Staking 22/4. Verslag en foto’s uit Antwerpen

17231728952_b324bcf336_zTraditioneel begint een stakingsdag in Antwerpen met een stevig piket aan het station van Berchem. Dat was nu niet anders. Er waren heel wat militanten uit solidariteit naar het piket gekomen, zowel syndicalisten als politieke militanten. Maar er waren uiteraard ook spoormensen en dit van de verschillende vakbonden, zelfs indien enkel ACOD tot de staking had opgeroepen.

Bij de spoormensen is het ongenoegen bijzonder groot. Niet alleen omwille van de algemene aanvallen van de regering-Michel maar ook door de bijkomende besparingsoperatie bij de NMBS die stilaan vorm begint te krijgen. Het is niet evident om nog enkele miljarden te besparen, dit zal ten koste van personeel en dienstverlening gaan. Het statuut van het personeel is bedreigd, onder meer om personeel sneller te kunnen afdanken. De vakbondsmilitanten deden al wat mogelijk was om voor de staking te mobiliseren, maar ze hadden het niet altijd gemakkelijk om tegen de propagandacampagne van de gevestigde media en politici in te gaan. Het ontbrak aan een degelijk uitgewerkt informatiecampagne om naar de staking op te bouwen, er zijn nochtans voldoende elementen specifiek voor het spoor die actie noodzakelijk maken.

Na het spoor volgden andere onderdelen van de publieke sector. Bij de NMBS reed er geen trein uit vandaag. Maar ook bij De Lijn werd de staking goed opgevolgd. Aan de stelplaats Zurenborg reed ongeveer 75% van de bussen en 85% van de trams niet uit. Aan de stelplaats Vaartkaai reden amper 9 van de ongeveer 40 diensten uit. Het openbaar vervoer in Antwerpen werd dan ook hard geraakt door de acties. De piketten bij De Lijn waren beperkt, maar ook hier heerstte de idee dat acties nodig zijn tegen de algemene aanvallen en ook tegen de specifieke maatregelen bij De Lijn. De besparingen bedreigen ook hier zowel personeel als reizigers.

Op diverse werkplaatsen van het stadspersoneel werd niet gewerkt. Aan de dienst van de stadsreiniging in Merksem stond een levendig piket. Daar was niemand aan het werk, er waren enkele bazen binnen maar geen personeel. Het piket was niet beperkt tot leden van ACOD, er waren ook leden van andere vakbonden maar niet meteen zichtbaar in vakbondskleuren uitgedost.

Aan het postkantoor van de Gallifortlei in Deurne stond een klein piket. Er waren wel wat werkwilligen binnen, maar onder meer door de acties in het postsorteercentrum was de postbezorging toch ernstig ontregeld. In de binnenstad was er een piket bij financiën en aan de gevangenis. Elders verzamelden ACOD-militanten aan de sluizen van Wijnegem, een strategisch punt om het verkeer over het Albertkanaal volledig plat te leggen.

De  werkgevers schreeuwen vandaag dat de staking van ACOD onverantwoord is en dat dit ingaat tegen het mandaat dat de regering van de kiezer kreeg. De werkgeversorganisaties zijn doorgaans de eersten om steeds hun eisen te stellen. Nu de regering klakkeloos hun programma klakkeloos uitvoert, eisen ze plots dat iedereen zich bij het regeringsbeleid neerlegt. Deze staking is niet onverantwoord, maar noodzakelijk. Het regeringsbeleid bedreigt onze levensstandaard en zal enkel leiden tot nog meer besparingen. Deze neerwaartse spiraal stoppen, is de uitdaging. Het ongenoegen is nog steeds aanwezig en groeit door de concretisering van het besparingsbeleid in de verschillende sectoren. Dit ongenoegen niet of slechts halfslachtig organiseren laat extra ruimte voor de regering van de rijken om ons verzet te verzwakken. Daarvoor zullen we nood hebben aan een degelijke informatie- en sensibiliseringcampagne om op te bouwen naar nieuwe algemene acties.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie