Zondag vindt in Hoei, vlakbij Tihange, een betoging tegen kernenergie plaats. Het initiatief gaat uit van ‘Nucléaire, Stop!’ en ‘Aktionsbündnis gegen Atomenergie Aachen’. Enkele dagen na de vierde verjaardag van de ramp in Fukushima, zal deze actie wijzen op de enorme gevaren van kernenergie en wordt gepleit voor alternatieve energiebronnen.
Artikel door Clément (Luik)
Versleten reactoren vormen gevaar
De zeven Belgische kernreactoren zijn niet piepjong. Ze werden allemaal opgestart tussen 1975 en 1985 met een aanvankelijk voorziene levensduur van 30 jaar (1). Die levensduur werd bepaald aan de hand van de normen die er kwamen na het kernongeval van Three Miles Island in 1979. De technische beperkingen omwille van de veiligheid zijn voor het patronaat en haar politieke marionetten bijzonder relatief. In 2003 voorzag de wet op de geleidelijke kernuitstap in een verlenging van het gebruik van de kerncentrales met 10 jaar. En nadien besloot de regering-Di Rupo in 2012 om de levensduur van Tihange 1 tot 50 jaar op te drijven.
De regering-Michel wil nu de exploitatie van de reactoren Doel 1 en Doel 2 verlengen tot 2025 (2), beiden werden in 1975 opgestart. Het feit dat er in 2012 scheurtjes ontdekt werden in de reactorvaten van Doel 3 en Tihange 2 gaf slechts aanleiding tot een tijdelijke stopzetting van de werking van beide reactoren. Electrabel hoopt beiden opnieuw te kunnen opstarten in 2015.
Kleine ecologische voetdruk of grote economische winst?
De bedrijven in de nucleaire sector schermen met het argument dat kernenergie ecologisch neutraal zou zijn. De politieke autoriteiten van hun kant benadrukken steeds de betrouwbaarheid en lage prijs van kernenergie. Beide argumenten zijn fout.
De ecologische impact van de exploitatie van uranium is groot, er zijn de gevolgen voor de gezondheid (als gevolg van de radioactiviteit), het probleem van het afval dat erg lang bijzonder giftig blijft, de uitstoot voor het transport van uranium en de bouw van de centrales, vervuiling van het water bij de ontginning van uranium, …
De liberalisering van 2005 heeft Electrabel toegelaten om in de praktijk een monopoliepositie in te nemen waarbij hoge prijzen werden opgelegd tegenover een erg goedkope productie. Voor het bedrijf is het interessanter om zich vooral op kernenergie te baseren. In 2013 was kernenergie goed voor 57% van de productie van Electrabel terwijl amper werd geïnvesteerd in hernieuwbare energie, het ging om slechts 7% van de energieproductie in 2013 (3). De afhankelijkheid van kernenergie wordt gebruikt om het spook van het energietekort te gebruiken om prijsstijgingen en het behoud van kernenergie aanvaardbaar te maken onder brede lagen van de bevolking.
Energie in publieke handen!
De energieproductie moet uit handen van de multinationals gehaald worden. Die bedrijven maken enorme winsten maar zijn niet in staat om de energietoevoer te garanderen of om in de veiligheid te voorzien. Ze zijn enkel geïnteresseerd in steeds meer winsten en dit ten koste van de volledige bevolking.
Tegenover de prijsstijgingen en de desorganisatie van de energieproductie is het nodig om energie in publieke handen te nemen zodat geïnvesteerd kan worden in onderzoek naar en ontwikkeling van hernieuwbare energie en dit met respect van het milieu. LSP staat voor de nationalisatie van de volledige sector, zowel van productie als distributie van energie, en dit onder democratische controle en beheer van de gemeenschap.
Zondag 15 maart om 14u in Hoei (Avenue Delchambre): betoging tegen kernenergie
Voetnoten
- GREENPEACE. 25 ans après Tchernobyl, 1 mois après Fukushima http://www.etopia.be/sortiedunucleaire/IMG/pdf/dossier_presse_fr.pdf
- Accord de gouvernement. Disponible à l’adresse : http://studioweb.lesoir.be/turnpages/accord/?&&&_ga=1.78898836.1203940237.1424390682#p=12
- https://www.febeg.be/fr/statistiques-electricite
