Nikos Kanellis, gemeenteraadslid in Volos: “Ja, er was een andere keuze”

nikosWe spraken met Nikos Kanellis, gemeenteraadslid in Volos verkozen op een lijst van Syriza. Nikos is een van de sprekers op Socialisme 2015 op 28 maart. Onderstaand interview werd afgenomen door Sascha Stanicic.

Wat denk je van het akkoord tussen de EU en de Griekse regering?

“We denken dat het een stap achteruit is in vergelijking met wat Syriza en Alexis Tsipras voor de verkiezingen stelden.

“Een eerste belangrijke kwestie is de schuld. Het akkoord dat door de regering werd gesloten, stelt dat de Griekse regering (en dus de werkende bevolking) de volledige schuld zal betalen. Het gaat om ongeveer 320 miljard euro of 170% van het BBP. Voor de verkiezingen stelde Syriza dat die schuld drastisch moest beperkt worden op een internationale conferentie zoals die van 1953 waarop de Duitse buitenlandse schulden werden herzien.

“Een tweede belangrijke kwestie is dat de nieuwe regering ermee instemde dat alle maatregelen die de komende vier maanden ingevoerd worden de goedkeuring van de trojka moeten krijgen, waarbij die trojka (EU, ECB en IMF) voortaan onder de naam ‘de instellingen’ zal bekend staan. De regering stemt er ook mee in dat geen enkele maatregel zal genomen worden die ingaat tegen de vorige besparingsmaatregelen op basis van de memoranda. Het betekent dat de regering onder blijvende chantage van de trojka staat en dat het programma van Thessaloniki, het programma van Syriza om het lot van de armsten in de samenleving meteen te verbeteren, in vraag wordt gesteld. Het enige positieve punt in het akkoord is dat de besparingsmaatregelen die in de herfst van vorig jaar door de vorige regering en de trojka werden afgesproken niet zullen ingevoerd worden.”

Was er een alternatief voor Tsipras en Varoufakis? Hadden ze een andere keuze dan toegeven aan de druk van Schäuble en co?

“Ja, er was een alternatief en een andere keuze mogelijk. De grote meerderheid van de Griekse bevolking is voorstander van een ‘harde opstelling’. Dat is waarom er massale betogingen waren in heel het land, zelfs op kleine eilanden, om de regering te steunen tegen de chantage van de trojka en de Duitse regering in het bijzonder. Volgens peilingen steunt 70 tot 80% van de bevolking de Griekse regering in deze strijd.

“Xekinima, het CWI in Griekenland, stelde net zoals andere krachten en zelfs een aantal verkozenen van Syriza voor dat Tsipras zich tot de Griekse bevolking zou richten en een referendum zou houden over het dilemma van “euro en besparingen of een breuk met het besparingsbeleid en ook met de euro”. We denken dat als deze vraag aan de bevolking zou voorgelegd worden, een meerderheid zou kiezen voor een breuk met de euro. Natuurlijk moeten we tegelijk uitleggen dat een terugkeer naar de nationale munt, de drachme, op zich geen oplossing zou bieden voor de crisis van het Griekse kapitalisme. Er is nood aan een socialistisch beleid om de economie op een weg van groei te zetten en dit te koppelen aan de behoeften van de meerderheid van de bevolking.”

Hoe staan de gewone Grieken tegenover deze ontwikkelingen? Vlak na de verkiezingen nam de steun voor de regering sterk toe, is dat nog steeds het geval?

“Veel Grieken steunen de regering omdat ze deze vergelijken met de vorige regering van Nieuwe Democratie en PASOK, een van de meest gehate, repressieve en asociale regeringen uit de recente geschiedenis. De mensen zijn opgelucht dat er geen nieuwe besparingen op de agenda staan. Tegelijk is het duidelijk, zeker voor de meest geradicaliseerde lagen, dat de regering een stap achteruit zet onder druk van de Duitse, Europese en Griekse heersende klassen. Het is duidelijk dat de regering de beloften van voor de verkiezingen niet zal doorvoeren en probeert tot een compromis te komen met de klassenvijand. Grote delen van de bevolking zijn verward en deels ontgoocheld. Dat leidt tot een sterke afname van de aanwezigheid op de laatste betogingen.”

Wat moet de regering en de Griekse linkerzijde nu doen?

“De regering moet onmiddellijk maatregelen nemen tegen de ‘humanitaire crisis’, de diepgaande en massale armoede waar de grote meerderheid in leeft. De regering moet, zoals beloofd werd, doorgaan met de terugkeer van collectieve akkoorden, de verhoging van het minimumlonen tot 670 euro netto (op basis van 751 euro bruto) per maand en de afschaffing van de zware ‘huizentaks’ die veel werkende gezinnen niet kunnen betalen waardoor ze hun huizen dreigen te verliezen. Dergelijke basismaatregelen zouden enthousiaste steun van de bevolking krijgen.

“Tegelijk moet Tsipras uitleggen wie echt verantwoordelijk is voor de schulden (bankiers, kapitalisten, de Griekse, Duitse en de volledige Europese heersende klasse) om onmiddellijk te stoppen met de terugbetaling ervan. Dit moet gekoppeld worden aan een socialistisch beleid met de nationalisatie van de banken en sleutelsectoren van de economie, onder de controle en het beheer van de werkende bevolking en gekoppeld aan een massale publieke investering. Zo kan de economie gepland worden en is groei mogelijk. De economie moet beschermd worden tegen de winsthonger en de sabotage van het Griekse en Europese kapitaal, dit kan door kapitaalcontrole en controle op de buitenlandse handel.

“Het is duidelijk dat Tsipras niet voor deze weg kiest. Dat is waarom er druk van onderuit nodig is, van de werkende bevolking en andere bewegingen. De linkse krachten die dit perspectief begrijpen en het niet eens zijn met de ultralinkse en sectaire benadering van KKE (Communistische Partij) en Antarsya (“anti-kapitalistische radicale linkerzijde”) hebben een cruciale en historische taak. Ze moeten de massabeweging organiseren om druk te zetten op de regering. Anderzijds moeten ze zelf bijeenkomen, discussiëren, coördineren en het socialistisch alternatief populariseren onder bredere lagen zodat gebouwd wordt aan een massaal revolutionair socialistisch politiek alternatief.”

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie