Vandaag vond normaal gezien in Jeruzalem een holebi-optocht plaats. Deze Gay Pride optocht kende felle tegenkanting met homofobe propaganda van zowel reactionaire Joodse groepen als reactionaire Arabische groepen. In 2000 sprak overigens ook de katholieke kerk zich uit tegen een holebi-optocht in Rome. Reactionaire religieuze leiders lijken zich te verenigen in een heilige oorlog tegen holebi’s. Op het laatste moment werd de betoging nog afgelast.
Shahar Benhar, Maavak Sozialisti, Israël
Ook bij de vorige Gay Pride optocht in juni 2005 waren er gelijkaardige campagnes van reactionaire religieuzen. Bij de betoging werden toen drie actievoerders neergestoken door een extreem-rechtse Joodse kolonist (die nadien veroordeeld werd tot 12 jaar gevangenisstraf hiervoor). Deze groepen proberen nu opnieuw de haat en de intimidatie op te drijven zodat de opkomst voor de betoging beperkter zou zijn.
Heilige oorlog
Joodse religieus-fundamentalistische en extreem-rechtse groepen, met onder hen de aanhangers van de neo-fascistische leider Meir Kahana, vormden een alliantie met de reactionaire Islamitische Beweging en haar politieke vleugel de Ra’am-Ta’al (die vooral Palestijnen in Israël zelf organiseert). Deze alliantie wil de betoging tegengaan en een ‘tegenactie’ organiseren.
De ideologische kolonisten en de aanhangers van Kahana steunen moorden op Arabieren. Maar nu vormen ze een alliantie met rechtse moslims om samen affiches te plakken in Jeruzalem met slogans als: “Joden en Arabieren samen tegen de optocht van het vuilnis”.
Bij de holebi-optocht vorig jaar slaagden Palestijnen van de bezette gebieden er in om op de betoging te raken en samen te betogen met Israëlische joden. Ze moesten echter met hun gezicht bedekt betogen uit vrees voor aanvallen van reactionaire fundamentalistische islamitische organisaties bij hun terugkeer naar huis.
Mediahysterie
In de aanloop naar de holebi-optocht waren er rellen van Joodse orthodoxe fundamentalisten in Jeruzalem. 70 van de 120 parlementsleden in de Knesset tekenden een petitie tegen de betoging. Zelfs voor het rondgaan van die petitie onder de parlementsleden beloofde de regering dat het druk zou zetten op het gemeentebestuur van Jeruzalem om de betoging te verbieden.
In de kranten wordt gewaarschuwd voor een ‘bloedbad’. De rechtse Joodse organisaties beweren dat ze een miljoen tegenbetogers op de been zullen brengen in drie verschillende tegenbetogingen en andere acties.
Dat cijfer is overdreven en dient om de betogers af te schrikken om op straat te komen. Maar zelfs een betoging van 200.000 deelnemers zou volstaan om de holebi-optocht te verstikken en zou een ernstige bedreiging vormen.
In 2005 waren er 8500 deelnemers aan de holebi-optocht Gay Pride in Jeruzalem. Onder druk van de tegenstanders is de betoging dit jaar op het laatste moment afgezegd.
De belangrijkste gevangenis in de regio van Jeruzalem werd leeggemaakt in de aanloop naar de betoging om plaats te hebben voor de 1.000 arrestaties die door de politie worden verwacht. Er zouden 8.000 leden van de oproerpolitie worden ingezet naast 2.000 eenheden van de grenspolitie (de paramilitaire kracht die normaal wordt gebruikt om grensposten te controleren en Palestijnen aan te vallen).
Jammer genoeg verwachtten de organisatoren van de betoging dat deze traditioneel reactionaire krachten de betogers zullen beschermen. Volgens het dagblad Haaretz zouden heel wat holebi-activisten bereid zijn om akkoord te gaan met een voorstel om enkel een bijeenkomst te houden en geen optocht. Anderen zouden de betoging nog willen afzeggen in ruil voor een onthouding van de ultra-orthodoxe partijen in het parlement inzake een voorstel rond het burgerlijk huwelijk.
Maavak Sozialisti, onze Israëlische zusterorganisatie, zal deelnemen aan de holebi-optocht en stelt dat het nodig is om deze betoging sterk te beveiligen met een eigen ordedienst. We hebben pamfletten gemaakt waarin we ons uitspreken tegen de reactionaire campagnes van de tegenstanders van de optocht. We betreuren de beslissing om de betoging niet te laten doorgaan.
Met onze campagne willen we wijzen op het belang om ons te verzetten tegen de reactionaire propaganda. Dat is een onderdeel van onze strijd voor een socialistische wereld waarin een einde wordt gemaakt aan de onderdrukking van alle minderheden, los van hun etnische of nationale achtergrond of hun seksuele oriëntatie.
