Begroting 2007. Verhofstadt doet het weer

Veel geblaat, maar weinig wol

Als we de pers mogen geloven, zal de regering met de begroting 2007 besparen zonder iemand pijn te doen. De Tijd beweert dan weer dat niemand pijn lijdt met deze begroting – meer nog: dat er cadeautjes worden uitgedeeld aan de bevolking – behalve de bedrijven die voor alles moeten opdraaien.

Anja Deschoemacker

Wat de waarheid is, zal de toekomst moeten uitwijzen. Zoals Geert Noels van beurshuis Petercam beweerde in De Morgen, is de transparantie volledig zoek: “De kwaliteit (van het begrotingswerk onder paars, nvdr) is zo achteruitgegaan dat deze begroting de test van de correctheid niet doorstaat. In het bedrijfsleven zou dit niet kunnen.”

In ieder geval is het duidelijk dat dit een verkiezingsbudget is, de bevolking moet gepaaid worden. En daarom vallen een aantal kruimeltjes van de tafel: 70 miljoen euro extra voor de pensioenbonus (te vergelijken met een nieuwe lastenverlaging voor de patroons van 270 miljoen euro per jaar, namelijk de verdubbeling van de verlaging op de ploegenarbeid), voortaan een huurwaarborg van twee in plaats van drie maanden, bovendien met de mogelijkheid van afbetaling, maar geen woord meer over bevriezing van de huurprijzen of huursubsidies,…

Wij, de arbeiders en hun gezinnen, weten dat we iedere kruimel betalen met vaak sterkere inleveringen elders: “voor wat, hoort wat”. De bedrijven zijn dat echter niet gewoon. Ondanks de honderden miljoenen euro die ze via lastenverlagingen uit de pot van de sociale zekerheid graaien, klagen ze dat de verpakkingsheffing hen “geld zal kosten” (wedden dat uiteindelijk “de consument” – wij dus – die heffing moet ophoesten?).

Het VBO vreest bovendien dat “de strijd tegen fiscale en sociale fraude tot buitensporige maatregelen zal leiden” (De Tijd, 18/10). Vrezen de patroons dat men hun boekhouding zal controleren op belastingsfraude en de papieren en arbeidscondities van diegenen die door hen zijn tewerkgesteld, zal opvragen? Schrik dat daar eindelijk voldoende ambtenaren worden opgezet (wat niet de bedoeling is van de regering)? Is de vrees voor “buitensporige maatregelen” overigens geen onuitgesproken bekentenis dat er fors gefraudeerd wordt en dat minstens een belangrijk deel van de bedrijven een loopje neemt met de arbeidswetgeving?

Opvallend is dat de optelsom van de voorgestelde maatregelen niet klopt met de aangekondigde 5 miljard besparingen. De Tijd spreekt over een begroting die niet op harde cijfers, maar op politieke akkoorden is gebouwd. LSP/MAS denkt dat ook, maar niet enkel op de poging om in de paarse regering de liberalen en de eveneens liberale sociaal-democraten te verzoenen voor nog een aantal maanden. Het gaat vooral om een politiek akkoord, onder alle traditionele partijen, dat het moment van de aanval – niet op de bedrijven, maar op de bevolking en dan vooral op de loontrekkenden en zij die leven van uitkeringen – moet uitgesteld worden tot na de verkiezingen.

In deze begroting is vooral geprobeerd door knip- en plakwerk de tijd tot aan de verkiezingen uit te zitten. Deze begroting puilt uit van de eenmalige maatregelen met onder andere de verkoop van een aantal overheidsgebouwen. Het Rekenhof toonde nochtans aan dat die verkoop (en het huren nadien) ons op langere termijn meer kost dan dat het op korte termijn opbrengt. Deze begroting moet ons zand in de ogen strooien in afwachting van de echte begroting, die zal volgen na de federale verkiezingen in 2007.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie