistan aan. Het zijn groepen die staan voor een autoritair en reactionair regime gebaseerd op kapitalistische en feodale uitbuiting, censuur en verbodsregels. Als er in Frankrijk mensen zich tot die barbarij aangetrokken voelen, zegt dit veel over de barbaarse omstandigheden waarin een steeds grotere groep van de armsten in Europa leeft. De bestaande armoede wordt nog versterkt door het besparingsbeleid dat leidt tot steeds meer ellende voor ons om de winsten van een kleine toplaag van superrijken te beschermen.
Er is nood aan eenheid van onderuit, van de werkende bevolking. Massabewegingen van de arbeidersklasse die op een georganiseerde wijze opkomen voor een verbetering van onze levensstandaard en ingaan tegen de kapitalistische regeringen, kunnen het tij van de toenemende terreurdreiging keren.
Terrorisme is geen gevaar dat door de kapitalistische heersende klassen en regeringen zal uitgeschakeld worden. Zij hebben de voorwaarden voor terrorisme gecreëerd en zijn nu niet in staat om het gevaar ervan aan te pakken. Geen enkele toename van staatsrepressie zal de dreiging wegnemen.
De aanhoudende crisis van de wereldeconomie zorgt ervoor dat regeringen nog meer overgaan tot aanvallen op de meerderheid van de bevolking. Het leidt ook tot groeiende imperialistische verdeeldheid en gewapende conflicten. We moeten bouwen aan nieuwe massale arbeiderspartijen met een socialistisch programma dat een uitweg biedt uit dit nachtmerriescenario. Het publiek bezit van de sleutelsectoren, een socialistische economische planning en democratische besluitvorming op alle niveaus van de samenleving zou de basis leggen voor een samenleving zonder oorlog, onderdrukking, uitbuiting en armoede en ook zonder terrorisme.
