40 kilometer per dag achter de vuilkar!

Privatisering openbare diensten

SINDS ENKELE jaren is de huisvuilophaling in veel gemeenten overgedragen aan privé-firma’s. Die hebben niet het leveren van een dienst aan de bevolking op het oog, maar het maken van zoveel mogelijk winst. Veel wijkbewoners hebben dat ondertussen in hun portefeuille kunnen voelen: vuilniszakken die duur moeten worden betaald, een stijging van de jaarlijkse belasting,… Een vuilniszak van 1 euro weegt natuurlijk meer op het budget van een gepensioneerde of werkloze dan op dat van een notaris. En de arbeiders die het huisvuil ophalen? We interviewden Jean daarover, die werkt voor een bedrijf dat vuilnis ophaalt.

Interview door Guy Van Sinoy

Je werkt bij Biffa, is dat een privé-firma of een intercommunale?

Het is 100% privé. Biffa heeft contracten gesloten met lokale overheden om vuilnis op te halen. Waar ik was tewerkgesteld, moesten we de PMD-zakken ophalen (de blauwe zakken), waarvan de inhoud recycleerbaar is (metalen blikjes, plastieken flessen, tetrapak,…). Normaal gezien zijn de zakken niet te zwaar, behalve wanneer de mensen het niet correct spelen en de flessen vullen met andere zaken. Aangezien de zakken redelijk licht zijn, lopen we met 1 persoon achter de camion.

Niet alle gezinnen sorteren echter. Er zijn dan ook steeds minder blauwe zakken. En ze zijn redelijk licht, maar je hebt toch een goede conditie nodig: we stappen immers niet achter de camion, we lopen erachter. De hele dag lang. Ik zeg wel degelijk "lopen", want als we zouden stappen zouden we niet voor 10u ’s avonds thuis zijn!

Volgens berekeningen die werden gedaan, legt een vuilnisophaler van PMD-zakken dagelijks een 40-tal kilometer af op een werkdag. Wanneer de afstand tussen de huizen te groot is, stap ik mee in in de cabine. De vrachtwagen legt elke dag iets van een 100 kilometer af, daarbij inbegrepen de weg die moet afgelegd worden naar het depot van Châtelet.

Werken er ook interim-arbeiders bij Biffa?

Ja. In principe om de gaten op te vullen (de vervanging van zieken, degenen die op vakantie zijn). Maar sommige interimmers zijn er elke dag.

En het salaris?

De firma knoeit met de barema’s. We worden geklasseerd in de categorie "wegtransport", waar de lonen lager liggen dan bij "huisvuilophaling". Op het vlak van het loon, word ik beschouwd als transportbegeleider in de plaats van huisvuilophaler. We worden dus minder betaald dan de arbeiders die huisvuil ophalen. In Belgische franken had ik ongeveer 330 fr. per uur, plus nog een premie van 35 fr. per uur, aangezien we geen toilet en kantine hebben. Het supplement voor overuren wordt pas betaald na 10 uren van werk en niet na 8 uur, aangezien in het "wegtransport" er vanuit gegaan wordt dat er "wachttijden" zijn.

Als er geen eetzalen of sanitaire voorzieningen zijn, hoe eten jullie dan? Hoe kunnen jullie je handen wassen?

We eten in de vrachtwagen en we hebben een jerrycan met water om onze handen te wassen. We werken natuurlijk met handschoenen, omwille van hygiënische redenen en om snijwonden te voorkomen. Normaal gezien moeten we ook een medisch onderzoek ondergaan. Ik ben meerdere malen opgeroepen voor het onderzoek, maar daarvoor moest ik buiten mijn werktijden naar Charleroi rijden. Aangezien ik binnen enkele weken met dit werk stop, zal ik geen medisch onderzoek hebben gehad. Ik heb enkel mijn getuigschrift van inenting tegen tetanus opgestuurd.

Is er een aanwezigheid van de vakbond op het werk?

Ik heb er over horen praten, maar ik heb nooit de delegee gezien. Ik moet wel zeggen dat het bedrijf zeer groot is en dat het verschillende activiteiten heeft i.v.m. het ophalen en verwerken van afval. In het depot van Châtelet, bijvoorbeeld, bevindt zich een sorteercentrum: magneten pikken er de metalen objecten uit. Al de rest wordt met de hand gesorteerd door slecht betaalde arbeiders, die heel de dag met hun neus in de stank zitten. Ik verkies liever achter de vrachtwagen aan te lopen, daar zit je tenminste in de open lucht.

Doorheen weer en wind?

Ja. Het ergste is niet de koude, maar de regen. Er is geen tijdelijke werkloosheid voorzien, zoals in de bouwsector. Zelfs wanneer het regent, moeten de zakken worden opgehaald. Soms stoppen we enkele minuten wanneer het begint te stortregenen. Maar als het blijft gieten, moeten we terug achter de vrachtwagen aanlopen. We zijn dan heel de dag doorweekt. We hebben wel bescherming tegen de regen, maar die neemt het water snel op.

Werken met een regenjack is onhoudbaar. Je zweet immers zoveel dat de binnenkant van je vest ook nat wordt. We ontvangen wel fluo-vesten, zoals anderen die langs de autowegen werken. Maar enkel de arbeiders die rechtstreeks door Biffa worden aangeworven, krijgen veiligheidsschoenen. Niet de interimmers!

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie