Wouter Jambon (KVHV en N-VA-lid): “Ja, wij willen de vakbonden aan banden leggen”
Traditioneel wordt er in Antwerpen elk jaar een voorzittersdebat georganiseerd. Deze werd afgelopen maandag georganiseerd door het PFK Spectrum (overkoepeling van alle politieke studenten verenigen) en de studentenvereniging PSW. Er was een 70-tal geïnteresseerden komen opdagen, iets meer dan vorige keer. De Actief Linkse Studenten waren ook dit jaar aanwezig met een spreker en een aantal jongeren om het debat mee te voeren vanuit de zaal. Dit jaar kwamen er twee grote thema’s aan bod waar telkens vier sprekers over debatteerden. De thema’s waren de vakbonden en de stakingen alsook de jongerenwerkloosheid.
Verslag door Alex. Foto vanop PFK-facebook
Over het thema van de vakbonden gingen Comac, Jong Groen, KVHV en NSV in debat. De stellingen van de moderator hadden als themata de stakingen en het befaamde “recht” op werken. Tevens werd de discussie over de rechtspersoonlijkheid van de vakbonden en de uitbetaling van de werkloosheid gevoerd. Wat ons opviel waren de harde antivakbondstandpunten van het KVHV, vertegenwoordigd door Wouter Jambon. Deze wilde de vakbonden volledig “depolitiseren”, iets waarin het KVHV werd bijgetreden door NSV. Voor KVHV en NSV mogen vakbonden zich enkel per sector en bedrijf organiseren en enkel sectoriële akkoorden sluiten. Werkloosheidsuitkeringen willen ze laten uitbetalen door de werkgevers of overkoepelende organen van de werkgevers.
De linkse sprekers van Comac en Jong Groen stelden terecht dat het doel van de rechtse voorstellen is om de vakbonden te breken en om in te gaan tegen de syndicale strijd. Na een vraag vanuit de zaal of het KVHV niet gewoon de vakbonden aan banden wilde leggen, kwam er een volmondige ja. Omdat er felle reacties uit de zaal kwamen, probeerde Jambon zijn standpunt snel wat te nuanceren. KVHV en NSV maakten met enkele beweringen ook duidelijk dat ze maar weinig voeling hebben met wat er leeft op de werkvloer. Zo zou het volgens hen een mythe zijn dat sommige werkenden niet durven staken omdat ze voor hun keuze worden afgestraft. KVHV overtrof NSV inzake brutale antivakbondsstandpunten. De NSV-spreker probeerde zich gematigder op te stellen, ook al weten we dat dit slechts schone schijn is. Het colloquium met diverse fascistische sprekers uit heel Europa ligt amper achter de rug.
ALS: verdeel het werk, niet de werkloosheid
In het debat over jongerenwerkloosheid kwam Mathias als spreker van de Actief Linkse Studenten aan bod. Andere sprekers waren die van Jong Socialisten, CDS (christendemocraten) en LVSV (liberalen). Dit debat ging vooral over hoe we de jongerenwerkloosheid zouden kunnen oplossen en wat de rol van de overheid en de markt is in die oplossing. Tevens kwam het minimumloon ter spraken en vroegen sommigen zich af of we niet meer flexibiliteit moeten vragen van de werkenden.
De Jong Socialisten erkenden het probleem en vonden het idee van nog meer “flexibele” arbeid waanzin, waarbij hun vertegenwoordiger terecht verwees naar de mini-jobs in Duitsland die velen gewone banen hebben vervangen. Helaas kwamende sociaaldemocratische ‘oplossingen’ niet verder dan een extra “jobkorting” voor “laaggeschoolden” en het Europees minimumloon. Het LVSV vond dat de overheid zich niet veel moest bemoeien op de arbeidsmarkt en vond zelfs dat de VDAB een overbodig instituut was. Ook stelden de liberalen dat mini-jobs een opstap zijn naar vast werk en geen vaste jobs vervangen. Met nog extra flexibiliteit en een algemene jobkorting willen de liberalen alle werkenden goedkoper maken voor de werkgevers. Het argument was dat dit tot meer omzet en meer winst zou leiden, wat dan automatisch zou leiden tot meer jobs.
Alsof alle vorige cadeaus aan de werkgevers tot meer jobs geleid hebben. Mathias van ALS maakte duidelijk dat dit onzin is. Het opdrijven van de productiviteit leidt er niet toe dat het beschikbare werk verdeeld wordt, maar net tot een afbraak van de werkgelegenheid. Minder werkenden produceren evenveel of meer. Mathias ging in tegen de vele cadeaus aan het patronaat die slechts leiden tot voordelen voor de grote aandeelhouders. De crisis en het daaropvolgende harde besparingsbeleid wijzen op de beperkingen van het kapitalisme. Binnen dit systeem zullen we logische voorstellen zoals een herverdeling van het beschikbare werk door de arbeidsduur te verlagen tot 30 uur per week met behoud van loon en verlaging van de werkdruk niet bekomen. Het zou nochtans logisch zijn dat we de werkloosheid aanpakken door het werk te verdelen en jongeren toegang te geven tot degelijke jobs waarmee ze hun toekomst kunnen uitbouwen. De voorstellen van ALS werden alvast positief onthaald door de zaal.
