Rechterzijde wil verzet tegen asociale beleid monddood maken
Artikel door Jeroen (Gent) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Net voor de examenperiode werden de Actief Linkse Studenten (ALS) uit het Politiek Filosofisch Konvent (PFK) van de UGent gezet. Dit is de koepel van alle erkende politieke studentenorganisaties aan de universiteit. De rechtse studentenorganisaties hopen op deze manier te kunnen afrekenen met de meest actieve organisatie in het verzet tegen besparingen, racisme en extreemrechts.
Bureaucratische manoeuvres…
Voor haar aanval gebruikt rechts, onder leiding van het Katholiek Vlaams Hoogstudenten Verbond (KVHV), de drogreden dat ALS onvoldoende activiteiten kon bewijzen. Ongetwijfeld zullen veel studenten de wenkbrauwen fronsen bij dat argument. ALS is dit academiejaar opnieuw immers erg actief geweest. We waren opvallend aanwezig in de beweging tegen de verhoging van de inschrijvingsgelden en een drijvende kracht om solidariteit met het actieplan van de vakbonden te organiseren.
We legden een lijst voor van niet minder dan 25 activiteiten, veel meer dan de vereiste 10 activiteiten. De rechtse studentenorganisaties gebruikten echter een resem aan bureaucratische, formalistische regeltjes om deze activiteiten niet te aanvaarden. Hoewel ALS nadien nog steeds 10 activiteiten had (9 activiteiten werden aanvaard en voor 1 activiteit was het aantal stemmen voor en tegen gelijk) werd besloten om de erkenning van de ALS in te trekken.
en creatief met regels…
Het aanbod van de ALS om aanvullende bewijsstukken aan te brengen werd verschillende keren afgewezen. Nochtans viel de deadline voor het binnenbrengen van het jaarverslag pas op 31 en niet op 11 december, de datum van de vergadering.
Bovendien is de uitsluiting van de ALS disproportioneel zwaar. Het Vlaams Rechtsgenootschap (VRG) verloor één maand haar erkenning nadat verschillende studenten een voedselvergiftiging opliepen tijdens hun doop. ALS daarentegen zou voor een administratieve formaliteit een jaar haar erkenning verliezen? Op dezelfde vergadering waar ALS werd uitgesloten, kregen de Jonge Europese Federalisten (JEF) geen enkele sanctie ook al legden ze slechts negen geldige activiteiten voor.
Rechts springt dus wel erg creatief om met de regels om ALS te kunnen uitsluiten. Het zal overigens toeval zijn dat PFK-voorzitter Laurens Himpe (Jong N-VA) zich niet geroepen voelde om de regels in herinnering te brengen en bij de stemming aan te geven dat het over een jaar uitsluiting ging. ALS diende een uitgebreid en sterk beroep in bij het bestuur van de UGent om de poging tot uitsluiting te annuleren.
…om echte bedoelingen te maskeren!
Voor de rechtse studenten is politiek actief zijn aan de unief vooral een opstapje naar de ‘echte carrière’ binnen het politieke establishment. Ze verdedigen dan ook geen dynamisch politiek leven aan de universiteit, iets waar ALS ongetwijfeld aan bijdraagt. Ze willen het integendeel beknotten tot een spiegelbeeld van de traditionele politiek. Dit sluit ook naadloos aan bij hun elitaire opvattingen over hoger onderwijs. Voor organisaties als KVHV, dat zichzelf omschrijft als “een avant-gardistische, elitevormende levensgemeenschap”, is de universiteit enkel een fabriek waar toekomstige kaders worden gekneed.
KVHV verdedigde trouwens ook de verhoging van het inschrijvingsgeld omdat dit een elitevormend effect kon hebben. De overgrote meerderheid van studenten is echter gekant tegen een verhoging van de inschrijvingsgelden en de elitaire opvattingen van KVHV. De schrik zal dan ook wel diep zitten voor het enorme potentieel voor een brede beweging tegen besparingen en voor democratisch onderwijs. Vooral nadat ook de vakbonden de strijd aangingen tegen het asociale besparingsbeleid.
