Met 170 aanwezigen was Socialisme 2015 een druk bijgewoonde politieke meeting. Zoals een arbeider uit de Kempen opmerkte, kregen we hier geen academisch jargon maar werd aan politiek gedaan vanuit onze leefwereld. Er werd gesproken door activisten die net als ons allemaal gebukt gaan onder het besparingsbeleid. Het bleef niet bij aanklagen van wat fout loopt en wat de gevolgen van de aanvallen op onze verworvenheden zijn. Het belangrijkste doel van de dag was om een strategie te bediscussiëren waarmee we in onze strijd voor een betere toekomst stappen vooruit kunnen zetten.
De dag ging van start met een internationale meeting. Daarin was er uiteraard veel aandacht voor de situatie in Griekenland. Nikos Kanellis, gemeenteraadslid verkozen op een lijst van Syriza in Volos en lid van de leiding van onze Griekse zusterorganisatie Xekinima, had het over de roep naar verandering en de wijze waarop het volledige Europese establishment dit wil afblokken. Van onderhandelingen is eigenlijk geen sprake, de EU legt het besparingsbeleid op en aanvaardt niet dat er van afgeweken wordt. Mobilisatie van onderuit zal noodzakelijk zijn om te breken met de besparingen. De pendule doorheen Europa gaat naar links, maar dit betekent niet dat het gevaar van rechts en allerhande reactionaire stromingen verdwenen is. Na Nikos Kanellis sprak Lucy Redler, een Duitse socialiste en woordvoerster van Antikapitalistisch Links binnen Die Linke. Zij had het onder meer over het gevaar van Pegida in Duitsland, maar berichtte ook over een nieuwe opmars van arbeidersstrijd en hoe dit een belangrijke basis kan vormen voor solidariteit met het Griekse verzet. Tenslotte sprak Bart Vandersteene op de internationale meeting. Bart is woordvoerder van LSP en was de afgelopen twee jaar van nabij betrokken bij de uitbouw van onze Amerikaanse zusterorganisatie Socialist Alternative. In Seattle werkte hij mee aan de campagne om Kshama Sawant verkozen te krijgen en later dit jaar volgt een campagne voor de herverkiezing van “de gevaarlijkste vrouw van de VS” aldus columnist Chris Hedges. Uiteraard bedoelt hij daarmee ‘gevaarlijk voor het establishment’.
Na de openingsmeeting waren er vijf werkgroepen die elk een thema dieper uitwerkten. Zo was er een commissie waarop Orhan Kilic een verslag bracht van een solidariteitsbezoek aan Koerdistan en de moedige strijd die daar gevoerd wordt tegen de opmars van de reactionaire Islamitische Staat. Een andere werkgroep had het over hoe we de strijd voor vrouwenrechten moeten kaderen in een socialistisch perspectief. Uiteraard was er in deze werkgroep heel wat aandacht voor #wijoverdrijvenniet, de plotse maar daarom voor ons niet onverwachtse uitbarsting van verhalen over alledaags seksisme. In een andere werkgroep was er aandacht voor de discussie over ecologie waarbij dit gekoppeld werd aan de noodzaak van een planmatige aanpak van de economie zodat alle behoeften van de mens, waaronder de behoefte aan een leefbare omgeving, centraal kunnen staan. In een werkgroep die eerder op syndicalisten was gericht, werd een evaluatie gemaakt van het eerste actieplan tegen de rechtse regering. Daarin werden enorm belangrijke stappen vooruit gezet die de volledige arbeidersbeweging versterken. Er werd aangesloten met de traditie van wat Rosa Luxemburg de “Belgische staking” noemde, stakingsacties die ook een politiek doel hebben. Tenslotte was de drukst bijgewoonde werkgroep deze over Griekenland waarin Nikos Kanellis de strijd voor een breuk met de besparingen uitgebreider kon toelichten. Er werd onder meer ingegaan op de beperkingen van Syriza maar ook het potentieel om dit op basis van massamobilisatie van onderuit te verhelpen.
