Professor Luc Lamine stapt uit het Vlaams Belang. Nadat hij in januari ontslag nam uit de partij, komt hij nu naar buiten. "De moordpartij en de reactie daarop zijn de druppel die de emmer deed overlopen", aldus de rechtse professor. Uit een interview van Lamine in De Morgen blijkt dat hij een probleem had met de wijze waarop zijn adviezen werden afgewezen door de partijleiding. Ook spreekt hij zich uit tegen "de taal die op congressen gebruikt wordt".
In 2000 was Lamine kandidaat voor het Vlaams Blok in Rotselaar, vlakbij Leuven. Die kandidatuur leidde tot heel wat protest aan de Leuvense universiteit. Op 5 oktober 2000 waren er zo’n 1.000 betogers in Leuven die actie voerden tegen het VB en voor een sociaal alternatief. De betoging sprak zich ook uit tegen de aanwezigheid van een Vlaams Blok professor aan de Leuvense universiteit.
Zes jaar later behoort het VB al opnieuw tot het verleden voor Luc Lamine. Hij is blijkbaar geraakt in zijn eer toen de partij besliste om zijn juridisch advies in de racismezaak tegen de Vlaams Blok vzw’s in de wind te slaan. Volgens Lamine was het mogelijk om een veroordeling te vermijden, maar leek de partijleiding daar niet echt in geïnteresseerd te zijn. Zo suggereert hij dat de VB-leiding een veroordeling wou om zich zo in een slachtofferrol te wentelen. Bovendien spreekt Lamine zich uit tegen de rol van Dewinter in de partij, die "doet binnen de partij wat hij wil. Zijn woord is wet en dat mag u letterlijk nemen."
Luc Lamine is niet de eerste en zal ook niet de laatste VB’er zijn die er uit stapt. Het Vlaams Belang zal wellicht tevreden zijn dat het dit jaar opnieuw gemeenteraadsverkiezingen zijn, zodat een nieuwe generatie VB’ers de vorige generatie gemeenteraadsleden kan vervangen of de lege plaatsen van dissidenten of inactief geworden verkozenen kan innemen. Heel wat kritieken van ex-VB’er komen overeen, telkens weerklinkt dat de partij strak geleid wordt vanuit de top en vooral door Dewinter. Voor een partij die beweert op te komen voor de belangen van de Vlamingen, is het pijnlijk indien wordt vastgesteld dat er amper ruimte is voor interne democratie in het VB.
Daarnaast valt op hoe weinig politieke argumenten worden aangehaald door de verschillende dissidenten en ‘afvalligen’. Telkens klinkt een frustratie door over hoe de partij georganiseerd is en hoe hun persoonlijke rol niet werd erkend. Dat zegt veel over hoe het carrièrisme in het VB heerst.
Inhoudelijk heeft Lamine weinig te vertellen. Hij brengt wat kritiek op de "taal die op congressen wordt gebruikt". De retoriek op VB-congressen noemt hij zelfs "racistisch geïnspireerd". Daarmee komt hij wel wat laat, na zijn rol in de verdediging van het VB in de racisme-processen…
