Kapitalisme leidt tot racisme
De anti-racistische campagne Blokbuster bestaat vandaag 15 jaar. In die tijd zagen we het Vlaams Belang groeien van een relatief kleine partij tot zowat de grootste Vlaamse partij. Honderden jongeren vroegen zich toen en nu nog steeds af wat we kunnen doen tegen de opmars van extreem-rechts.
Partijfinanciering afnemen? VB aan de macht laten?
De afgelopen 15 jaar is alleszins duidelijk geworden hoe het niet moet. Er zijn tal van strategieën en tactieken uitgeprobeerd om de electorale groei van het VB tegen te gaan. Er werd gezegd dat we hen moesten negeren, dat het cordon sanitaire een oplossing zou bieden, dat een racismeproces wel zou helpen,… Tegenwoordig vinden we in deze lijn twee nieuwe voorstellen: het afnemen van de overheidsfinanciering of het opnemen van het VB in coalities. Wij zijn alvast niet overtuigd van die voorstellen.
Zoals werd aangetoond met het cordon sanitaire of het proces tegen het VB, kunnen we geen succes verwachten van tactieken die geen rekening houden met de voedingsbodem voor extreem-rechts. Er loopt heel wat fout op sociaal vlak en alle traditionele politici verdedigen een neoliberale aanpak. Het is dan ook logisch dat een groeiend deel van de bevolking op zoek gaat naar alternatieven. Het VB komt over als een “andere” partij, ook al is ze dat niet. De sterke uitspraken van traditionele politici tegen de VB-kiezers (die bijvoorbeeld “mestkevers” werden genoemd) of de pogingen om het VB aan te pakken via een racismeproces, versterken enkel dat “anders-zijn” van het VB en vergroten haar steun bij de verkiezingen. Het afnemen van de overheidsfinanciering zou op zich positief zijn. Waarom zou ons belastinggeld moeten gaan naar een partij zoals het VB? Het enige probleem hierbij is echter dat die maatregel dan best ook maar meteen zou gelden voor de traditionele partijen. Of mogen zij voortaan beslissen om enkel aan zichzelf geld toe te kennen? Het VB zou financieel problemen kunnen kennen door aan haar overheidsfinanciering te raken, maar anderzijds trekt die partij ook een aantal patroons aan die wel zullen bijspringen.
Het VB laten deelnemen aan de macht is voor ons geen optie. Ook niet op lokaal vlak na de gemeenteraadsverkiezingen. Welk beleid zou het VB voorstellen? Zeker geen beleid in het voordeel van de arbeiders en hun gezinnen!
We willen even een voorbeeld geven van een stad waar extreem-rechts aan de macht kwam. In het Franse Orange haalde het Front National van Le Pen onder leiding van Bompard een meerderheid. De bibliothecaris werd ontslagen en alle werken tegen racisme, tot zelfs sprookjes uit Afrika, werden verbannen wegens een “gebrek aan respect voor morele normen”. De bibliotheek werd terug gevuld met boeken die cadeau waren gedaan door FN-leden. Een jaarlijkse culturele manifestatie in Orange, ‘Coup de Soleil’, werd afgeschaft omdat deze ook Noord-Afrikaanse cultuur bracht.
In de stadsdiensten werd zwaar gesnoeid, zo verdwenen drie van de vijf sociale centra. Zeker vakbondsmilitanten kregen het hard te verduren. Dit leidde er in Orange toe dat de secretaris van Force Ouvrière, Pierre Nouveau, zelfmoord pleegde omdat hij de druk niet meer aankon. In zijn afscheidsbrief schreef hij: “Francoeur, Schmitt en de burgemeester hebben mij gedood.” Francoeur was FN-schepen, Schmitt was hoofd van de gemeentediensten.
Het zou volgens ons verkeerd zijn om een dergelijk scenario ook hier voor te stellen als anti-fascistische tactiek.
Ons antwoord op het VB
Wij willen niet vertrekken van een anti-fascistische tactiek die zich beperkt tot het stilzwijgend afwachten in de hoop dat het VB zichzelf in de vernieling zal rijden. Wij vestigen onze hoop niet op het VB om die partij te bestrijden, maar op de eigen krachten van arbeiders en jongeren. We rekenen ook niet op de traditionele politici die zichzelf als het “mindere kwaad” voorstellen, maar die wel mee verantwoordelijk zijn voor het beleid dat aan de basis ligt van de groei van het VB.
Blokbuster is 15 jaar na haar oprichting optimistisch over de strijd tegen extreem-rechts. Het VB beweert oplossingen te hebben, maar staat voor een nog repressievere en hardere neoliberale politiek. Tegenover het passieve ongenoegen dat zich uit in verkiezingsoverwinningen voor het VB, is er nood aan een actieve oppositie die het verzet tegen het neoliberaal beleid organiseert. In zowat alle actieve strijdbewegingen is er een tendens naar eenheid onder de deelnemers, tegen alle pogingen om ons te verdelen in. Op basis van strijd kunnen we tijdelijk door racistische vooroordelen prikken, maar er zullen overwinningen nodig zijn om die blijvend te maken. Strijd zal op zich niet volstaan, er zal ook een politiek instrument nodig zijn om tot overwinningen te kunnen komen.
Wij zijn vandaag mee betrokken bij de discussies rond het opzetten van een nieuwe politieke beweging (het comité ‘Voor een andere politiek’). Door te werken aan een brede arbeidersformatie kunnen we op termijn ook stemmen terugwinnen van het VB. Dat zagen we eerder reeds in Duitsland toen de nationale doorbraak van de Linkspartei zorgde voor een verkiezingsnederlaag van extreem-rechts. Het potentieel voor een nieuwe linkse formatie is zeker aanwezig. De vele acties en bewegingen tegen het regeringsbeleid hebben dat duidelijk gemaakt. Door te bouwen aan een politiek verlengstuk voor die bewegingen, kunnen we tegelijk ook de onvermijdelijke opeenvolgende verkiezingsoverwinningen van het VB stoppen.
