Langdurig zieken en ouderen aan de slag, jongeren aan de dop

Minister van Volksgezondheid Maggie De Block kwam met het voorstel om een panel van artsen in te schakelen om na te gaan of langdurig zieken toch niet ingeschakeld kunnen worden. In andere landen gebeurt dit al langer. Dat het daar samen met een grotere rol van private verzekeringsinstellingen tot schrijnende toestanden leidt, vormt geen bezwaar voor de rechtse regering.

Op zich is er natuurlijk niets op tegen om voor wie ziek is een aangepaste plaats in de samenleving te zoeken. Maar daar gaat het niet om voor deze regering. Die wil zieken en ouderen aan de slag krijgen als besparingsmaatregel. En dat terwijl er te weinig werk is om alle jongeren aan een job te helpen. Zou het niet logischer zijn dat wie jong en energiek is als eerste kans op werk zou maken? Is het niet wraakroepend dat jongeren hun toekomst niet kunnen uitbouwen omdat ze geen toegang tot werk hebben, waarbij die toegang nog moeilijker wordt gemaakt omdat bejaarden en zieken aan het werk moeten?

De Block wil zieken sneller aan de slag omdat ze te duur zijn voor de sociale zekerheid en omdat zieken het risico lopen in armoede terecht te komen. Hiermee wordt de logica omgedraaid, in plaats van sociale zekerheid als bescherming tegen armoede wordt geëist dat zieken hun eigen plan trekken. De sociale zekerheid – die uitgebouwd is door onze bijdragen! – wordt al jarenlang afgebouwd. Niet omdat de noden afnemen, maar wel omdat de regering de middelen van onze sociale zekerheid liever cadeau doet aan de grote bedrijven. Ervoor zorgen dat de zwaksten niet uit de boot vallen, is blijkbaar teveel gevraagd. Neen, langdurig zieken moeten maar hun eigen boontjes doppen en werk zoeken.

Het doel van deze maatregel is dus niet om zieken een nuttige functie in de samenleving te laten uitoefenen en hen op die manier een grotere eigenwaarde te geven. Neen, het is een besparingsmaatregel om de sociale zekerheid te ontzien en de verantwoordelijkheid voor ziekte door te schuiven naar de zieken zelf. Eerder gebeurde hetzelfde met werkloosheid en werklozen. Werklozen zouden verantwoordelijk zijn voor hun positie. Dat er niet genoeg jobs beschikbaar zijn, daar wordt geen rekening mee gehouden. Neen, als werklozen geen werk vinden, is het omdat ze niet genoeg geprikkeld worden. Na de hetze tegen werklozen maakt de rechtse regering zich nu op om hetzelfde te doen met zieken.

Een pleidooi om langdurig zieken te integreren op de werkvloer en een aangepaste functie te laten uitoefenen, zal pas geloofwaardig en sociaal overkomen indien eerst de jonge werklozen aan werk worden geholpen door het beschikbare werk te herverdelen en indien de werkdruk dermate wordt aangepast dat het mogelijk wordt. Dat kan onder meer met een arbeidsduurvermindering, bijvoorbeeld tot 32 of 30 uren per week, zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen of zelfs met een daling van het werkritme. Een daling van de werklast zou overigens meteen een daling van het aantal arbeidsongeschikten (denk maar aan stress, burnout, …) mogelijk maken en het zou reïntegratie van langdurig werklozen eenvoudiger maken. Maar zoals de maatregel nu voorgesteld wordt, is het een zoveelste aanval op de zwaksten in de samenleving.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie