Voor een andere politiek
De tournee door Vlaanderen die Jef Sleeckx begin 2006 startte, heeft één ding meer dan duidelijk gemaakt. De ruimte voor de creatie van een nieuwe arbeiderspartij, links van SP.a en Groen, is er. Het enige wat nog ontbreekt is een duidelijk project waar de vele honderden en duizenden arbeiders, jongeren en gepensioneerden zich in kunnen inschakelen. Dat is de belangrijke volgende stap die vandaag moet volgen: de creatie van een duidelijke oproep en organisatie, die als perspectief heeft om uit te monden in een nieuwe partij en verkiezingslijsten voor de parlementsverkiezingen van 2007.
Bart Vandersteene
“De socialistische partijtop is kwaad op mij, dat weet ik, dat is al lang zo. Maar ik zeg u één ding: ik heb het socialisme niet verlaten, dat hebben zij gedaan. Zij zijn te veel naar het centrum opgeschoven. Er is nood aan een links alternatief. Ik probeer daar, samen met een aantal andere linkse socialisten en progressieven voor te ijveren. Ik ga overal spreken, en voor steeds vollere zalen.”
Jef Sleeckx in Knack, 24/05/06
Op een conferentie midden oktober moeten we klaar staan om een heet sociaal en politiek najaar in te gaan, met de duidelijke boodschap dat een andere politiek nodig en mogelijk is.
Welk programma?
Bijeenkomsten voor een andere politiek27 april. In Aalst nam een 20-tal mensen deel aan een discussie over een andere politiek met Jef Sleeckx. De avond werd georganiseerd door het Comité voor een Nieuwe Arbeiderspartij, met militanten uit ABVV en ACV. 30 april. Op het mei-avondfeest van de beweging voor een andere politiek in Gent luisterde een 100-tal aanwezigen naar onder meer Jef Sleeckx, Niek Stam (Nederlandse vakbondsmilitant), Jo Coulier (ABVV-VUB), Raf Verbeke, Thomas Weyts (SAP) en Bart Vandersteene (LSP). 12 mei. In het Masereelhuis van Sint-Niklaas was er een debat-avond met een 40-tal aanwezigen. Naast Jef Sleeckx spraken ook Bruno Verlaeckt (Algemene Centrale Antwerpen-Waas), Frans Wuytack en Raf Verbeke. Onder de aanwezigen heel wat voormalige Boelwerfarbeiders. 23 mei. Op een bijeenkomst in Luik waren er 87 aanwezigen. Er waren sprekers van zowel de beweging voor een andere politiek als van ‘Une autre gauche’ langs Franstalige kant. 24 mei. In Antwerpen kwamen zo’n 100 syndicalisten en jongeren samen voor een discussie met ook enkele vakbondssprekers |
Het basisprogramma van het initiatief zal bediscussieerd en beslist moeten worden door de honderden activisten, militanten en delegees die vandaag en de komende maanden het initiatief steunen.
Geen voorgekauwd programma, maar een collectief werkstuk waar tijd en discussie voor vrijgemaakt wordt. Zo’n programma moet volgens ons een antwoord formuleren op de directe problemen waar de bevolking vandaag mee wordt geconfronteerd.
We hebben geen nood aan ellenlange teksten, maar een korte en bondige samenvatting van de belangrijkste eisen die een antwoord geven op de cruciale vraagstukken waarmee de werkende bevolking wordt geconfronteerd.
De grote lijnen van zo’n programma zouden er volgens ons als volgt kunnen uitzien. Werk voor iedereen via een herverdeling van de beschikbare arbeid, is de enige oplossing voor het werkloosheidsprobleem. Geen verdere privatiseringen en de hernationalisatie van de geprivatiseerde openbare diensten is noodzakelijk om de dienstverlening aan de gemeenschap te kunnen verbeteren. Het behoud van de sociale zekerheid en het terugschroeven van alle besparingsprogramma’s van de laatste 25 jaar, is de enige garantie opdat er geen groeiend deel van de bevolking uit de boot valt.
Daarnaast moeten we een duidelijk antwoord formuleren op de aanval op de democratische en syndicale vrijheden, moeten we een eisenprogramma naar voor schuiven dat het fundamenteel probleem van huisvesting kan aanpakken. Onderwijs moet opnieuw ten dienste staan van de ontwikkeling van elk individu en niet ten dienste van de grote bedrijven.
Zo’n uitgewerkt eisenplatform maakt duidelijk de breuk met de kapitalistische logica en kan enkel gerealiseerd worden wanneer de gemeenschap ook beschikt over de middelen die in de maatschappij aanwezig zijn. Daarom moeten de sleutelsectoren van de economie in handen van de gemeenschap komen en moet een socialistische samenleving in een socialistische wereld worden opgebouwd.
Een nationaal initiatief?
In de politieke en sociale context van vandaag wordt de arbeidersbeweging bedreigd door een gevaarlijk virus. Namelijk de idee dat de Waalse arbeider in een andere context zou strijden dan de Vlaamse. Dat er verschillende realiteiten zijn in de twee delen van het land, die verschillende antwoorden eisen.
Het is deze logica die mede heeft geleid tot de splitsing van de metaalcentrale van het ABVV en die door sommigen binnen het Vlaamse ABVV wordt gebruikt om een verdergaande scheiding tussen Vlamingen en Franstaligen te bepleiten. De enigen die er baat bij hebben om de werkende bevolking te verdelen, zijn diegenen die bewust willen verdelen om beter hun wil op te leggen. De arbeidersbeweging heeft nood aan één sociaal zekerheidssysteem, één nationale vakbeweging en één nationaal politiek instrument.
Vandaar is het essentieel dat we in het najaar van start kunnen gaan met een nationaal initiatief. Er zijn dagelijks pogingen van de traditionele partijen en de burgerlijke media om bevolkingsgroepen rond allerhande thema’s verder uit elkaar te drijven. Maar eens in actie, zoals tegen het Generatiepact, snapt de arbeidersbeweging dat haar belangrijkste troef haar solidariteit is. Die solidariteit moet op alle vlakken centraal staan in een nieuwe politieke formatie.
Hoe verder?
Volgens LSP is er niets dat het lanceren van een politiek project tegenhoudt. Onze leden zullen zich 100% inzetten voor de realisatie van een nationale conferentie in oktober waar het debat kan worden gevoerd, een basisprogramma besproken, de eerste structuren worden opgezet en de beslissing kan worden genomen in welke richting we verder gaan.
