Jarenlang al is er een grote werkloosheid in ons land en nu blijkt dat zowel de overheid als de private sector toch honderden jobs kunnen aanbieden. Gemeenten hebben personeel te kort voor groendiensten en klusjes. Ook in de haven wordt personeel gezocht, toch als we Fernand Huts mogen geloven. Karel Van Eetvelt van Unizo vraagt dat asielzoekers sneller aan het werk kunnen. Waarom hebben ze dan niet eerder extra volk aangeworven?
Of spelen deze neoliberalen in op de groeiende angst onder bredere lagen van de bevolking over hun toekomst – een angst die versterkt wordt door het asociale besparingsbeleid van de regering van rijken – om zo hun neoliberale agenda gemakkelijker door te drukken? Maken ze van de gelegenheid gebruik om werkenden hier op te zetten tegen nieuwkomers zodat er verdeeldheid in plaats van eengemaakt verzet en strijd is? Feit is dat niemand van die werkgevers of patronale politici voorstelt om degelijke jobs aan degelijke lonen aan te bieden. Telkens weer wordt van de asielcrisis misbruik gemaakt om een nieuwe aanval op arbeids- en loonsvoorwaarden in te zetten. Hoe ver zullen ze daarin gaan? Tot ook onze jongeren zoals die uit Ierland en Griekenland emigreren en zelf vluchteling worden?
Op de kap van mensen in nood een asociaal beleid afdwingen, is bijzonder wansmakelijk. Na de uitspraken van onder meer Patrick Dewael en diverse N-VA’ers over het tewerkstellen van asielzoekers in een ‘gemeenschapsdienst’ voor zowel de overheid als de private sector, kortom gratis dwangarbeid in ruil voor een leefloon en geen job voor een loon, kon Fernand Huts niet achterblijven. Hij is naar eigen zeggen bereid om “500 migranten” (waarom niet meteen asielzoekers en migranten over één kam scheren, moet hij gedacht hebben) aan te werven, maar enkel op voorwaarde dat het havenstatuut wordt afgeschaft. Of het gaat om huisslaven voor in zijn kartonnen kasteel dat hij liet bouwen om 160 jaar Katoen Natie te vieren, is niet geweten. Maar alleszins zegt Huts nu dat hij extra personeel kan aanwerven als de lonen en arbeidsvoorwaarden aangepakt worden. Hebben vorige aanvallen dan jobs opgeleverd? Niet bepaald, garanties daarvoor konden we niet vragen aan de werkgevers omdat we nu eenmaal niet in een planeconomie leven.
Een randbemerking: terwijl Huts en co van de asielcrisis gebruik maken om de media te bombarderen met hun patronale voorstellen die eigenlijk niets met de asielcrisis te maken hebben en wellicht goed wetende dat ze nooit een vluchteling echt zullen helpen, zitten gewone mensen niet stil en staan zij vooraan in het aanbieden van de eerste hulp en bijstand aan mensen in nood. Dit zagen we zowel in Hongarije als in Oostenrijk en Duitsland, maar ook bij ons met onder meer het hulpkonvooi dat dit weekend naar Calais trekt of de solidariteit van mensen voor de wachtenden aan de Dienst Vreemdelingenzaken in Brussel.
Het wansmakelijke misbruik van de asielcrisis is dubbel. Enerzijds wordt de crisis gebruikt als opportuniteit om harde neoliberale voorstellen te doen. Anderzijds wordt het beeld versterkt dat vluchtelingen onze jobs komen ‘inpikken’. De verdeeldheid wordt gestimuleerd om onze levensstandaard naar beneden te halen aangezien zo eengemaakt verzet en gezamenlijke strijd tegen het asociale beleid wordt ondermijnd.
De aanvallen op onze levensstandaard gebeuren niet door asielzoekers maar door Fernand Huts, Karel Van Eetvelt, Patrick Dewael en de rest van de liberale kliek. Door gratis dwangarbeiders in te zetten in de publieke en de private sector is er een algemene neerwaartse druk op de lonen en arbeidsvoorwaarden. Waarom nog iemand met een normaal contract en normaal loon aanwerven als er gratis leefloners beschikbaar zijn?
Met deze voorstellen wordt de ongelijkheid ook in ons land versterkt. Laat het net de wereldwijde ongelijkheid zijn die een belangrijke rol speelt in het ontstaan van vluchtelingenstromen. We kennen allemaal de voorbeelden van de oorlogen in Syrië, Irak en Afghanistan, maar we moeten niet zo ver gaan. De harde besparingen en het gebrek aan toekomstperspectieven voor jongeren, zorgden de afgelopen jaren voor een uittocht uit landen als Griekenland of Ierland. Zullen de aanvallen op onze levensstandaard zo ver doorgetrokken worden dat straks ook jongeren uit ons land vertrekken en vluchteling worden? En waar kunnen die jongeren dan nog naar toe?
Het is niet door de kloof tussen arm en rijk ook hier verder op te voeren dat een oplossing zal geboden worden voor de wereldwijde crisis. De rechterzijde probeert de slachtoffers van het asociale beleid in eigen land op te zetten tegen de slachtoffers van het rampzalige buitenlandse beleid. Er wordt van menselijke ellende gebruik gemaakt om een neoliberale schoktherapie op te leggen en tegelijk wordt dit uitgespeeld om ons te verdelen. We mogen ons hier niet aan laten vangen. Samen strijden tegen de besparingen en voor een alternatief op dit falende systeem is nodig. Als we het kapitalistische establishment laten doen, zullen ze enkel maar meer ellende en vluchtelingenstromen tot stand brengen. We moeten hen stoppen, genoeg is genoeg!
Er zijn middelen genoeg, er is rijkdom genoeg om iedereen een degelijke toekomst te garanderen. Maar vandaag wordt de rijkdom ingepikt door een kleine minderheid, amper 1% van de wereldbevolking is goed voor de helft van de wereldwijde rijkdom! Deze kloof verder uitdiepen, is waar die 1% mee bezig is. Ellende, vluchtelingenstromen, dode kinderen op het strand, … zijn er de gevolgen van. Voer mee de strijd voor een samenleving gericht op de behoeften van de meerderheid van de bevolking door de sleutelsectoren onder democratische controle en bezit van de gemeenschap te plaatsen zodat een planmatige aanpak mogelijk is. Zo’n samenleving is wat wij onder democratisch socialisme verstaan.
