Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.
N-VA-parlementslid erkent: “Eigenlijk werken we nu al amper 30 uur per week”
Voor N-VA-parlementslid Grete Remen is de vaststelling dat we nu gemiddeld 30 uur per week werken een argument tegen de invoering van de 30-urenweek. Dat schreef ze in een opiniestuk op knack.be. Daarmee komt Remen wellicht onbewust tot een belangrijk onderdeel van de discussie over de arbeidstijd. Vandaag wordt die in de praktijk naar beneden gehaald omdat voltijds werken steeds minder haalbaar en/of mogelijk is. We worden gedwongen om minder te werken. Maar dan wel met loonverlies en verlies van andere sociale rechten. De vraag is dus niet zozeer of we minder moeten werken, de arbeidstijd neemt al af. De vraag is vooral wie ervoor betaalt, de werkgevers of de individuele werknemers die het werkritme voltijds niet aankunnen of die geen kans op een voltijdse job krijgen. Maar daar gaat het bij Remen niet om, voor haar is het duidelijk dat wij moeten betalen als we de werkdruk niet aankunnen. Dat getuigt immers van een ‘vrijwillige keuze’. En een verlaging van de arbeidsduur zou de keuze beperken voor “diegenen die langer willen werken.” Het te volgen voorbeeld zijn natuurlijk de ondernemers die volgens Remen vaak tot zestig uur per week werken. Misschien moet Remen eens een week van 60 uur proberen te realiseren als verzorgende of als leerkracht om nog niet over andere zware beroepen te spreken.
Gratis werken
Wat doe je als er zo hard op personeel en dienstverlening is bespaard dat er weinig extra te rapen valt? Als het van de Vlaamse regering afhangt, kan dit in het geval van De Lijn door met vrijwilligers te werken. In plaats van buschauffeurs met lonen die overeenstemmen met deze job, groeit de steun onder de Vlaamse regeringspartijen voor het inzetten van laaggeschoolden en langdurig werklozen. Als goede jobs met normale lonen worden geschrapt, zijn er natuurlijk voldoende langdurig werklozen om ‘vrijwillig’ ingezet te worden. Wie dacht dat CD&V zich als ‘sociale factor’ in de rechtse Vlaamse regering tegen dit soort waanideeën zou verzetten, vergist zich. “Zo kun je mits een degelijke opleiding ook voor sociale tewerkstelling zorgen”, verklaarde CD&V’er Karin Brouwers in Het Nieuwsblad (1 juni). De dienstverlening mag ook verminderen voor CD&V: “De Lijn lijdt aan obesitas. Wij willen De Lijn laten afslanken, maar dat doe je niet door ze uit te hongeren.” Wel kan het door te privatiseren door de coördinatie van het regionale vervoer bij een andere speler dan De Lijn te leggen. (De Morgen 1 juni).
Grieks geld
“De ironie is: wij lenen aan de Grieken om onszelf te betalen”, schreef decorrespondent.nl deze week. Behalve dat “wij” niet aan de Grieken lenen en dit geld ook niet aan “onszelf” wordt terugbetaald, wij zijn immers de bank niet, klopt de vaststelling natuurlijk wel. De website schrijft nog: “De indruk bestaat dat we vooral de Griekse overheid hebben gered, dat ons geld wordt gebruikt om de dikke ambtslagen in Griekenland te financieren. ‘Dankzij de [Europese] financiering die Griekenland niet van de financiële markten kon krijgen, bleef het in staat zijn publieke voorzieningen overeind te houden […] om zijn dokters, zijn politie, zijn pensioenen te betalen,’ aldus Luis de Guindos, de Spaanse minister van Financiën. Het is een deel van het verhaal. Van alle noodhulp die sinds 2012 is uitgekeerd, zo becijferde Lees hier zijn analyse. de Griekse econoom Yiannis Mouzakis, werd het gros gebruikt voor aflossingen en rentebetalingen, niet voor het betalen van overheidspersoneel. Van de 226,7 miljard euro aan leningen die sinds mei 2010 naar Griekenland zijn gegaan, werd slechts 27 miljard gebruikt voor het financieren van de Griekse overheid.” Het grootste deel van het geld van de leningen gaat rechtstreeks terug naar de instellingen en naar de grote banken die het beleid bij de instellingen bepalen. Moesten we nu eens niet meer terugbetalen?