De rechtse studenten vielen over elkaars voeten om hun loyaliteit aan het regeerakkoord in de verf te zetten en het verzet ertegen te criminaliseren. Jong Open Vld ontpopte zich via de zogenaamde ‘werkbond’ tot verdedigers van ‘het recht op werk’, al gaat het dan niet over de meer dan 600.000 werklozen. ALS van haar kant liet geen kans onbenut om mee vorm te geven aan het protest. In Gent lagen we mee aan de basis van een erg succesvolle beweging onder scholieren die verschillende acties, sit-ins en een succesvolle scholierenstaking organiseerde. Onder studenten brachten we telkens de noodzaak van een democratisch bediscussieerd en opbouwend actieplan naar voor. Tijdens de regionale en nationale stakingsdagen organiseerde ALS solidariteitsacties tussen jongeren en de rest van de werkende bevolking.
In verzet met ALS
Ongetwijfeld is dit ook rechts niet ontgaan en is dat de reden voor de uitsluiting van de ALS. De beste manier om deze aanval te beantwoorden is om onze acties nog te versterken. Zo organiseren we begin maart de anti-NSV betoging. De Nationalistische Studentenvereniging (NSV) organiseert elk jaar een haatmars. Ongetwijfeld zal ze er geen graten in zien om op cynische wijze de tragische gebeurtenissen in Frankrijk te misbruiken voor een racistische agenda. Net zoals ze er geen graten in zien om ALS uit te sluiten en zich tegelijk op de vrije meningsuiting te beroepen voor hun haatzaaierij.
Na de examens gaat ALS van start met een campagne voor het recht op protest, voor de erkenning van ALS en tegen racisme en extreemrechts.
Waarom ALS wordt geviseerd
Waar ALS voorheen al door rechts werd geviseerd wegens een consequent verzet tegen racisme en verdeeldheid, werd de afkeer dit academiejaar verder vergroot door de acties tegen de besparingen in het onderwijs.
Van bij de bekendmaking van de verhoging van het inschrijvingsgeld nam ALS het initiatief om scholieren en studenten in actie te brengen. Het begon met een kleine actie aan het rectoraat van de Gentse universiteit, maar groeide via regelmatige acties tot een beweging die in staat was om op een scholierenstaking 800 Gentse jongeren te mobiliseren. Onder studenten pleitten we voor een actief verzet op basis van betrokkenheid van onderuit en rond duidelijke eisen die tegen alle besparingen ingaan. De nationale studentenbetoging begin oktober toonde een enorm potentieel, maar door lang te wachten op nieuwe initiatieven ging dit momentum verloren.
Tientallen Gentse scholieren en studenten stapten op ons initiatief mee op in de nationale vakbondsbetoging van 6 november, waar de jongeren vooraan liepen. Dit ondermijnde meteen het argument dat de besparingen nodig zouden zijn voor de jongeren en de toekomstige generaties. Moest dat het geval zijn, waarom wordt dan net bespaard op alles wat jongeren belangrijk vinden en op hun toekomst? Bij de regionale en nationale stakingsdagen trokken scholieren naar de piketten en werd aan de Blandijn een studentenpiket georganiseerd.
De Actief Linkse Studenten staan voor een consequente strijd tegen het besparingsbeleid dat de gevolgen van de crisis afschuift op de meerderheid van de bevolking terwijl een kleine toplaag zichzelf steeds verder verrijkt. Dit wordt gekoppeld aan een antikapitalistisch programma omdat groeiende ongelijkheid in het huidige systeem ingebakken zit en het kapitalisme nefast is voor onze toekomst. Het biedt ons sociale ellende, geweld, ecologische problemen, … Wij vechten voor iets beter en weten dat we in die strijd nood hebben aan eenheid van onderuit. Daarom gaan we ook actief in tegen al wat ons verdeelt zoals racisme, homofobie of seksisme. We beantwoorden de verdelende haat van rechts met actieve solidariteit van onderuit.
