Het verbod op de islamitische hoofddoek in het atheneum Bruxelles II in Laken heeft de polemiek rond het dragen van de hoofddoek op school opnieuw in gang gezet. De directie verkreeg de steun van minister Hazette (MR, Franstalige liberalen), die in naam van de vrijzinnigheid een algemeen verbod van de hoofddoek op school verdedigt.
Thierry Pierret
De islamitische leerlingen kregen de steun van de PCP, een conservatieve moslimpartij die achterlijke ideeën zoals de afschaffing van het gemengd onderwijs verdedigt.
Het protest van de leerlingen van Bruxelles II tegen deze willekeurige beslissing toont het potentieel van strijdbaarheid en zelforganisatie dat bestaat onder de migrantenjeugd. Deze jongeren hebben de remmingen van hun ouders afgelegd. De bevolking van allochtone afkomst is de meest uitgebuite en meest onderdrukte laag van de arbeidersklasse.
De strijd voor gelijke rechten voor Belgen en migranten, verbonden met een duidelijk anti-kapitalistisch programma, is nodig om de arbeidersklasse te verenigen en haar bewustzijnsniveau op te tillen. We betreuren daarom dat de onderwijsbonden passief gebleven zijn. Die passiviteit liet de baan vrij voor de PCP, die een tussenkomst maakte die erop gericht was om rechtse ideeën te versterken.
Getuige hiervan is het spandoek dat ze ontrolden voor de schoolpoort: "Wat een democratie! Homoseksuelen kunnen trouwen en de hoofddoek is nog steeds verboden". We kunnen dan ook zeggen dat de PCP de beweging heeft gesteund zoals de strop de gehangene. Haar betoging in het centrum, met religieuze slogans, kwam neer op een karikatuur. Het heeft de beweging geïsoleerd van de rest van de bevolking.
Nood aan een klassestandpunt
Wanneer men deze meisjes vraagt naar de redenen waarom zij de hoofddoek dragen, vernoemen ze een mengelmoes van redenen. Dit gaat van een verplichting tot kuisheid tot het weigeren van de stereotiepe schoonheidsidealen, het terugbrengen tot een seksueel object van vrouwen in reclame,… Voor velen betekent het de scheiding tussen een externe wereld, die een bedreiging vormt, en de veilige schoot van het gezin en de familie. Als wij het recht op het dragen van een hoofddoek op school verdedigen, willen we tegelijk ook de discussie aangaan over waarom een hoofddoek gedragen wordt. Een meisje met een hoofddoek zal ongetwijfeld minder seksueel aangesproken worden op straat, wat de indruk van bescherming kan wekken. Maar alle enquêtes over seksuele agressie tegen vrouwen tonen aan dat de grote meerderheid van deze agressie plaatsvindt in de schoot van de familie.
De stereotiepe schoonheidsidealen en de strenge wetten in een aantal islamitische landen zijn twee tegengestelde kanten van dezelfde seksistische ideologie die vrouwen en homoseksuelen onderdrukt. Deze ideologie vindt haar basis in de kapitalistische uitbuiting, die de arbeidersgezinnen – en dus in laatste instantie de vrouwen -taken oplegt die eigenlijk door de samenleving zouden moeten worden opgevangen, zoals de opvoeding van de kinderen, gezondheidszorg, voedselbereiding,…
De zogenaamde neutraliteit van de school is boerenbedrog in een samenleving die opgedeeld is in sociale klassen met tegengestelde belangen. In de kapitalistische samenleving is de school een instrument om de ideeën van de heersende klasse – de burgerij – over te brengen naar de volledige samenleving. Een verbod op vrije meningsuiting op school komt dus neer op het ontwapenen van de arbeiderskinderen tegenover de ideeën van de burgerij. Het zal de school ook niet beschermen tegen de opkomst van achtergebleven gedragingen – zoals de weigering om bepaalde lessen te volgen – aangezien de school niet in een vacuüm bestaat, maar binnen de samenleving.
Wij verzetten ons dus tegen het verbod van de hoofddoek op school. Dat zal de bestaande stellingen slechts verder radicaliseren en een reële discussie over de ideeën die schuilgaan achter de hoofddoek onmogelijk maken. Slechts een socialistische samenleving, waarin de klassenverdeling niet langer bestaat en waarin vrouwen bevrijd zullen zijn van de huishoudelijke taken, zal de basis creëren voor zowel een reële neutraliteit van de school als de gelijkheid tussen man en vrouw.
