Vorige week werden op elke werkdag mensen opgepakt, vrijdag werden nogmaals drie mensen opgepakt waaronder weer een minderjarige. Donderdag protesteerden 1.000 mensen aan het ministerie van justitie om tegen de arrestaties en de politieke rol van de politie te protesteren. Vorige maandag was Paul Murphy, parlementslid van de Anti-Austerity Alliance, bij de eerste groep activisten die werd opgepakt. We spraken met hem. (interview overgenomen vanop socialistworld.net)
De afgelopen dagen warden activisten die ingaan tegen de waterbelasting opgepakt en ondervraagd door de politie. Waarom werden jullie opgepakt, was het niet mogelijk om gewoon een afspraak te maken voor een ondervraging?
Paul: “Normaal neemt de politie in Ierland inderdaad contact op met getuigen of verdachten om een afspraak te maken voor een ondervraging. Dat was ook de behandeling die gevolgd werd bij onderzoeken naar corrupte politici of topbankiers, onder meer bij onderzoeken rond de ineenstorting van het bankenstelsel.
“Als je een vergelijking maakt tussen de wijze waarop de superrijken worden behandeld en de gewone activisten tegen de waterbelasting, dan zegt dit veel over de echte prioriteiten van de heersende klasse en over het karakter van de staat.
“Recent werd bekend dat er miljarden staan op geheime bankrekeningen in Zwitserland. Het gaat ook om geld van Ierse burgers bij de bank HSBC. De Ierse autoriteiten hebben beslist om deze belastingontduikers niet te vervolgen. Tegelijk werden enorm veel middelen vrijgemaakt voor de politie om activisten tegen de waterbelasting te vervolgen.
“Vorige week werden ongeveer 100 agenten ingezet om 20 mensen op te pakken die op een protestactie aanwezig waren. Onder hen drie verkozen vertegenwoordigers van de Anti-Austerity Alliance. Telkens werd overgegaan tot arrestaties bij het ochtendgloren. Telkens verscheen een groep agenten voor 7u ’s ochtends om de activisten van hun bed te lichten, waar hun gezin bij was. Het is een politieke daad gericht op het geven van een signaal dat wie protesteert eigenlijk crimineel is. Het doel is om mensen ervan af te brengen om de komende maanden te protesteren.
“In de media zijn er artikels die aangeven dat de politie nog een tijdje met deze arrestaties zal doorgaan. Onder de gearresteerden waren er ook 14, 15 of 16-jarigen die zich klaar maakten om naar school te vertrekken toen ze opgepakt werden. Het creëert een angstklimaat in de wijken waar iedereen vreest opgepakt te worden.”
Wat wordt de activisten ten laste gelegd?
“De activisten worden opgepakt op verdenking van ‘wederrechtelijke vrijheidsberoving’. Dat is een ernstige beschuldiging die eigenlijk neerkomt op ontvoering. Er staat een gevangenisstraf tot 15 jaar op. Als ze met deze beschuldiging doorgaan, zullen ze nergens geraken. Mogelijk zullen ze dan ook met andere tenlasteleggingen komen, zoals het verstoren van de openbare orde.”
Wat is de politieke achtergrond van dit politieoptreden?
“Het is geen toeval dat deze repressie nu plaatsvindt. De afgelopen maanden was er een uitbarsting van woede van onderuit rond de kwestie van de waterbelasting.
“In oktober waren er 100.000 betogers in Dublin tegen de waterbelasting en er volgden gelijkaardige grote acties in november en december. Er is een veelvoud van lokale groepen die spontaan ontstaan om campagne te voeren tegen de waterbelasting.
“In april zullen de eerste facturen uitgestuurd worden. Wij roepen de mensen op om deze factuur niet te betalen. Als we een brede niet-betalingscampagne kunnen voeren, zal dit de druk op de regering verder opvoeren. De inzet is hoog, de regering weet dat ook. Dat is waarom ze nu de beweging proberen te raken met arrestaties.
“De Ierse premier Enda Kenny gaf al aan dat het protest over veel meer dan water gaat. Op dat vlak zijn we het met hem eens. De afgelopen zes jaar was er een hard besparingsbeleid door de opeenvolgende Ierse regeringen en de trojka. De levensstandaard van de gewone bevolking is fors uitgehold. Openbare diensten werden verwoest wat leidt tot een acute crisis in ziekenhuizen en scholen. Er is een enorm huisvestingsprobleem met een record aantal daklozen. De meest kwetsbaren zijn het hardste geraakt, duizenden mensen kwamen in armoede terecht. Tijdens de crisis zagen jongeren zich verplicht om te migreren, de migratiecijfers waren nooit zo hoog sinds de Grote Hongersnood in het midden van de 19de eeuw. Er is een enorme woede, de waterbelasting is de laatste druppel die de emmer deed overlopen en nu zien we de explosie van woede.
“Deze beweging is een bedreiging voor het politieke establishment dat verder wil besparen. Als de waterbelasting er niet doorkomt, zal de regering het wellicht niet overleven. Het zou de situatie veranderen en het zou voor komende regeringen moeilijker zijn om het besparingsbeleid verder te zetten. Het vertrouwen van de bevolking in hun eigen kracht en het verzet tegen de besparingen zou een enorme duw in de rug krijgen. Het zou de discussie openen over welke samenleving we willen.”
Zal Ierland Griekenland en Spanje vervoegen in de strijd tegen het besparingsbeleid?
“De internationale media stellen Ierland vaak voor als de goede leerling in de besparingsklas van de trojka. De Europese Commissie, Ierse regering en besparingspartijen doorheen Europa willen ons dat laten geloven, maar het klopt niet. De Ierse economie zit in een erg precaire situatie en kent nog steeds een recordniveau aan schulden. De terugbetaling van de bankenschulden houdt de economie in zijn greep, er wordt jaarlijks 8 miljard euro hieraan besteed.
“Er wordt ook van uitgegaan dat de Ierse bevolking zich bij de besparingen heeft neergelegd. Ook dat is niet correct. Er was een massaal verzet tegen het besparingsbeleid en er waren verschillende gelegenheden waarop dit verzet ook op straat kwam. Jammer genoeg heeft de vakbondsleiding hier geen militante leiding aan gegeven waardoor er geen blijvende massabeweging tot stand kwam.
“De verkiezing van een regering onder leiding van Syriza in Griekenland en de vooruitgang van links in de Spaanse peilingen versterkt de beweging tegen de waterbelasting en het besparingsbeleid in Ierland. Het idee dat er ‘geen alternatief’ is, kreeg een zware deuk.
“Het leidt tot een discussie onder de activisten die tegen de waterbelasting ingaan over welke alternatieven wij kunnen voorstellen. Het is belangrijk dat deze beweging zoals in Spanje en Griekenland ook een politieke vertegenwoordiging krijgt. De Anti-Austerity Alliance verenigt activisten om zo’n politieke stem op te bouwen. We roepen verschillende campagnegroepen tegen de waterbelasting op om deelname aan de verkiezingen te overwegen. Als dit gebeurt, kan het een grote kans bieden voor een electorale doorbraak. Het zou een grote stap vooruit zijn in de opbouw van een sterke politieke stem van de werkende klasse.”
