We hebben op deze site reeds eerder gewezen op de toename van agressie tegen de chauffeurs van de Brusselse openbare vervoersmaatschappij MIVB. Deze morgen werd naar aanleiding van nieuwe gevallen van agressie afgelopen weekend een staking gestart door de tramchauffeurs in de stelplaatsen van onder meer Vorst, Molenbeek, Elsene en Schaarbeek. De chauffeurs zijn het beu en legden spontaan het werk neer. We spraken met een ACOD-delegee in Elsene.
Waarom zijn de chauffeurs het beu en werd het werk neergelegd?
Er waren de afgelopen periode heel wat gevallen van fysieke agressie tegen chauffeurs van de MIVB. We stelden vast dat er een toename is van het geweld. Er waren reeds enkele vergaderingen met de directie, maar op de werkvloer is er geen enkele verbetering.
Er is duidelijk een structureel tekort aan effectieven voor de veiligheid en de chauffeurs moeten daar de prijs voor betalen. Als een chauffeur wordt aangevallen, doet hij een radio-oproep. De veiligheidsdienst komt vaak te laat (soms slechts een half uur na de feiten) of komt zelfs helemaal niet.
Naast het tekort aan personeel, is er ook een tekort aan coördinatie waardoor de dienst niet efficiënt is en niet snel op situaties kan inspelen.
Vroeger had de veiligheidsdienst meer middelen en meer personeel dan vandaag. Sinds enige tijd moet de dienst het met minder doen. Hierdoor zijn er tekorten: met één of twee teams moeten ze heel Brussel coveren. Op dit ogenblik contacteren chauffeurs sneller andere collega’s dan de veiligheidsdienst.
De besparingsmaatregelen leiden tot een toename van de onveiligheid en een grotere werkdruk, zowel voor de chauffeurs als voor de veiligheidsdienst. We hebben dus nood aan meer personeel.
Wat is de houding van de vakbonden tegenover de recente incidenten en wat is hun betrokkenheid bij de staking vandaag?
Dat is een moeilijk probleem. De vakbondsleiding laat ons aan ons lot over en weigert om haar verantwoordelijkheid op te nemen. Tot nu toe werd de spontane staking vandaag nog niet erkend en is ze dus niet gedekt. Dat zorgt ervoor dat heel wat chauffeurs bang zijn om te staken.
Dat verklaart ook waarom er geen stakingspiket is, geen ordewoorden en waarom heel wat lijnen normaal rijden. Er is geen enkel antwoord van de vakbondsvrijgestelden. Die doen niets op dit ogenblik. Ik ben net nog naar mijn vakbondsvrijgestelde gegaan en die antwoordde dat er enkel stakingsgeld zal betaald worden als er een massale beweging zou uitbreken.
Welke oplossingen zie jij voor de problemen?
Onze belangrijkste eis moet ingewilligd worden. Die eis komt impliciet of expliciet naar voor bij alle chauffeurs van zowel de bussen als de trams: er is nood aan meer middelen en meer effectieven.
Vroeger waren er systematisch minstens twee personeelsleden per voertuig. Vandaag worden de chauffeurs met werk overladen en moeten ze naast hun job van chauffeur ook nog eens politie-agent spelen en de passagiers controleren. Dat kan niet blijven duren.
