Op 21 januari werd in Mumbai (India) betoogd bij de afsluiting van het Wereld Sociaal Forum. De betoging trok door het centrum van de stad. Alhoewel er op het forum zelf zo’n 100.000 aanwezigen waren, was de betoging veel kleiner. Veel degelaties waren al terug naar huis. In tegenstelling tot de vele betogingen tijdens het WSF, op de terreinen waar het forum plaatsvond, was deze betoging meer "westers" en werd het gedomineerd door delegaties uit het buitenland, zoals de delegaties uit Italië, Griekenland en Zuid-Korea. We spraken met een aantal betogers.
Sonja Grusch vanuit Mumbai
Kim Io Jim uit Zuid-Korea stelde dat de actie gericht was tegen de oorlog van Bush in Irak. Zoals veel anderen, was voor haar de dreiging van het agressieve imperialisme van de VS de belangrijkste motivatie om mee te betogen. Toen de betoging door de stad trok, waren er duizenden omstaanders. Met het CWI waren we de enigen om een pamflet te verspreiden in de belangrijkste Indische talen, we verspreidden er 12.000 pamfletten in het Hindi, Tamil en Engels. Het gebrek aan materiaal in talen die begrepen werden, was een groot probleem tijdens heel het forum. Vooral het pamflet in Hindi werd gretig opgepikt door de inwoners van Mumbai.
Girisch uit Mumbai zei ons dat hij samen met andere vissers naar de betoging gekomen was omdat "globalisering in de praktijk globale uitbuiting inhoudt." Er waren groepen arbeiders in de betoging, zoals spoorarbeiders of thuisarbeiders. Een groep van 6 vrouwen van de vakbond van thuisarbeiders benadrukte hun eisen rond een basis van sociale zekerheid, aangezien ze nu zelfs geen recht hebben op een ziekte-uitkering. Voor de spoorarbeiders was volgens Mohammed uit Mumbai het belangrijkste thema het privatiseringsbeleid van de regering dat hard aankomt bij de spoorwegen.
Ritty Das, een jonge vrouw uit Mumbai, kwam met enkele vrienden naar de betoging om deel uit te maken van de antiglobaliseringsbeweging. Rechtvaardigheid en gelijke rechten voor iedereen, daar wilde ze voor betogen. Voor haar is het een open vraag hoe die "andere wereld" kan bereikt worden.
Toen we Jila, een jonge student uit Delhi, vroegen wat hij vond van het WSF, zei hij dat heel wat vragen niet beantwoord werden. Hij is voorstander van een socialistisch perspectief, maar vreest dat de beweging op puur socialistische basis te beperkt zou zijn qua omvang. De betoging zelf toonde dat een brede bijeenkomst op zich niet genoeg is. De vraag naar onze pamfletten toonde aan dat er op het WSF een gebrek was aan politieke antwoorden en onvoldoende mogelijkheden om volledig deel te nemen aan de discussies. Dat werd erg duidelijk door het grote aantal betogers dat onze lijsten tekende om met het CWI actief te worden voor een socialistische wereld.
