Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.
“Verkeerd gesneden”
Frank Vandenbroucke (SP.a) denkt niet dat de electorale vooruitgang van Syriza een goede zaak is. Waar zijn partijgenoot Caroline Gennez zich enthousiast voordeed, houdt Vandenbroucke vast aan zijn steun aan de Europese sociaaldemocratische partners. Wel erkent hij dat “verkeerd gesneden” is. In een interview met De Standaard afgelopen weekend stelde hij: “Het besparingsbeleid was te simpel. Omdat er geen onderling vertrouwen bestond in Europa, zei men: iedereen “de tering naar de nering”, overal dezelfde regels. Men had beter voor meer gediversifieerde oplossingen gekozen. Tegen Duitsland had men met meer nadruk moeten zeggen: wees expansiever, investeer meer en tolereer een beetje binnenlandse inflatie. Dan hadden andere landen gemakkelijker kunnen hervormen, in verschillende tempo’s. Er is ook verkeerd gesneden. De achteruitgang van de onderwijsbudgetten in een aantal landen is dramatisch. In Roemenië is het onderwijsbudget gedaald met 18 procent. In Portugal met 17 procent. In Griekenland met 16 procent. In Italië met 11 procent. Als je zo’n rammeling in het onderwijs organiseert, kan je de toekomst niet voorbereiden. Dan weet je dat de kloof binnen Europa enkel groter zal worden.” Niet dat Vandenbroucke zelf als onderwijsminister een ander beleid voerde…
Cel diversiteit Antwerpse politie loopt leeg
Toen er negen maanden geleden getuigenissen waren over racisme binnen de Antwerpse politie, reageerden burgemeester De Wever en korpschef Serge Muyters meteen. Ze kondigden maatregelen aan met onder meer extra opleidingen inzake diversiteit en racistische uitspraken op sociale media zouden aangepakt worden. Negen maanden later blijft er niets overeind van die aankondigingen. Drie van de vijf personeelsleden van de cel diversiteit van de politie vragen hun overplaatsing omdat de korpsleiding klachten over racisme niet ernstig neemt. “De mensen van de cel Diversiteit voelden zich steeds meer een excuusdienst. Ze worden ingeroepen als argument voor het diversiteitsbeleid binnen het korps, maar in realiteit is deze dienst volledig uitgehold. Niemand neemt hem ernstig”, verklaarde een anonieme bron in Gazet van Antwerpen (3 maart). Agenten van allochtone afkomst worden stelselmatig achtergesteld, ze stromen niet door naar hogere functies en ze liggen ook op de werkvloer onder vuur. Opmerkingen hierover worden geminimaliseerd door de korpsleiding en de cel Diversiteit wordt volgens anonieme agenten smalend omschreven als “de Marokkanenvriendjes”.
Nieuwe aanval op hoger onderwijs
Minister van Onderwijs Crevits wil dat hogescholen zelf besparingen doorvoeren, onder meer door het aantal ‘slechte studenten’ te beperken. De hogescholen willen nu eerstejaarsstudenten verplichten om voor minimaal 60% van de opgenomen studiepunten te slagen. Maar liefst 40% van de studenten halen dat momenteel niet, zo meldde De Morgen op 3 maart. Zij zouden voortaan aan sancties onderworpen worden, onder meer in de vorm van verplichte begeleiding of uitsluiting om de studie verder te zetten. Met een gebrek aan middelen voor begeleiding zal vooral de uitsluiting toegepast worden. Deze maatregel bedreigt volgens cijfers van Crevits meer dan 10.000 studenten per jaar.