Vervolgens waren er twee gelijktijdige meetings. De ene ging over de discussie rond een vermogensbelasting, taxshift, … Er werd gesproken door LBC-militant Jon Sneyers die onder meer de discussie over de taxshift toelichtte. Stefan Herweg, medewerker van Die Linke in het Europees Parlement die daar onder meer LuxLeaks opvolgt, had het over de schandalen van belastingontduiking. Peter Delsing tenslotte bracht een marxistische kritiek op het bekende boek van Piketty over ongelijkheid. De andere meeting handelde over de strijd tegen haat en terreur. Jarmo van LSP-Antwerpen legde uit waarom de aanpak van de regering tegen radicalisering niet kan werken. De dreiging van terreur beantwoorden met repressie en haat, verandert immers niets aan de voedingsbodem van vervreemding onder een groeiende laag van de bevolking. Lucy Redler sprak in deze meeting onder meer over het gevaar van Pegida, maar ook van de strijd ertegen en de discussies binnen deze strijd. Een apolitieke strijd tegen racisme biedt immers geen antwoorden. We moeten antwoorden bieden waarmee we ook niet-overtuigde lagen kunnen bereiken. De dreiging van terreur is reëel, net zoals oorlog in onder meer het Midden-Oosten een realiteit is. “Oorlog is terrorisme met een groter budget”, stelde Lucy naar een slogan die jaren geleden werd verspreid door de muziekgroep Chumbawamba. Hoe kan de terreurdreiging hier gestopt worden door diegenen die zelf mee oorlog voeren in het Midden-Oosten?
De dag werd afgesloten met een meeting die van start ging met een video vol getuigenissen van syndicalisten over de strijd tegen de rechtse regering. We publiceren later deze video ook op socialisme.be. Vervolgens sprak Anja Deschoemacker over hoe het huidige beleid vrouwen raakt, maar ook over mogelijkheden om onze strijd te versterken. Ze had het onder meer over de campagne #wijoverdrijvenniet. Thierry Müller bracht verslag uit van de strijd tegen de uitsluiting van werklozen. Hoe kunnen werklozen verantwoordelijk geacht worden voor hun situatie als er nu eenmaal onvoldoende beschikbare jobs zijn, vroeg Thierry zich af en hij onderbouwde die vraag met cijfers en feiten. Met het netwerk ‘Stop artikel 63§2’ wordt al maandenlang campagne gevoerd tegen de beperking van de inschakelingsuitkering in de tijd waardoor duizenden mensen zonder uitkering vallen. De druk van het protest en het ongenoegen leidde ertoe dat voormalig premier Di Rupo verklaarde dat hij spijt had dat hij deze maatregel invoerde. De komende weken zullen voorstellen op tafel liggen om de beperking in de tijd terug af te schaffen. De slotmeeting werd afgesloten door Eric Byl die terugkwam op het eerste actieplan van de vakbonden en de bredere steun die dit opbouwende protest kreeg van onder meer scholieren en de socioculturele sector. Eric benadrukte de mogelijkheden om verder te bouwen op het potentieel en had het ook over de noodzaak om dit te koppelen aan een discussie over een politiek antwoord. LSP wil verder een rol spelen in die discussie.
Socialisme 2015 was dankzij de inspanningen van velen een geslaagde dag. Militanten zorgden voor de opbouw van de zaal, broodjes en een smakelijk buffet ’s avonds, vertalingen, een uitgebreide boekenstand, … Gedurende de dag gaven vijf mensen aan dat ze lid van LSP willen worden. Op de boekenstand verkochten we voor 404 euro aan materiaal. Onder meer de nieuwe uitgaven ‘Wallersteins methode en het marxisme’ door Peter Van der Biest en ‘La révolution trahie’ door Leon Trotski gingen vlot van de hand, maar ook de goedkope tweedehandsboeken waren populair. Tussen de vele acties in is het belangrijk om ook de tijd te nemen voor een dag van discussie en vorming. Dat is noodzakelijk om van de acties gebruik te kunnen maken om versterkt te bouwen aan een socialistisch alternatief.
Foto’s door SooRa
Foto’s door Jente
Foto’s door PPICS