Zwitsers geld
Moest de Griekse overheid nu eens de miljarden schulden afkopen met een paar miljoen euro? Dat zouden de instellingen wellicht niet aanvaardbaar vinden. Het is namelijk een praktijk die enkel toegelaten is voor de banken. Deredactie.be schreef vrijdag: “De Zwitserse autoriteiten hebben een akkoord gesloten met de Zwitserse tak van de bank HSBC om die niet te vervolgen in de zaak “Swissleaks”. De bank betaalt in ruil voor de schikking 40 miljoen Zwitserse frank (38,2 miljoen euro), zo maakte de procureur in Genève bekend. Het gerechtelijk onderzoek tegen HSCB Private Bank Suisse was in februari gestart nadat in de media uitlekte dat de bank talrijke rijke klanten had geholpen om belastingen te ontduiken. Ook Belgische klanten werden toen genoemd, het schandaal kreeg de naam “Swissleaks”. Een voormalig computerexpert van HSBC had de gegevens overgemaakt aan de Franse autoriteiten en zo ging de bal aan het rollen.” Ter info: enkel de zowat 3.000 Belgische betrokkenen bij de fraude van HSBC waren goed voor een frauduleus bedrag van 6,2 miljard dollar. Daarvoor zou er in België een afkoopbedrag betaald worden, de meeste fraudeurs sloten al een individueel akkoord met de fiscus en zouden tot 500 miljoen euro betaald hebben. Als miljardenfraude kan afgekocht worden met enkele miljoenen, waarom zou dit voor de staatsschuld dan niet kunnen?
VB-man weg bij Pegida
Lokale Vlaams Belanger Rudy Van Nespen uit Deurne is niet langer woordvoerder van Pegida Vlaanderen. Hij had problemen met het feit dat de echte verantwoordelijken van Pegida de beweging vanuit Vlaams-nationalistisch oogpunt bekeken. Het is wat vreemd dat net een Vlaams Belanger met die kritiek komt, maar Van Nespen heeft dan ook een Belgisch-nationalistisch verleden dat voor zijn nieuwe partijleiding geen bezwaar was om hem aan boord te halen. Van Nespen schreef in zijn ontslagbrief: “Vanwege onverzoenlijke meningsverschillen in het bestuur van Pegida Vlaanderen heb ik besloten om met onmiddellijke ingang ontslag te nemen als woordvoerder. (…) Echter, gezien de idealen van Pegida door het bestuur Vlaams-nationalistisch werden bekeken en door mijzelf eerder op Europees vlak, leiden ertoe dat ik in eer en geweten mijn taak niet meer kan en wil voortzetten. Ik wens het bestuur van Pegida Vlaanderen alle succes toe met de verdere acties en wens mijn opvolger eveneens welgemeend het allerbeste toe.” Pegida Vlaanderen hield een verboden actie in Antwerpen, twee acties in Sint-Niklaas en een in Gent. Aan het ritme van een woordvoerder per actie, zal de beweging die hoogstens 150 mensen op de been bracht snel volledig van de kaart geveegd zijn.
Private zorg
Voor gewone mensen is ouderenzorg stilaan onbetaalbaar. Een gemiddelde rusthuisfactuur ligt boven een gemiddeld pensioen. Het geeft aan dat er heel wat commerciële ruimte is. Niet toevallig maakte het commerciële bedrijf Armonea deze week bekend dat het dit jaar alleen vijf nieuwe rusthuizen in ons land zal openen. Het bedrijft telt al 7.000 rusthuisplaatsen en assistentiewoningen. Er zouden 1.000 jobs bijkomen. Nu zijn er al 4.500 mensen in dienst, goed voor 3.000 voltijdse equivalenten. De topmanager van het bedrijf was eerder 17 jaar in dienst bij ABInbev. Over de onbetaalbaarheid van de rusthuisfactuur stelde de topmanager in De Tijd (3 juni): “Bij ons ligt de gemiddelde dagprijs al op 60 euro per dag, oftewel 1.800 euro per maand. Maar je moet die cijfers in perspectief zien: een bewoner woont gemiddeld 582 dagen in een woonzorgcentrum. De eindfactuur bedraagt dus zo’n 35.000 euro. Trek daar het pensioen en het pensioensparen vanaf en een bewoner komt nog zo’n 15.000 euro tekort. De meeste Belgen beschikken over een vermogen dat beduidend groter is. Driekwart beschikt over een huis, dat velen verhuren. Daardoor is het rusthuis voor de meesten wel betaalbaar.”
Bedankt!
Boodschap verspreid vanop de nieuwe facebook-pagina van LSP Gent.
Binnenkort ook bij ons?