17.000 jobs verloren
Als een groot bedrijf in ons land de deuren sluit, trekken politici minstens naar de toplui van het bedrijf om te overleggen. Niet dat daar ooit iets uitkomt. Maar het moet de indruk wekken dat ze aan de kant van het afgedankte personeel staan. Dat is niet het geval. Zelfs zijn de bestuurders van het land immers geen haar beter. Ze richten zelf sociale bloedbaden aan. De Tijd schreef op woensdag 4 maart: “In vijf jaar – tussen 2009 en 2014 – is het federale ambtenarenbestand verminderd met bijna 17.000 voltijdse equivalenten, of een daling met 11 procent. Dat blijkt uit nieuwe statistieken. De vakbonden uit de openbare sector houden op 19 maart een militantenconcentratie op het Muntplein in Brussel. Ze zullen er protesteren tegen de ‘onverteerbare’ besparings- en pensioenmaatregelen van de federale en Vlaamse regering.” Ook de burgers worden getroffen, “Zij krijgen niet langer de dienstverlening waarop ze recht hebben, aldus de vakbonden. Ze verwijzen naar duurder en minder frequent openbaar vervoer, langere wachtlijsten in de zorgsector, duurdere kinderopvang, minder culturele activiteiten, hogere inschrijvingsgelden in het onderwijs en minder geld voor justitie.”
“Indexsprong is een pestmaatregel”
Liesbeth Homans (N-VA) wil niet van een indexsprong voor de huurprijzen weten. Dat staat immers niet in het regeerakkoord. In het radioprogramma ‘De Ochtend’ verklaarde ze: “De indexsprong van huurprijzen is nefast voor ons woonbeleid. Private verhuurders spelen daar een cruciale rol in en wij vragen veel van die mensen, bijvoorbeeld dat tegen 2020 elke woning dakisolatie heeft. Ik wil hen dan ook niet pesten met een indexsprong.” Het is opmerkelijk dat de minister erkent dat een indexsprong een pestmaatregel is. De verhuurders wil ze niet pesten, maar de huurders, gewone werkenden en uitkeringstrekkers wel?
Nieuw-Vlaamse rekenkunde
Philippe Muyters zet de toon inzake N-VA-rekenkunde. Deze week werd bekend dat Ben Weyts zich voor 4 miljard misrekende in het dossier van de Oosterweelverbinding, de inkomsten uit onder meer tolheffing zouden 10 miljard en niet 14 miljard euro bedragen. Dat leverde Weyts schampere opmerkingen op. Ook Homans ging Muyters achterna. In de discussie over de indexsprong voor de huurprijzen verklaarde ze: “Waarover gaat dit eigenlijk? Het gaat om een bedrag van 8 eurocent voor iemand die een huur van 800 euro betaalt, wat overigens al veel is. Dus je kan je de vraag stellen in hoeverre hier gediscussieerd wordt over symbolen.” Blijkbaar denkt Homans dat de indexsprong zou beperkt blijven tot een inflatie van 0,01%, terwijl de indexsprong voor lonen en uitkeringen 2% bedraagt. En 2% van 800 euro is volgens onze professionele rekenkundigen 16 euro, op jaarbasis komen we dan al aan 192 euro. Zowat 200 euro per jaar is voor de minister misschien slechts een ‘symbool’, voor gewone werkenden is het een pak geld. Inzake nieuw-vlaamse rekenkunde blijft onze stelling van eerder deze week van toepassing: over de cadeaus aan de werkgevers is er geen betwisting mogelijk, de cijfers van wat maatregelen ons kosten of zogezegd opleveren zijn minder belangrijk.
Waarom de rechtse partijen een probleem hebben met vakbonden
De Standaard schreef vrijdag: “‘De achteruitgang van de syndicalisatiegraad lijkt een sleutelelement te zijn van de stijging van de hoogste lonen’, zeggen experts van het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Volgens hun studie, die betrekking heeft op de periode 1980-2010, slagen vakbonden erin de sociale ongelijkheid af te remmen. Ze zorgen voor een meer rechtvaardige loonverdeling door de overheden onder druk te zetten om zich daartoe te engageren, aldus de studie. Volgens de onderzoekers leidt een zwakke syndicalisatiegraad er vooral toe dat de ‘onderhandelingscapaciteit’ van de loontrekkenden over hun salaris verzwakt wordt, ten voordele van aandeelhouders en grootverdieners. Volgens de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (Oeso) is de syndicalisatiegraad in de voornaamste ontwikkelde landen gedaald van 20,8 procent in 1999 naar 16,9 procent in 2013.”
Comedy
Canary Pete legde in Gazet van Antwerpen de vinger op de brugpensioenwonde:
