In Rotterdam wordt binnenkort actie gevoerd tegen een gevangenisboot waarop men mensen-zonder-papieren wil opsluiten. Dat voorstel werd alvast overgenomen door het Vlaams Belang dat voorstelde om vluchtelingen op een boot in de Schelde op te sluiten. Met de gevangenisboot worden mensen-zonder-papieren verder gecriminaliseerd: in plaats van opvang wordt nu al gesproken van opsluiting in een heuse gevangenis!
Pamflet van Offensief, onze Nederlandse zusterorganisatie
Opvangen, niet opsluiten: vluchtelingen zijn geen criminelen!
Deze bajesboot is een van de locaties in Nederland, waar uitgeprocedeerde vluchtelingen worden opgesloten in afwachting van hun terugzending naar het land van herkomst. Een redenering die vaak wordt gebruikt om dit goed te keuren, is dat het toch gaat om “illegalen” en dus om criminelen. Onder dit mom worden zelfs kinderen van vluchtelingen opgesloten. De vraag die eigenlijk gesteld moet worden, is: verblijven deze vluchtelingen uit vrije keuze illegaal in Nederland? Het antwoord daarop is: NEE!
Of de redenen voor het verlaten van het geboorteland nu van politieke (onderdrukking op basis van politieke, religieuze of andere standpunten) of van economische (grote armoede en werkloosheid) aard zijn, vast staat dat vluchten iets is waartoe mensen enkel in extreme omstandigheden overgaan. Het achterlaten van familie en vrienden en de vertrouwde omgeving is niet eens waar men lichtzinnig besluiten over neemt.
Met name ten opzichte van economische vluchtelingen wordt nogal eens laagdunkend gedaan, in de zin dat het hier zou gaan om “goudzoekers, profiteurs of anderszins”. Offensief neemt fel stelling tegen dit soort beschuldigingen. Terwijl grote bedrijven op jacht naar hogere winsten hun bedrijven verplaatsen naar lage lonen landen in bijvoorbeeld Oost-Europa of hoogopgeleide krachten als het ware weglokken uit ontwikkelingslanden, zijn het tevens deze bedrijven die erop uit zijn om de goedkoopste arbeidskrachten te vinden. De zgn. economische vluchtelingen verlaten enkel hun thuisland, omdat zij er niet in slagen om zichzelf en hun familie te voorzien van een fatsoenlijk bestaan.
Dit economische systeem, dat er enkel op gericht is om de winsten en inkomens van een kleine groep rijken te laten stijgen, veroorzaakt armoede en onzekerheid voor de meerderheid van de bevolking, bestaande uit arbeiders, jongeren, gepensioneerden, uitkeringsgerechtigden, zowel in eigen land als in alle landen van de wereld. En het mag duidelijk zijn dat in landen, die nauwelijks een eigen economie kennen, maar waar multinationals het absolute economische monopolie hebben, zoals in ontwikkelingslanden, de uitbuitingsgraad hoger is dan in de zogenaamd “ontwikkelde” Westerse economiëen.
De kern is dat het kapitalisme er niet in slaagt om de redelijke behoeften van iedereen te vervullen, omdat zij de belangen van een minderheid van kapitalisten boven die van de meerderheid van de bevolking, de arbeidersklasse, stelt. Om haar machtspositie veilig te stellen, probeert deze klasse van bezitters van productiemiddelen elk middel uit om de strijd tegen dit systeem te verzwakken. Een tactiek die ze daarbij gebruikt, is die van verdeel en heers: ze probeert arbeiders op basis van huidskleur, geloof, nationaliteit, sekse etc. tegen elkaar uit te spelen. Hiermee crëert ze een voedingsbodem voor de opmars van rechts en extreem-rechts.
In eigen land hebben ze te maken met een minister van Vreemdelingenzaken Verdonk, die stelselmatig het toelatingsbeleid heeft verstrengd en die zonder omzien talloze vluchtelingen het land uizet en zelfs naar als onveilig bestempelde landen terugstuurt, zoals Afghanistan en Soedan. Het is vanzelfsprekend geen duurzame oplossing om een arm land te onvluchten en naar een iets ander rijker land te trekken, omdat juist dit wordt gebruikt om de arbeidsvoorwaarden in het land van bestemming onder druk te zetten, maar begrijpelijk is het wel.
De arbeidersklasse heeft wereldwijd dezelfde belangen en dat is de strijd tegen armoede, uitbuiting, werkloosheid enzovoorts. Naast het voeren van de strijd voor een alternatief op het kapitalisme, dat de rijkdom gaat verdelen op basis van de redelijke behoeften van de gehele samenleving en dus aan iedereen een bestaansinkomen, een woning, onderwijs enzovoorts ter beschikking stelt, is het ook belangrijk solidariteit te tonen met vluchtelingen die uit economisch achtergestelde landen komen en de strijd voor de verbetering van hun levensomstandigheden en die van hun familie te voeren.
Terwijl een dochter van een rijke familie van politieke vluchtelingen uit Kenya, Ayaan Hirsi Magan, vanuit Somalië naar Nederland kan komen en op basis van een verhaal vol leugens hier binnen 5 weken een verblijfsstatus kan krijgen, worden vele andere vluchtelingen jarenlang in onzekerheid gehouden en daarna alsnog uitgezet. Als voorbeeld kunnen de oorspronkelijke groep van 26.000 vluchtelingen worden genoemd, die langer dan 5 jaar in Nederland waren in afwachting van een defintieve beslissing over hun asielaanvraag.
Offensief pleit voor:
> sluiting van de bajesboot en alle andere vluchtelinggevangenissen/terugkeercentra;
> fatsoenlijke opvang voor de asielzoekers die daar opgesloten zitten;
> een generaal pardon voor de resterende groep vluchtelingen van die 26.000;
> voor de mogelijkheid tot terugkeer voor hen die inmiddels teruggestuurd zijn;
> stop op terugzending naar onveilige gebieden;
> definitieve verblijfsstatus voor iedere vluchteling die binnen 6 maanden nog geen zorgvuldige en definitieve beslissing op zijn/haar aanvraag heeft;
> reguliere huisvesting, begeleiding naar een geschikte baan en/of uitkering ter hoogte van minimumloon voor vluchtelingen die definitieve verblijfsstatus hebben;
Daarnaast is het noodzakelijk om in Nederland en wereldwijd de strijd te voeren voor gelijk loon voor gelijk werk, voor een fatsoenlijk niveau van bestaanszekerheid, de afbraak van publieke voorzieningen en tegen de ongelijke verdeling van welvaart. Slechts de arbeidersklasse kan op basis van gezamenlijke strijd, ongeacht nationaliteit, huidskleur, religie enzovoorts een einde maken aan dit systeem dat voor de meerderheid van de bevolking slechts armoede en uitbuiting betekent en dat vervangen door een socialistisch systeem, dat werkelijk de belangen dient van diezelfde meerderheid.
Enkel op die manier kan ook een einde worden gemaakt aan de sfeer van haat en racisme, die in België bijvoorbeeld tot de groei van het extreem-rechtse Vlaams Belang en de racistische moorden van de afgelopen weken heeft gezorgd. De volgende slogan maakt duidelijk dat arbeiders van allochtone en van autochtone afkomst dezelfde belangen hebben:
MET OF ZONDER PAPIEREN, WIJ ZIJN ALLEN ARBEIDERS!
