Test-Aankoop vergist zich: afbouw NMBS is probleem, niet verzet ertegen

spoorstaakt

Test-Aankoop wil de NMBS voor de rechter slepen omdat treinabonnees schade geleden hebben door de stakingsacties. Daarmee speelt het consumentenmagazine in de kaart van de directie en de regering die het stakingsrecht van het personeel aan banden willen leggen. De steeds hysterischer wordende propagandacampagne in de media wordt nu dus ook opgepikt door Test-Aankoop. Zal dit de belangen van de consumenten dienen? Wij menen van niet. Integendeel zelfs.

Een magazine dat de belangen van de gebruikers, consumenten klinkt in het geval van een openbare dienst wat commercieel, verdedigt, zou logischerwijze eerst en vooral naar de dienstverlening kijken. Die is de afgelopen jaren niet bepaald verbeterd.

In 2014 waren er in totaal 224,8 miljoen reizigers op het binnenlands personenverkeer van de NMBS.(1) Tien jaar eerder waren dat er 178 miljoen (2). Er is dus een stijging met een kwart. Het personeel en materieel blijven echter achter. Het aantal personeelsleden daalde van 39.000 naar 34.000 of 3.500 minder dan het voorziene aantal (3). Het aantal locomotieven van 1.517 naar 1.329 in 2010. De prijzen voor gebruikers daarentegen stegen wel, de inkomsten die de NMBS uit binnenlands personenverkeer haalde (exclusief overheidssteun) nam met in dezelfde periode met 50% toe. (zie voetnoot 2)

Samengevat komen deze cijfers neer op 25% meer reizigers die 50% meer betalen en vervoerd worden door 10% minder personeel met 13% minder locomotieven.

Door een andere compensatie te eisen, speelt Test-Aankoop in op de door de regering gestimuleerde campagne tegen stakingsacties. Het vestigt alle aandacht op de gevolgen van een stakingsactie in plaats van op de redenen voor de acties. Daarmee kan de campagne van Test-Ankoop gemakkelijk gebruikt worden tegen het personeel dat protesteert tegen de afbouw van de dienstverlening. Wiens belangen dient het magazine dan? Alleszins niet die van de reizigers die door het huidige beleid steeds meer betalen voor slechtere dienstverlening. Minder personeel en minder materieel betekent immers meer vertragingen en meer technische problemen. Pendelaars kunnen ervan meespreken. Het maakt dat we op gewone werkdagen stilaan een ‘minimale dienstverlening’ kennen. Toen daartegen geprotesteerd werd door het personeel hoorden we Test-Aankoop niet.

Het personeel voerde verschillende acties tegen het afbraakbeleid van directie en regering. Die afbraak richt zich eerst tegen het personeel, maar treft ook steeds meer de reizigers. En het beleid wil verder gaan, zo ligt er voorstel op tafel (‘Bouwstenen voor een Protocol van sociaal akkoord’) met onder meer het idee om personeel gemakkelijker te kunnen afdanken met een opzegvergoeding van 1 jaar en outplacementbegeleiding.

Het personeelstekort zorgt ervoor dat verlofdagen niet kunnen opgenomen worden, vorig jaar werd in juni gestaakt omdat er meer dan een miljoen dergelijke verlofdagen waren binnen het bedrijf. In het voorstel dat op tafel ligt, gaat de directie ervan uit dat er geen collega’s bijkomen: “Op basis van de werkgelegenheidsevolutie binnen de drie maatschappijen kan het aantal noodzakelijke aanwervingen alleen al in de operationele functies tot 2025 geraamd worden op gemiddeld 1.200 personeelsleden per jaar.” Kortom, de afbouw – de ‘werkgelegenheidsevolutie’ – gaat gewoon door. Het personeel moet bovendien steeds flexibeler werken (en ook daar wil de directie nog een schep bovenop doen). En dit met materieel waar steeds minder in geïnvesteerd wordt.

Het personeel dat actie voerde door te staken, pleit voor een maximale dienstverlening. Daartoe zijn investeringen nodig in personeel en materieel zodat de dienstverlening beter kan worden. Dat is ook in het belang van de reizigers, want daar gaat het natuurlijk om bij een openbare dienst. De directie daarentegen wil net zoals de rechtse regering het openbaar vervoer liberaliseren waarbij winstgevendheid centraal staat. Dat kan door de dienstverlening te beperken en met minder personeel en minder materieel reizigers duurdere ritten aanbieden. Meer betalen voor minder diensten, is het beleid van de afgelopen jaren als voorbereiding op die liberalisering.

Terwijl de wegen vastslibben en het mobiliteitsprobleem ongekende vormen aanneemt, is het misdadig dat de regering verder wil besparen op openbaar vervoer (zowel trein als tram en bus). Het is in het belang van alle reizigers en pendelaars dat dit beleid en deze regering gestopt worden. Test-Aankoop zou beter de belangen van de reizigers verdedigen door het protest tegen de regering van sociale afbraak te steunen en dus kant te kiezen voor de stakingen.

Is er geen geld voor investeringen in beter openbaar vervoer? Er is wel geld voor fiscale cadeaus aan de grote bedrijven – het patronaat eist al enkele extra miljarden door de tax shift – en er is wel 4,1 miljard per jaar voor subsidies aan bedrijfswagens, dat is vier keer zoveel als de overheidsdotatie aan De Lijn. Bij de discussie over een tax shift stelde N-VA-voorzitter De Wever dat bedrijfswagens een taboe zijn. Besparen op openbaar vervoer is dat uiteraard niet voor deze regering. Dit beleid organiseert het fileprobleem zowel door het rechtstreeks te financieren via bedrijfswagens als door de afbraak van het openbaar vervoer. Dat is geen noodwendigheid, het is een politieke keuze. Voor alle duidelijkheid: het is uiteraard niet onze keuze. Van een magazine dat de belangen van de reizigers beweert te verdedigen, verwachten we hetzelfde.

 

 

(1) http://www.belgianrail.be/nl/corporate/Presse/Presse-releases/17_02_2015.aspx

(2) http://statbel.fgov.be/nl/statistieken/cijfers/verkeer_vervoer/vervoer/spoor/

(3) zie ons eerder artikel: http://www.socialisme.be/nl/20062/cornu-in-de-aanval-tegen-het-spoorpersoneel

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie

Reacties zijn gesloten.