Zo maken deurwaarders en dwangsommen geen enkele kans: massale deelname aan piketten bij lerarenstaking in Seattle
Op het begin van het schooljaar stemden 5.000 leden van de Seattle Education Association (lerarenvakbond in het stedelijk onderwijs) unaniem om in staking te gaan. Het was de eerste staking in 30 jaar. De afgelopen zes jaar was er een loonstop omwille van de crisis. Nu de politieke leiders het voorstellen alsof het economisch herstel reëel is en de crisis achter de rug ligt, eisen de leerkrachten een indexering van hun lonen en een serieuze opslag om het geleden koopkrachtverlies te compenseren. De woningprijzen stegen de afgelopen jaren met meer dan 15%, steeds meer leerkrachten kunnen het zich niet meer veroorloven om te wonen in de stad waar ze werken.
Er werd zes schooldagen gestaakt. Aan elke school stond er een indrukwekkend piket. De participatie was fenomenaal: 97% van de vakbondsleden stond effectief aan de piketten! Na zes dagen staking kwam er een akkoord dat slechts gedeeltelijk tegemoet komt aan de eis tot loonsverhoging maar daarnaast elementen bevat om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren zoals het aanwerven van extra sociaal assistenten in de scholen, het invoeren van een maximum aantal leerlingen per klas, …
De deelname aan de staking en de publieke steun waren indrukwekkend. Had de vakbond opgeroepen tot een grote manifestatie en bijeenkomst dan zouden wellicht tienduizenden de straat zijn opgetrokken en hiermee een enorme druk hebben uitgeoefend op de onderhandelingen. De deelname en steun aan de staking wijzen op een groeiende bereidheid om tot strijd en stakingsacties over te gaan. Duizenden leerkrachten namen deel aan urenlange vergaderingen op zondag om te beslissen over de stakingsactie of nadien om het compromis te aanvaarden. Er werd een delegatie van 40 leerkrachten verkozen om de onderhandelingen te voeren. Elke dag was er aan de piketten een pamflet met een update over de onderhandelingen. De combinatie van eisen voor meer loon en voor meer kwaliteit van het onderwijs, was een schot in de roos voor het bekomen van een brede publieke steun.
De staking was ook een uitdrukking van de groeiende sfeer in de stad om zich niet neer te leggen bij de situatie zoals ze is. De verkiezing van Kshama Sawant heeft veel werkenden geïnspireerd om op te komen voor hun rechten. Kshama was overigens elke dag op de piketten aanwezig, ze stortte 1.000 dollar uit haar solidariteitsfonds aan de stakingskas, organiseerde een steunmeeting met 300 aanwezigen in een zaal van het stadsbestuur en ze slaagde erin om alle gemeenteraadsleden een motie te laten stemmen waarin ze de staking steunen. Het gaf de leerkrachten extra zelfvertrouwen om het zes stakingsdagen vol te houden. Of hoe een socialistische stem in een gemeenteraad een verschil kan maken in de strijd.
